عبدالبهاء و تولد انسان

ﺎ ّ در ﻗﻮﻟﺸﺎن اﻣ

ﻴ ﺪﻩ و ﺧ ﻦﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ( ﺻﺎدﻗﻨﺪ ّ ﺎل ﺗﻮﻃ

ﺧﺎﻧﻪ ﺋﯽ ﺧﺮ ﻳ

ﻦ ّ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﳘﻪ ﺟﺎ ﻣﺘﻮﻃ

ﻧﻔﻬﻤ ﻴ ﺪﻩ اﻧﺪ ﭼﻪ ﻧﻮع ﻣﻨﺰﻟﯽ اﺳﺖ ﳘﻪ ء ﻋﺎﱂ وﻃﻦ

ﻫﺴﺘﻢ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻧﻔ ﻮ ﺳﯽ ﻣﺜﻞ ﴰﺎﻫﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ آﳒﺎ وﻃﻦ ﻣﻦ اﺳﺖ . اﺻﻞ وﻃﻦ ﻗﻠﻮب اﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻳ ﺪ در ﻗﻠﻮب ّ ﺗﻮﻃ ﻦﮐﻨﺪ ﻧﻪ در ﺧﺎک ا ﻳ ﻦ ﺧﺎک ﻣﺎل ﻫ ﻴ ﻴ ﭽﮑﺲ ﻧ ﺴﺖ از دﺳﺖ ﳘﻪ ود اوﻫﺎم ﲑ ون ﻣ ﲑ ﺑ اﺳﺖ ﻟﮑﻦ وﻃﻦ ﺣﻘ ﻴ ﻘﯽ ﻗﻠﻮب اﺳﺖ . ﮕﺮیﻳ ) د از ﺑﻌﺪ از ﻣﻮت ﭘﺮﺳ ﻴ ﺪﮐﻪ ﺑﺮوح اﻧﺴﺎن ﭼﻪ ﻣ ﻴ ﺸﻮد ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ( ﺟﺴﺪ ﻳ در ز ﺮ ﺧﺎک ﻣ ﲑ ود از آﳒﺎ آﻣﺪﻩ ﺑﻪ آﳒﺎ ﻣ ود ﻫﺮ ﭼﻪ ﲑ ﻴ ﻣﯽ ﺑ ﻨﯽ ازﮐﺠﺎ ﭘ ﺪا ﻴ ﺷﺪﻩ ﺑﻬﻤﺎن ﺟﺎ ﻣ ﲑ ود ﺟﺴﻢ اﻧﺴﺎن ﭼﻮن از ﺧﺎک آﻣﺪﻩ ﲞﺎک ﻣ ﲑ ﺎ روح اﻧﺴﺎن از ﻧﺰد ﺧﺪا آﻣﺪﻩ ّ ود اﻣ ﺑﻨﺰد ﺧﺪا ودﲑ ﻣ … ) در ﺑﺎب ﻧ ﻳﻮ ﻴ ﻮرک ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ ( ﻗﺪری ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺧﻔﻪ اﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻗﻔﺴﻬﺎ ﻣ ﻴ ﻤﺎﻧﺪ ﻣﺜﻞ ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺒﻮر ء ﻴﻣ ﺎ ا ّ ﻤﺎﻧﺪ اﻣ ﻳ ﻨﺠﺎﻫﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ . اﺑﻪ ﺳﻮا ّ ﻣﺎ وﻗﺘﯽ در ار ﱘ ر ﺷﺪ ﻦ ﻳ و وارد ا ﻳﻴ ﻳ ﻼق ﻣﺜﻞ ا ﻤﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ وارد ّ ﻦﮐﻪ از ﺟﻬﻨ .ﱘﺷﺪ اﻣﺮوز ﺑﻌﺪ از ورود رﻓﺘ ﻢ ﻴ ﺑﻪ آﺑﺸﺎر وﻗﺖ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺑﺎرانﮔﺮﻓﺖ ﻗﺪری ﺑﺎران ﺧﻮرد ﮏ ﻳ در ﱘ

ﻓﺮارﮐﺮد ﱘ

ﻪ اﺳﺖﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺣﻀﺮت ّ در اﻟﻮاح ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ

.ﮏﻳ ﻧﺰد ﺧﺎﻧﻪ

ﺪﮔﻳ ﮏ ﺑﻮد ﺑﺎران ﺷﺪ ﺮﻓﺖ ﺣﻀﺮت رو ﺑﻪ

ﻴ ﺢ در ﺑ ﺎﺑﺎن ﺑﻮد ﺷﺐ ﺑﻮد ﺗﺎر ﻳ

ﻴ ﻣﺴ

ﻒ ﺑﺮدﻧﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪﮐﻪ ﺳﺒﺎع ﺿﺎر ﻪﻳ در آﳒﺎ اﺳﺖ

ﻳ ﻳ ﺗﺸﺮ ﺋﯽ ﮏ ﻣﻐﺎرﻩ

ﺑﻌﺪ ﺑ ﲑ ون در ﺑﺎران ا ﻳ ﺴﺘﺎدﻧﺪ ﺑﺎران ﺷﺪ ﺪ ﺑﺮ ﻳ