آیین جهانی بهایی

[Alt+R for Date]

[Document Title]

18

ﺻﻔﺤﮫ

آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ اﻟﮭﯿّﺎت ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻣﺮﺣﻠﮫٴ ﺟﺪﯾﺪی در درک ﺣﻘﺎﺋﻖ ﺑﺎطﻨﯽ ﺑﻐﺮﻧﺞ ھﺎی دﯾﻨﯽ و ﻣﺘﺸﺎﺑﮭﺎت ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّﺳﮫ را آﻏﺎز ﻣﯿﮑﻨﺪ. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل ھﻤﮫء ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن دﯾﻦ ﺧﻮد را آﺧﺮﯾﻦ دﯾﻦ داﻧﺴﺘﮫ و اﯾﻦ اﻣﺮ را ﺑﮫ اﺗّﮑﺎء ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﭼﻨﺪ در ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّﺳﮫ ﺷﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ و ﺑﺮ ھﻤﯿﻦ اﺳﺎس ادﯾﺎن ﭘﺲ از دﯾﻦ ﺧﻮد را ﺑﺎطﻞ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ. ﺟﺎﻟﺐ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن ﺑﻌﺪ ھﯿﭽﯿﮏ از اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﮫٴ ﺗﺎرﯾﺨﯽ درس ﻋﺒﺮت ﻧﮕﺮﻓﺘﮫ و ﻣﺘﻮﺟّﮫ ﻧﺸﺪه اﻧﺪ ﮐﮫ اﯾﺸﺎن ﻧﺒﺎﯾﺪ ھﻤﺎن اﺷﺘﺒﺎ ه ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮد را ﺗﮑﺮار ﮐﺮده و ﺑﻈﺎھﺮ آﯾﺎت ﺧﻮد ﺗﻤﺴّﮏ ﮐﺮده و ﻗﺎﺋﻞ ﺑﮫ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻓﯿﺾ وﻗﻔﮫ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﻟﮭﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﻣّﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﮫ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﮔﺮوه ھﺎ درﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ و ﺑﻘﯿّﮫ ﻧﺎدرﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ھﻤﮫٴ اﯾﺸﺎن از روش ﻧﺎدرﺳﺖ واﺣﺪی اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده و ﺑﮫ اﻧﺪﯾﺸﮫ ای ﻧﺎﺷﮑﯿﺒﺎ و اﯾﺴ ﺘﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. اﻣّﺎ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ روش ﺑﺪﯾﻌﯽ ﺑﺮای ﻣﻄﺎﻟﻌﮫٴ ادﯾﺎن ﺑﺪﺳﺖ دادﻧﺪ و ﻣﺎ را ﺑﮫ ﺗﻮﺟّﮫ ﺑﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺷﯿﺎء و ﺣﻘﯿﻘﺖ دﯾﻦ ﻣﻌﻄﻮف ﻧﻤﻮدﻧﺪ. از اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﺳﻮءﺗﻔﺎھﻢ ﻣﺸﺘﺮک در ھﻤﮫٴ ادﯾﺎن ﯾﻌﻨﯽ اﻋﺘﻘﺎد ھﻤﮫٴ آﻧﮭﺎ ﺑﮫ اﯾﻨﮑﮫ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺷﺎن آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻞ ﻣﯽ ﮔﺮد د. وﻗ ﺘﯽ ﮐﮫ ﻣﺎ ﺑﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﺑﮫ ﺟﻨﺒﮫٴ ﺧﺎصّ ﺗﺎرﯾﺨﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﯾﺎ اﺣﮑﺎم و ﺷﺮاﺋﻊ ﺑﺨﺼﻮص اﯾﺸﺎن ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﻢ. ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺗﻮﺟّﮫ ﺑﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان و ادﯾﺎن ﺗﻮﺟّﮫ ﺑﮫ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺸﺘﺮک در اﻧﺒﯿﺎء و ادﯾﺎن ﯾﻌﻨﯽ اﻣﺮ اﻟﮭﯽ و روح ﻗﺪﺳﯽ رﺑّﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ در ھﻤﮫٴ اﻧﺒﯿﺎء واﺣ ﺪ و ﻣﺘﺠﻠّﯽ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﻧﺒﯿﺎء اﻟﮭﯽ ﺑﺎﻋﺘﺒﺎر ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﻮد ھﻤﮫ ﯾﮑﯽ ھﺴﺘﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﻤﮫٴ آﻧﮭﺎ رﺟﻌﺖ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﻤﮫء آﻧﮭﺎ اوّﻟﯿﻦ و آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ در ﺳﻠﺴﻠﮫٴ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎھﯽ ﻧﺒﻮّت و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﺲ ھﻢ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ و ھﻢ ﺣﻀﺮت ﻋﯿﺴﯽ و ھﻢ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ھﻤﮕﯽ ﺑﻼاﺳﺘﺜﻨﺎء اوّﻟ ﯿﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ و آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﻧﺪ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﮐﮫ اﯾﻦ اوّل و آﺧﺮ ﺑﻮدن ﮐﺎری ﺑﮫ ظﺎھﺮ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﯾﺎ ﺷﮑﻞ ﺑﺨﺼﻮص ﺗﺠﻠّﯽ آن اﻣﺮ اﻟﮭﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺧﺎصّ ادﯾﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻧﺪارد. در واﻗﻊ اﯾﻦ اﻣﺮ در ھﻤﮫء ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪّﺳﮫ ذﮐﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣّﺎ ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﻓﮭﻢ ﮐﺘﺐ ﻣﻘ ﺪّﺳﮫ ﻏﻔﻠﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻌﻨﻮان "اوّل و اﺧﺮ و ظﺎھﺮ و ﺑﺎطﻦ" ﺗﻌﺮﯾﻒ

