عبدالبهاء و تولد انسان

در ﺳﺎل ﻧﮕﺎﺷﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء

ﮫ ﮐﮫ اوﻟ ﻲ

ي رﺳﺎﻟﮫ ﯿﺎﺳﯿﺳ ي

ﮕﺮﯾ ﮫ و د ﯿﻣﺪﻧ

۱۸۹۳ يﻼدﯿﻣ

۱۸۷٥ ﺳﺎل در ﻲ و دوﻣ يﻼدﯿﻣ

در واﻗﻊ ﻧﻮﻋ ﻲ ﻣﺴﺎﻓﺮت روﺣﺎﻧ ﻲ

،ﺷﺪ

ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﺒﺪاد

ﯾ ﺑﮫ ا ﺮان را ﺗﺸﮑ دھﺪ. ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ

ﺣﺎﮐﻢ در ا ﯾ ﺮان ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﯿﺗﺒﻌ ﺪ از وﻃﻦ ﺧﻮد اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان را ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﺎ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ا ﯾ ﻦ دو اﺛﺮ )و ﺑﺴ يﺎرﯿ آﺛﺎر د ﯾ ﮕﺮ( اﮔﺮﭼﮫ ﻧﮫ ﭘ ﯿ ﮑﺮ ﻋﺒﺪ اﻟﺒﮭﺎء روح اﻣﺎ ﺎﻣﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان ﻋﺰ ﯾ ﺰ، وﻃﻨ ﻲ ﮐﮫ ﺑﺎ

ﻲﺎﺳﯿ و ﺳ ﻲﻨﯾد

اﻣﺎ

ﯿ ﺑﺎ ﭘ يو

دل و ﺟﺎن ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮد، ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮد. ﺑﺤﺚ رﺳﺎﻟﮫ ي ﻣﺪﻧﯿﮫ، ﺑﺤﺚ در ﺑﺎ ﺗﺠﺪد ي ﻄﮫ راﺑ ي ره ﯾ و ﺗﺪ ﻦ اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ ﻣﻄﻠﺒ ﻲ

اﺳﺖ ﮐﮫ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ

ﺮان ﺳﺆال اﺻﻠ ﻲ و ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮھﻨﮓ ي و روﺷﻨﻔﮑﺮ ي ﻣﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ. در ا ﯾ ﻦ ﻣﻮرد ﺑﻮد ﮐﮫ ﺗﺪ ﯾ ﻦ را ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻘﺐ ﺮان داﻧﺴﺘﮫ و ﺗﻨﮭﺎ راه ﻧﺠﺎت را

ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺦ ﺟﺪ ﯾﺗﺎر

ﻲﺎﺳﯿﺳ

ﺳﮫ ﻧﻈﺮ ً ﻣﻌﻤﻮﻻ ﯾ ﮫ در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﺎ ﮑﺪﯾ ﯾﮕﺮ ﺑﻮده اﻧﺪ: ﻧﻈﺮﯾﮫ اول يا ﮫﯾ ﻧﻈﺮ

ﯾا ﻲ اﻓﺘﺎدﮔ

از ﻓﺮھﻨﮓ ﻏﺮب

ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑ يرو دﻧﺒﺎﻟﮫ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ

ﻧﻤﻮد. ﻲﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ ي دوم ﻧﻈﺮﯾﮫ

ﺑﻮد ﮐﮫ

ﺎن ﻣﺬھﺒ ﻲ

ﺮان را ﺗ ﺠﺎوز از ﺷﻌﺎﺋﺮ و

ﻋﻠﺖ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔ ﯾا ﻲ ﯿ ﻗﻮاﻧ ﻦ اﺳﻼﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲ

ﻧﻤﻮده، ﺗﺠﺪد را ﭘﻠ ﺪ و ﯿ ﺿﺪ ﺧﺪا داﻧﺴﺘﮫ و راه ﻧﺠﺎت ا ﯾ ﺮان را ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺮع و اﻗﺘﺪار آﺧﻮﻧﺪھﺎ و ﻃﺮد ھﺮ ﮐﮫ آن ﭼﮫ ﻧﺠﺲ و ﮐﺎﻓﺮ و ﻏ ﻲ ﺮ اﺳﻼﻣ ﯿ اﺳﺖ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣ ﮐﺮد. ﻲ در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻧﻈﺮﯾﮫ ي ﺳﻮﻣﻲ ھﻢ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد و آن ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﺮ اﻧﻄﺒﺎق اﺳﻼم و ﺗﺪ ﻦ ﺑﺎ ﯾ ﺗﺠﺪد ﺑﻮده و ﯿ در ﻧﺘ ﺠﮫ در ﻋ ﯿ ﻦ دﻓﺎع از ﺳﻨﺖ ي ﯿﻘﮫ ﻋﺘ يھﺎ ﻲ ﻣﺬھﺒ از ﻗﺒﻮل ﺑﺮﺧ ﻲ اﺻﻮل ﺗﺠﺪد ﺑﮫ ﺧﺼﻮص ﮏ ﯿﺗﮑﻨ و ﺻﻨﻌﺖ ﻏﺮﺑ ﻲ ﺰ ﺑﺎﮐ ﯿﻧ ﻲ ﻧﺪاﺷﺖ. اﻣﺎ رﺳﺎ ﯿ ﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ ﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺤﺚ ﻧﻮ ﻲﻨﯾ را در ﻣﻮرد ا ﯾ ﻦ ﺳﮫ ﻧﻈﺮ ﯾ ﮫ ﻣﻄﺮح ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ. ا ﻦ ﯾ رﺳﺎﻟﮫ ھﻢ ﺗﺪ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ يﺰﯿ ﻦ ﺳﺘ ﯾ ﺗﺠﺪد ﭘﺮﺳﺘﺎن را