عبدالبهاء و تولد انسان

ﯾ ﻦ ا ﯾ اﻣﺎ ا ﻦ آزاد ﺎزﻣﻨﺪ ﯿ ﻌﺖ ﻧ ﯿ ﻮغ ﻃﺒ ﯾ از ي ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ و ا ﯾ ﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺮک ﺗﻘﺎﻟ ﯿﺪ و ﺗﺤﺮي ﯿﺣﻘ ﻘﺖ اﺳﺖ ﺗﺎ آدﻣ ﻋﻨﻮان ﺑﮫ ﻲ روح، ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ھﺸ و يﺎرﯿ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺧﺮد در ﺟﮭﺎن ھﺴﺘ ﻲ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدد. ﺗﻀﺎد ﺗﻌﺼﺒﺎت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺎ ﺧﺮد و ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ و داﻧﺶ آﺷﮑﺎرﺳﺖ. ﺗﻌﺼﺐ و ﺑﺎﻋﺚ ﺣﺐ و ﺑﻐﺾ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﭘﺪ ي ﺪارھﺎ ﯾ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣ ﻲ ﮔﺮدد و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ آدم ﻣﺘﻌﺼﺐ در ﻧﮕﺎه و ﺑﺮرﺳ ا ﻲ ش از ﭘﺪ ﯾ ﺪارھﺎ ﺑ و ﻲﻨﯿﻋ ﻲ ﺻﻮرﺗ ﮫ ﻲﺑ ﻃﺮف دﺳﺖ ﺑﮫ داور ﻲﻧﻤ ي زﻧﺪ. در ا ﻦ ﺷﺮا ﯾ ﻧﺎﺗﻮان در ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻌﺼﺐ، ﻧﻔﺲ اﻣﺎ ره و ﻋﻮاﻃﻒ ﮐﻮر ﺑﺪل ﻣ ﻲ ﮔﺮدد و ﺗﻮاﻧﺎ ﯾﻲ ﺧﺮد در واﻗﻊ ﺑﮫ اﺑﺰار ي

ي داور ﺶﯿﭘ

ﯾﻂ،

ﺷﻨﺎﺳﺎ ﻘﺖ از ﻣ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ رود. ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻌﺼﺐ آن ﻲ ﮔﺮوھ ﻲ ﺳﺎﺣﺘ ﺖ ﺗﮏ ﯾ در ھﻮ ﭼﻨﺎن ﺧﻮد ﻏﺮق ﺷﺪه اﺳﺖ ﻲ ﮐﮫ ﻧﻤ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮫ ھ يﺰﯿ ﭻ ﭼ ﯿ ﺧﺎرج از ﺗﻨﮕﻨﺎ ي ﻲ ﮔﺮوھ ﺧﻮد ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪ. در ﻧﺘ ﯾ ﺠﮫ ا ﯿ ﻦ ﻓﺮد ﺑﮫ ﺎء ﺑﮫ ﯿاﺷ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﻧﻤ ،ﮐﻨﺪ ﻲ ً ﺑﻠﮑﮫ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﮫ ﯾ ﭼﺸﻢ ﮏ ﮔﺮوه ﺑ ﮫ ﺧﺼﻮص و ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾ ﻲﻨﯿﺑ ﮏ ﺟﮭﺎن ﻣﺤﺪود و ﮐﻮر و در ﺟﺴﺘﺠﻮ ﯾ ي ﮏ ﺳﻠﺴﻠﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺤﺪود و ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮ ﺑﮫ دﻧ ﻲ ﺎ ﻣ ﯿ ﻧﮕﺮد و داور ي ﮐﻨﺪ. ﻲﻣ ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن و ﺧﺮد ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﻲ ﻋﻤﻮﻣ يﻧﻈﺮ ﺑﮫ ﻲآدﻣ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ، ﻲ ﻧﮕﺎھ ﮐﮫ از ﺣ ﯾ ﻦﯾا ﻲ ﺧﺼﻮﺻ ي ﯿﻄﮫ ﺎ آن ﺗﻌﺼﺐ ﻲ ﮔﺮوھ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود. ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻮﻣ ﻲ در واﻗﻊ ﻧﮕﺎه راﺳﺘ ﯿ ﻦ ﺧﺮد اﺳﺖ. در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻲ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻣ ﯿﺑ ﻲ ﻨﺪ و ﺑﮫ ﮔﻮش ﺧﻮد ﻣ ﻲ ﺷﻨﻮد. ﭘﺲ ﯿ ﻘﺖ ﻧ ﯿﺣﻘ ي ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺮک ﺗﻘﺎﻟ ﯿ ﺪ اﺳﺖ. ا ﻦ ﯾ ﯾ ﺑﮫ ا ﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮا ي ﯿﺣﻘ ﯾﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎ ﻘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ - دﮐﺎرت ﻓﺮاﻧﺴﻮ ﺷﮏ -ي ھﻤﮫ در ی ﺑﺎورھﺎ و ﺳﻨﺖ ھﺎ و ﺗﻘﻠ ﺪﯿ ھﺎ و ﻣﻔﺮوﺿﺎت ﻲ ﮔﺮوھ را ﺿﺮور ﻲﻣ ي داﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎ ﯾ ﺪ اﺑﺘﺪا ﭼﺸﻢ و ﮔﻮش و دل را از اﺳﺎرت ﯿﺗﻘﻠ ی ھﻤﮫ ﺪھﺎ و ﺳﻨﺖ ھﺎ و ﺑﺎورھﺎ ي ﻣﺘﺪاول ﮔﺮوھ ﻲ و ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ، ﻲﻌﻨﯾ در واﻗﻊ از ﻋﺎدت ی ھﻤﮫ ھﺎ، رھﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ِ ﯿﺣﻘ ﯾﻲ

Made with