عبدالبهاء و تولد انسان

ﻗﺎﺑﻞ ﻓﮭﻢ ﻧ ﯿ ﺴﺖ. ھﺮ دو اﺻﻞ ﺑﺮ ﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺎ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣ ﯿ ﻄﮫ ﺗﻨﺎزع

ﺑﺪون د يﮕﺮﯾ

ﻲﮑﯾ

اﻧﺴﺎﻧ ﯿﺖ اﻧﺴﺎن ﺗﺄ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿﮐ ﺑﻘﺎ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮﻧﺪ. ﻧﮑ ﻲﻘﯿ ﺎر دﻗ ﯿﺑﺴ ي ﺘﮫ

ﯾ زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن

ﮐﮫ در ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن

آﺛﺎ ر ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ يھﺎ ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ ﯿ ﻦ ﺑ ﯾا ،

ﻨﺶ ژرف و ز ﯾ ﺒﺎﺳﺖ ﮐﮫ

در ﺟﺎﻣ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ي ﻌﮫ و در ﻣ ﯿ ﺎن آدﻣ ﺗﻨﺎزع ،ﺎنﯿ ﺑﻘﺎ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺗﻌﺼﺐ آﺷﮑﺎر ﻣ ﻲ ﮔﺮدد. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت ﯾد ﮕﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ در ﺣ ﯿﻄﮫ ي اﻧﺴﺎن ھﻤﺎن و دﮔﺮ ﺐﺗﻌﺼ داور ﺶﯿ و ﭘ يﺰﯿﺳﺘ ي اﺳﺖ. ﺗﻌﺼ ﺐ اﻋﻢ از ﺗ آن ﮐﮫ ﻌﺼﺐ ﻣﺬھﺒ ﯾ ﺑﺎﺷﺪ ﻲ ﺎ ﺗﻌﺼﺐ ﻧﮋاد ﺎ ﯾ ي ﺗﻌﺼﺐ ﻣﻠ ﯾ ﻲ ﺎ ﺗﻌﺼﺐ ﻗﻮﻣ ﯾ ﻲ ﺎ ﺗﻌﺼﺐ زﺑﺎﻧ ﺎ ﯾو ﻲ ﺗﻌﺼﺐ ﺟﻨﺴ ﻲ، ھﻤﻮاره ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻲ ﯾﺧﻮ ﺸﺘﻦ را ﺑﮫ ﺣ ي ﯿﻄﮫ ﮔﺮوه ﺑ ﻞ ﯿ ﺗﻘﻠ ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ﮫ ﻲﻣ دھﺪ، ﮔﺮوه ﺧﻮد را ﺗﻨﮭﺎ ﮔﺮوه ﻃﺒ ﻲﻌﯿ و ﻋﻘﻼﻧ ﻲ و اﺧﻼﻗ ﻲﻣ ﻲ ﺷﻤﺎرد، آن را يھﺎ ﮔﺮوه ی ھﻤﮫ از ﯾد ﮕﺮ ﻣﻤﺘﺎز ﻣ د ﻲ اﻧﺪ، ﺑﺎ ﻋﻮاﻃﻔ ﻲ ﮐﻮر و ﻓﺎﻗﺪ ﮫ ﺑ ﻲﻌﻨﯾ ﻣﻨﻄﻖ ﺻﺮف ﻋﺎدت و ﺗﻠﻘ ﯿ ﻦ ﮐﻮدﮐ ﮔﺮوه ﻲ، ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻲ ﻦ ﻣ ﯾﺗﺮﻻ ﺷﻤﺎرد و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﮔﺮوه يھﺎ ﯾد ﮕﺮ ﺑﻐﺾ و ﮐ ورزد. ﻲ ﻨﮫ ﻣ ﯿ آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻌﺼﺐ ﻧﻘ ي ﻄﮫ ﻣﻘﺎﺑﻞ دوﺳﺘ ﻲ ﯿ راﺳﺘ ﻦ و ﺗﻌﮭﺪ ﺣﻘ ﻲﻌﻨﯾ ،اﺳﺖ ﻲﻘﯿ ﻋﻼﻗﮫ و ﻋﺸﻖ ﺑﮫ ﮔﺮوه ﺧﻮد ياﻣﺮ ، ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ، اﮔﺮ ﮐﮫ ا ﻦ ﯾ ﻋﻼﻗﮫ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﮐ ﯿ ﻨﮫ و ﻧﻔﺮت ﺑﮫ ﮔﺮوه ﮕﺮ ﯾد يھﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﻧﺸﻮد. و ﻲﮋﮔﯾ ﺗﻌﺼﺐ ا ﻦﯾ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻮ ﺖ ﯾ اﻓﺮاد ﺑﮫ ﺷﮑﻠﻲ ﺗﮏ ُ ﮏﯾو يﻌﺪﺑ ﺟﺎﻧﺒﮫ ﺗﻌﺮ ﻒ ﯾ ﻲﻣ ﮔﺮدد و ﺑﺎ ﭼﻨ ﮕﺮ ﯾد ﻲ،ﻠﯿ ﻦ ﺗﻘﻠ ﯿ ﺑﮫ ھﺎ اﻧﺴﺎن ﯿ ﮏ ﺑ ﯾ ﺷﮑﻞ ﮕﺎﻧﮫ و ﺷﺊ و ﺣ ﯿ ﻮان و ﻓﺎﻗﺪ ﺣﻘﻮق ﻲﻣ ﻲﺗﻠﻘ ، ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﺮدﻧﺪ. ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﮫ ﺑ ي ﺧﺸ ﺑﮫ ﻲ راﺣﺘ ﻲ ﻮﻧﺖ ﻣ اﻧﺠﺎﻣﺪ آن ھﻢ ﻧﮫ ﺻﺮﻓﺎ ﻲ ﺧﺸﻮﻧﺘ ﮐﮫ اﺑﺰارﮔﻮﻧﮫ ﺑﻮده و ﺑﮫ ھﺪف و ﻣﻨﻔﻌﺖ ، ﻞ اﺳﺖ ﯾ ﻣﺘﻤﺎ ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ﮫ ﺑ ﺑﻠﮑﮫ ﺧﺸﻮﻧﺘ ﻲ ﮐﮫ ﻋﺎم و ھﻤﮫ ﺟﺎﻧﺒﮫ ﺑﻮده و ﺣﺘﻲ ﻧﻔﺲ ﮐﺸ ﯿ ﺪن و ﺣﻀﻮر را يﮕﺮﯾد ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻲ آﻟﻮدﮔ و ﻧﺠﺎﺳﺖ و ﭘﻠ و يﺪﯿ ﻓﺴﺎد ﺑﺮ رو ﯾ ﻲ ﻦ ﻣ ﯿزﻣ ي ﺎﺑﺪ و ﮐﺸﺘﺎر و ﺗﺒﻌ ﺾ و ﯿ