ﻣﯽ

ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ. 26 واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﮫ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان اﻟﮭﯽ ھﻤﮕﯽ آﯾﻨﮫٴ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ ھﺴﺘﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮی ھﻢ اوّل و ھﻢ آﺧﺮ، ھﻢ ظﺎھﺮ و ھﻢ ﺑﺎطﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﮫ ﮐﮫ آﺧﺮﯾّﺖ ﺧﺪا ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ اوّﻟﯿّﺖ ﺧﺪا را ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻔﯽ ﮐﺮد ﺑﮭﻤﯿﻦ ﺻﻮرت آﺧﺮﯾّﺖ ھﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮی ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اوّﻟﯿّﺖ آن ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ھﻢ ھﺴﺖ. 27 آﺷﮑﺎرﺳﺖ ﮐﮫ اﮔﺮ ھﺮ ﺷﺮﯾﻌﺖ و ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ را ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺷﺮﯾﻌﺖ ازﻟﯽ و اﺑﺪی و ﺗﻐﯿﯿﺮﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻠﻘّﯽ ﮐﻨﯿﻢ دﯾﺎﻧﺖ را ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺸﺮی و ارﺗﻘﺎء اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ارﺗﻔﺎع ﻓﺮھﻨﮕﯽ اﻧﺤﻄﺎط داده اﯾﻢ. ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺼﻮّری ﮐﻔﺮان ﻧﻌﻤﺖ اﻟﮭﯽ اﺳﺖ و ﺑﻤﺮاﺗﺐ ﻣﻤﺴﻮخ ﺗﺮ و ﻣﻐﻠﻮط ﺗﺮ از ﻻ ﻣﺬھﺒﯽ اﺳﺖ. در آﺋﯿﻦ ﻣﻘﺪّس اﺳﻼم ھﻤﯿﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺸﮑﻞ ﺻﺮﯾﺢ و واﺿﺢ در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﻣﮑﺮّراً ﺗﮑﺮار و ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ اﻣّﺎ ﻣﺘﺄﺳّﻔﺎﻧﮫ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻮ رد ﻏﻔﻠﺖ رؤﺳﺎی ﻣﺬھﺒﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. ھﺮ ﮐﺲ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ آﺷﻨﺎﺳﺖ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ

