آیین جهانی بهایی

[Alt+R for Date]

[Document Title]

31

ﺻﻔﺤﮫ

ﯾﺎﺑﺪ و دﻟﮭﺎی ھﻤﮫ اﺗﺒﺎﻋﺖ از ﮐﮭﺘﺮ و ﺑﺮﺗﺮ اطﻤﯿﻨﺎن ﻣﯽ ﮔ ﯿﺮد. وﻟﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ اﯾﺸﺎن اﻣﯿﻦ ﻣﺮدم ﺑﻮده و ﺧﻮدرا ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ھﻤﮫ ﻣﺮدم روی زﻣﯿﻦ ﺑﺸﻤﺎرﻧﺪ. [ ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻧﯿﺰ در رﺳﺎﻟﮫٴ ﻣﺪﻧﯿّﮫ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ﻣﺮدم اﯾﺮان از ﻟﺰوم دﻣﮑﺮاﺳﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ: ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﺠﺎﻟﺲ و ﺗﺄﺳﯿﺲ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﺸﻮرت اﺳﺎس ﻣﺘﯿﻦ و ﺑﻨﯿﺎن رزﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﯿﺎﺳﺖ اﺳ ﺖ... و ﺑﻨﻈﺮ اﯾﻦ ﻋﺒﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ ﮐﮫ اﮔﺮ اﻧﺘﺨﺎب اﻋﻀﺎی ﻣﻘﻨّﻨﮫ در ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻣﺤﺮوﺳﮫ ﻣﻨﻮط ﺑﮫ رﺿﺎﯾﺖ و اﻧﺘﺨﺎب ﺟﻤﮭﻮر ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺴﻦ اﺳﺖ ﭼﮫ ﮐﮫ اﻋﻀﺎی ﻣﻨﺘﺨﺒﮫ از اﯾﻦ ﺟﮭﺖ ﻗﺪری در اﻣﻮر ﻋﺪل و داد را ﻣﺮاﻋﺎت ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. 54 اﻣّﺎ اﮔﺮﭼﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ اوّﻟﯿﻦ اﯾﺮاﻧﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ از دﻣﮑﺮاﺳﯽ دﻓ ﺎع ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ و اﮔﺮﭼﮫ اﯾﻦ دﻣﮑﺮاﺳﯽ را ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﺮای اﯾﺮان ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺮای ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﮭﺎن اﻣﺮی ﻣﻄﻠﻮب و ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﺑﺮای ﺗﺤﻘّﻖ ﺻﻠﺢ ﺟﮭﺎﻧﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ اﻣّﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل از ﺿﺮورت ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﻌﺪﯾﻞ در ﻣﻌﯿﺸﺖ ﻧﯿﺰ ﺑﺮای ﺗﺤﻘّﻖ ﺻﻠﺢ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ. در واﻗﻊ از اﺻﻮل اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﺗ ﻌﺪﯾﻞ ﻣﻌﯿﺸﺖ و ﯾﺎ ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ. اﻣّﺎ واژهٴ ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﻌﯿﺸﺖ، ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻌﺎدل ﻋﺪاﻟﺖ اﻗﺘﺼﺎدی، ﺗﻔﺎوت ﺑﻨﯿﺎدی آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ را ھﻢ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﯾﮫ داری اﻓﺮاطﯽ و ھﻢ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم اﺷﺘﺮاﮐﯽ ﺻﺮﯾﺤﺎً ﻣﺸﺨّﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﻌﯿﺸﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺗﻌﺪﯾﻞ، ﻧﻔﯽ دو ﻗﻄﺐ ﻣﺘﻀﺎد ﺗﺴﺎوی اﻗﺘﺼﺎدی و ﺗﻔﺎوت ﻓﺎﺣﺶ ﻣﯽ ّﺑﺎﺷﺪ. از ﻧﻈﺮ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺗﺴﺎوی اﻗﺘﺼﺎدی ھﻤﮕﺎن ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ از ﮐﺎر و ﺧﻼ ﻗﯿّﺖ و ﺗﻮﻟﯿﺪ اﯾﺸﺎن ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﻋﺪل ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﮫ اﺳﺘﺜﻤﺎر و ظﻠﻢ اﺳﺖ اﻣّﺎ ظﻠﻤﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺗﻨﺒﻠﯽ و ﮐﺎھﻠﯽ و ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔﯽ اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ

اﻧﺠﺎﻣﺪ . در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل اﺧﺘﻼف اﻓﺮاطﯽ طﺒﻘﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﻋﺚ ﻓﻘﺮ و ﻓﺎﻗﮫٴ طﺒﻘﮫ ای از ﻣﺮدم ﮔﺸﺘﮫ و ﻓﺮﺻﺖ ھﺎی ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺴﺎوی را از ﻓﺮزﻧﺪان ﻓﻘﺮاء ﺳﻠﺐ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺑﻌﻨﻮان اﺳﺘﺜﻤﺎر و ظﻠﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻧﺘﯿﺠﮫ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺪاﻟﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﺪﯾﻞ در ﻣﻌﯿﺸﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ از اﺻﻮل ﺗﻌﺎ ﻟﯿﻢ دﯾﺎﻧﺖ ﺑﮭﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﺑﮭﻤﯿﻦ ﻋﻠّﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ در ﺳﻮرهٴ ھﯿﮑﻞ و در ﭘﯿﺎم ﺧﻮﯾﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ زﻣﺎﻣﺪاران ﻋﺎﻟﻢ ﻣﮑﺮّراً از ﻟﺰوم ﻋﺪاﻟﺖ اﻗﺘﺼﺎدی و رﯾﺸﮫ ﮐﻦ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻓﻘﺮ و ﻓﺎﻗﮫٴ ﻣﺮدم ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﻮده اﻧﺪ: ﯾﺎ ﻣﻌﺸﺮ اﻟﻤﻠﻮک اﻧّﺎ ﻧﺮاﮐﻢ ﻓﯽ ﮐﻞّ ﺳﻨﺔ ﺗﺰداد ﻣﺼﺎرﻓﮑﻢ و ﺗﺤﻤﻠﻮﻧﮭﺎ ﻋﻠﯽ اﻟﺮّﻋﯿّ ﮫ ان ھﺬا ا ّﻻ ظﻠﻢ

ﻣﯽ

ﻋﻈﯿﻢ. اﺗّﻘﻮا زﻓﺮات اﻟﻤﻈﻠﻮم و ﻋﺒﺮاﺗﮫ و ﻻ ﺗﺤﻤﻠﻮا ﻋﻠﯽ اﻟﺮّﻋﯿّﮫ ﻓﻮق طﺎﻗﺘﮭﻢ و ﻻ ﺗﺨﺮﺑﻮھﻢ ﻟﺘﻌﻤﯿﺮ ﻗﺼﻮرﮐﻢ. ان اﺧﺘﺎروا ﻟﮭﻢ ﻣﺎ ﺗﺨﺘﺎروﻧﮫ ﻻ ﻧﻔﺴﮑﻢ... ﺑﮭﻢ ﺗﺤﮑﻤﻮن و ﺗﺄﮐﻠﻮن و ﺗﻐﻠﺒﻮن و ﻋﻠﯿﮭﻢ ّﺗﺴﺘﮑﺒﺮون! ان ھﺬا اﻻ اﻣﺮ ﻋﺠﯿﺐ. 55 ]ﻣﻀﻤﻮن ﻓﺎرﺳﯽ آن ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ: ای زﻣﺎ ﻣﺪاران ﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ در ھﺮ ﺳﺎل ﺷﻤﺎ ﻣﺼﺎرف ﺣﻮد را اﻓﺰاﯾﺶ داده و آﻧﺮا ﺑﺮ ﻣﺮدم ﺧﺎرج از ﺣﺪ طﺎﻗﺘﺸﺎن ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ. اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ ظﻠﻤﯽ آﺷﮑﺎر. ﺑﺘﺮﺳﯿﺪ از آھﮭﺎ و اﺷﮑﮭﺎی ﻣﻈﻠﻮم و ﺑﺮ ﻣﺮدم ﻓﺮاﺗﺮ از ﺗﻮاﻧﺸﺎن ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﮑﻨﯿﺪ و اﯾﺸﺎن را ﺑﺮای ﺑﻨﺎی ﮐﺎﺧﮭﺎﯾﺘﺎن وﯾﺮان ﻣﺴﺎزﯾﺪ. ﭘﺲ ﺑﺮا ی آﻧﮭﺎ ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﯿﺪ ھﺮ ﭼﮫ را ﮐﮫ ﺑﺮای ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺰﯾﻨﯿﺪ... ﺑﺨﺎطﺮ ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯿﺮاﻧﯿﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮرﯾﺪ و ﭼﯿﺮه ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﺎ اﯾﻨﺤﺎل ﺑﺮ اﻧﮭﺎ اﺳﺘﮑﺒﺎر ﻣﯽ ورزﯾﺪ! اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﮕﺮ اﻣﺮی ﻋﺠﯿﺐ[

در ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﮫ ﻧﻈﺮﯾّﮫٴ ﺻﻠﺢ دﯾﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﻧﻈﺮﯾّﮫٴ اوّل ﺻﻠﺢ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻈﺮﯾّﮫٴ واﻗﻊ ﮔﺮاﯾﺎﻧﮫ ﺗ ﻨﮭﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ را ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ داﻧﺴﺘﮫ و ﻋﻮاﻣﻞ دﯾﮕﺮ را ﻓﺎﻗﺪ اھﻤﯿّﺖ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد. اﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾّﮫ ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟّﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﮫ ﺳﺎﺧﺘﺎر ھﺮج و ﻣﺮج ﺳﯿﺎﺳﯽ دﻧﯿﺎ ھﻤﻮاره ﻣﻮﻗﻌﯿّﺘﯽ ﻣﺨﺎطﺮه آﻣﯿﺰ و ﺑﺎﻟﻘﻮّه ﺟﻨﮓ اﻓﺮوز در دﻧﯿﺎ ﻣﯽ آﻓﺮﯾﻨﺪ اﻣّﺎ ﺑﺠﺎی آﻧﮑﮫ از اﯾﻦ اﺻﻞ ﻟﺰوم ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ ازاﻟﮫٴ ھﺮج و ﻣﺮج ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﮕﯿﺮد ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ از ﻟﺰوم ﻣﺴﺎﺑﻘﮫٴ ﺗﺴﻠﯿﺤﺎﺗﯽ و ﮔﺴﺘﺮش ﺳﻼح ھﺎی ھﺴﺘﮫ ای ﺑﻌﻨﻮان ﺿﺎﻣﻦ ﺻﻠﺢ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ. در ﺳﻮرهٴ ھﯿﮑﻞ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ درﺳﺖ ﻋﮑﺲ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ را اراﺋﮫ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ اوّﻻ ً از ﺧﻠﻊ ﺳﻼح ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﺿﺮورت ﺟﻠﻮﮔ ﯿﺮی از ﻣﺴﺎﺑﻘﮫٴ ﺗﺴﻠﯿﺤﺎﺗﯽ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ و از طﺮف دﯾﮕﺮ اﯾﻦ اﻣﺮ را ﺻﺮﻓﺎً در ﺻﻮرت ﺗﺤﻘّﻖ ﯾﮏ ﻧﻈﺎم دﻣﮑﺮاﺗﯿﮏ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﮫ ھﺮج و ﻣﺮج

ﻣﯽ

54 رﺳﺎﻟﮫٴ ﻣﺪﻧﯿّﮫ، ص ۲۱ 55 ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ، ﮐﺘﺎب ﻣﺒﯿﻦ، ﺻﻔﺤﮫٴ ٦٤