Hava

12 چنینگفت حوا... او درجستجوسـت ت ـا در مجـال زيسـتن گله ـای اقاقی ـا، زيبايیشـان را در آب زلال جويب ـار تماش ـا كنن ـد ت ـا زيباي ـی آنه ـا نم ـودی ديگرگ ـون ياب ـد، او دنی ـا را م ـردآب میبین ـد و میخواه ـد ك ـه م ـاه ه ـم صورت ـش را در آب زلال رودخانهه ـا در ش ـب حت ـی تاري ـک تماش ـا کن ـد. تـا مگـر زندگـی را در آب زلال و روان و آينـه صیقلـی داده شـده، تماشـا كنـد. شـايد جـای سـر انگشـت زندگـی روی كتیبـه ظلمـت باقـی مانـد! بـرای انسـان هـر آينـهای كـه زيبايـی را افـزون نکنـد، شكسـته بـود، و هر آبـی كـه بـر نـور ديـده نیفزايـد گلآلـوده اسـت، ابـی كـه عـوض جـان بخشـیدن جـان میگرفـت... و بـرای همیـن اسـت كـه او از شـدت انـدوه بـه دره خاموشـان پنـاه بـرده. انسـان نیـز چـون مـن از بـاغ بهشـت بـه باغـی ديگـر آمـد تـا مگـر بـا وصـال «حوا»يـی آدم، خويـش را عرضـه کنـد. مـن و تـو هنـوز کـه هنـوز اسـت بدنبـال میـوه درختـی میگرديـم کـه از بهشـت راندمـان، ولـی او بدنبـال آب و آينـه اسـت تـا عكـس و انعـكاس بـاغ بهشـت را در ايـن عالـم بیانـدازد! *** بهشت! بهشت كجاست؟ - بهشـت انسـان، حیـوان، گیـاه و اشـیا رسـیدن بحـد كمـال خـود اسـت. چ ـون «آدم» و «ح ـوا» ه ـم را يافتن ـد ودره ـم پیچیدن ـد وانس ـان تجس ـد يافـت درايـن میـآن بهشـت خـود را مینمايانـد حیـوان و گیـاه و اشـیا نیـز زمانـی كـه بحـد كمـال خـود برسـند بهشـت خـود را خواهنـد يافت! بهشت حیوان كجاست؟ - حیــوان روان دارد ولــی روح نــدارد، و بهشــت او در قلــب اشــرف مخلوقـات اسـت چـون انسـان روح دارد، بهشـت حیـوان، محبتـی اسـت كــه انســان بــهاو نشــان میدهــد.