ﻣﯽ

ﮐﮫ واژهٴ اﺳﻼم در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ در آنِ واﺣﺪ ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﯽ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺧﺎصّ اﺳﻼم آﻣﺪه و ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺸﺘﺮک ھﻤﮫٴ ادﯾﺎن ﯾﻌﻨﯽ اﻣﺮ و ﻣﺸﺒّﺖ اﻟﮭﯽ آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎﯾﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫٴ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان و ا وﻟﯿﺎء اﻟﮭﯽ در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺴﻠﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﻧﺪ. 28 آﺷﮑﺎرﺳﺖ ﮐﮫ اﺳﻼم در اﯾﻨﺠﺎ ﺷﮑﻞ ﺧﺎصّ ﺷﺮﯾﻌﺖ اﺳﻼم ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺮا ﮐﮫ اﺣﮑﺎم و ﺷﻌﺎﺋﺮ ادﯾﺎن ﮔﺬﺷﺘﮫ ﺑﺎ اﺣﮑﺎم و ﺷﻌﺎﺋﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻔﺎوت داﺷﺖ. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﺮ طﺒﻖ ﺷﮭﺎدت ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﯾﮭﻮدﯾﺎن ﺳﺒﺖ را ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و اﯾﻦ ﺣﮑﻢ اﻟﮭﯽ ﺑ ﻮد اﻣّﺎ در اﺳﻼم ﭼﻨﯿﻦ ﺣﮑﻤﯽ ﺗﺪاوم ﻧﯿﺎﻓﺖ. ﯾﺎ آﻧﮑﮫ ﺑﮫ ﻧﺺّ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﻗﺒﻠﮫٴ ﮔﺬﺷﺘﮫ ﯾﻌﻨﯽ اورﺷﻠﯿﻢ، ﮐﮫ در دوران اﻗﺎﻣﺖ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ در ﻣﮑّﮫ ﻧﯿﺰ ﻗﺒﻠﮫٴ اﺳﻼم ﺑﻮد، ﺑﮫ ارادهٴ اﻟﮭﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎﻓﺖ و ﻗﺒﻠﮫ ﺑﮫ طﺮف ﮐﻌﺒﮫ در ﻣﮑّﮫ راﺟﻊ ﺷﺪ. 29 از اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﮕﺬرﯾﻢ واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﮭﺎدت اﯾﻤﺎن در ﻋﺼﺮ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ ﯾﺎ ﺣﻀﺮت ﻣﺴﯿﺢ ﻧﻤﯽ ﻧﻮاﻧﺴﺖ ﺷﮭﺎدت ﺑﮫ ﺗﻮﺣﯿﺪ ﺧﺪا و رﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮت ﻣﺤﻤّﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﮫ ﺷﮭﺎدت ﺑﮫ ﺗﻮﺣﯿﺪ ﺧﺪا و رﺳﺎﻟﺖ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ ﯾﺎ ﺣﻀﺮت ﻋﯿﺴﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آﺷﮑﺎرﺳﺖ ﮐﮫ ادﯾﺎن ﮔﺬﺷﺘﮫ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺻﺮﯾﺢ ﻗﺮآن اﺳﻼم ﺑﻮده اﻧﺪ ھﺮﮔﺰ اﺳﻼم ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺧﺎصّ اﺳﻼم ﻧﺒﻮده اﻧ ﺪ ﭘﺲ ذﮐﺮ واژهٴ اﺳﻼم ﺑﺮای ادﯾﺎن دﯾﮕﺮ در ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ اﺻﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺳﺘﯿﻦ اﺳﻼم ﭼﯿﺰی ﺟﺰ اﻣﺮ اﻟﮭﯽ و وﺣﯽ اﻟﮭﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ھﻤﮫٴ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺑﺂن ﻧﺎظﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﺮ ﮔﺎه و ۳ 27 ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ: و ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻣﺒﺪء و وﺻﻮل ﺑﺎو ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮد ﻣﮕﺮ ﺑﻤﻌﺮﻓﺖ و وﺻﻮل اﯾﻦ ﮐﯿﻨﻮﻧﺎت ﻣﺸﺮﻗﮫ از ﺷﻤﺲ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﺲ از ﻟﻘﺎء اﯾﻦ اﻧﻮار ﻣﻘﺪّﺳﮫ ﻟﻘﺂء ﷲّ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯿﺸﻮد و از ﻋﻠﻤﺸﺎن ﻋﻠﻢ ﷲّ و از وﺟﮭﺸﺎن وﺟﮫ ﷲّ و از اوﻟﯿّﺖ و آﺧﺮﯾّﺖ و ظﺎھﺮﯾّﺖ و ﺑﺎطﻨﯿّ ﺟﻮاھﺮ ﻣﺠﺮده ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯿﺸﻮد از ﺑﺮای آن ﺷﻤﺲ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﻧّﮫ " ھُﻮَ اﻷوّلُ وَ اﻵﺧِﺮُ وَ 26 ھﻮ اﻻول واﻻﺧﺮ واﻟﻈﺎھﺮ واﻟﺒﺎطﻦ . اﻟﺤﺪﯾﺪ ﮫ آﯾ ،

ﺳﻮره

ﺖ اﯾﻦ

اﻟﻈ ﱠ ﺎھِﺮُ و اﻟْﺒَﺎطِﻦ " و ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺎﺋﺮ اﺳﻤﺎء ﻋﺎﻟﯿﮫ و ﺻﻔﺎت ﻣﺘﻌﺎﻟﯿﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ، ﻛﺘﺎب اﯾﻘﺎن، ص ۱۱۰ - ۱۱۱ 28 ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﺣﻀﺮت اﺑﺮاھﯿﻢ ﻧﮫ ﯾﮭﻮدی ﺑﻮد و ﻧﮫ ﻣﺴﯿﺤﯽ ﺑﻠﮑﮫ ﺣﻨﯿﻒ و ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻮد. 29 ﺳﻮره ﺑﻘﺮه ۱٤۲ ﺗﺎ ۱٥۰

آل ﻋﻤﺮان آﯾﮫ ٦۰ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ ﻣﺎ ﮐﺎن اﺑﺮاھﯿﻢ ﯾﮭﻮدﯾّﺎً و ﻻ ﻧﺼﺮاﻧﯿّﺎً و ﻟﮑﻦ ﮐﺎن ﺣﻨﯿﻔﺎ ﻣُﺴْﻠِﻤﺎً . ﯾﻌﻨﯽ

ﺳﻮرهٴ

آﯾﮫ