عبدالبهاء و تولد انسان
ﭘﺮدازﻧﺪ و اﺟﺘﻤﺎعﮐﻨﻨﺪ و ﳏﺎﻓﻞ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑ ﻨﻳﺎرا ﻴ ﺪ و ﺣﮑﻢ ﻳ ﮏ اﳒﻤﻦ ﺣﺎﺻﻞ
ﺖ و اﻟﻔﺖ و ّ وﺣﺪت ﻣﻠ ﻳ ﮕﺎﻧﮕﯽ در ﲨ ﻊﻴ
ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ
ﻢ ﺷﻮد ّ اﻧﻈﺎر ﳎﺴ .
ﮐﻪ ﲦﺮ
و ﭼﻮن روز ﻣﺒﺎرﮐﯽ اﺳﺖ ﻧﺒﺎ ﻳ ﺪ آﻧﺮوز را ﻣﻬﻤﻞﮔﺬاﺷﺖ ﺑﯽ ﻧﺘ ﻴ
ﺠﻪ ﳕﻮد
آﻧﺮوز ﳏﺼﻮر در ﺳﺮور و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﺪ در ﭼﻨ ﻳ ﲔ ﻮم ﻣﺒﺎرﮐﯽ ﺑﺎ ﻳ ﺲﻴ ﺪ ﺗﺄﺳ ﻣﺸﺮوﻋﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻓﻮاﺋﺪ و ﻣﻨﺎﻓﻊ آن از ﺑﺮای ﻣ ﺖ داﺋﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ در اﻟﺴﻦ و ّ ﻠ ﺦﻳ ﺗﺎر ﻣﺸﻬﻮر و ﻣﻌﺮوفﮔﺮددﮐﻪ ﻣﺸﺮوع ﺧ در ﻓﻼن روز ﻋ ﻴ ﺲ ﻴ ﺪ ﺗﺄﺳ ّ ﻻزم و وﺿﻊ ﭼﻪ اﺳ ﯽ از اﺳﺎس ﺳﻌﺎدت ﺖ واﺟﺐ ﺗﺎ آن اﺻﻼح و آن اﻣﺮ ﺧ ّ ﻣﻠ ﲑ و آن اﺳﺎس در آن روز ﺗﺄﺳ ﺲ ﻴ . ﮔﺮدد اﮔﺮ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨﻨﺪﮐﻪ ً ﻣﺜﻼ ﻳ ﺖ ﳏﺘﺎج ﲢﺴ ّ ﮏ ﻣﻠ ﲔ اﺧﻼق اﺳﺖ اﺳﺎس ﲢﺴ ﲔ اﺧﻼق را در آن روز ﺗﺄﺳ ﻴ ّ ﺖ اﮔﺮ اﺣﺘ ّ ﺲﮐﻨﻨﺪ ﻣﻠ ﻴ ﺎج ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﻋﻠﻮم دارد و ﺗﻮﺳ ﻴ ء ﻊ داﺋﺮﻩ ﻣﻌﺎرف ﻻزم در آن روز در ا ﻳ ﻦ ﺧﺼﻮص ﻗﺮاری ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻳ ﻌﻨﯽ اﻓﮑﺎر ﺖ را ﻣﻨﻌﻄﻒ ّ ﻋﻤﻮم ﻣﻠ ﺑﺂن اﻣﺮ ﺧ ﲑ ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺖ اﺣﺘ ّ ﻣﻠ ﻴ ﺎج ﺑﺘﻮﺳ ﻴ ﲡﺎرت ء ﻊ داﺋﺮﻩ ﻳ ﺎ ﺻﻨﺎﻋﺖ ﻳ ﺎ زراﻋﺖ دارد در آن روز ﻣﺒﺎﺷﺮت ﺑﻮﺳﺎﺋﻠﯽ ﳕﺎ ﻳ ﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺣﺎﺻﻞﮔﺮدد ﺎﻳ ﺖ ﳏﺘﺎج ﺑ ّ آﻧﮑﻪ ﻣﻠ ﻪ ﻴﺻ ﺎﻧﺖ و ﺳﻌﺎدت و ﻣﻌ ﻴ ﻳ ﺸﺖ ا ﺘﺎم اﺳﺖ از ﺑﺮای ﺳﻌﺎدت ا ﻳ ﺘﺎم ﻗﺮاری ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﻗﺲ ﻋﻠﯽ ذﻟﮏ ﺗﺄﺳ ﻴ ﻴ ﺴﺎﺗﯽﮐﻪ ﻣﻔ ﺪ از ﺑ ﺮای ﻓﻘﺮا و ﺿﻌﻔﺎ و درﻣﺎﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ ﺗﺎ در آن روز از اﻟﻔﺖ ﻋﻤﻮم و اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻋﻈ ﻴ ﻴ ﻤﻪ ﻧﺘ ﺠﻪ ﺋﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻴ ﮔﺮدد و ﻣ ﻤﻨﺖ و ﻣﺒﺎرﮐﯽ آﻧﺮوز ﻇﺎﻫﺮ و آﺷﮑﺎر ﺷﻮد . ﭘﺲ ﺑﺎ ﻳ ﺎنﻳ ﺪ داﻧﺎ ﻴﲢﻘ ی ﳕﺎ ّ ﻖ و ﲢﺮ ﻳ ّ ﻨﺪﮐﻪ اﺣﺘ ﻴ ﺖ در آن روز ﺑﭽﻪ ّ ﺎج ﻣﻠ اﺻﻼﺣﯽ اﺳﺖ و ﭼﻪ اﻣﺮ ﺧ یﲑ
یﲑ
. ﺎﻓﺖﻳ
Made with FlippingBook