عبدالبهاء و تولد انسان

ﺑ يﺑﺮا ﻲ ﺳﻤﺒﻠ ِ ﯿﺎن اﺻﻞ اﺗﺤﺎد ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻗﺮار ﻲ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑﺮ ﺿﺮورت اﻧﻄﺒﺎق ﯾد ﻦ و ﺧﺮد ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﻧﻤﻮد و ﺑﮫ ﺗﻮ ﯿﺿ ﺢ ﻣﻌﺎﻧ ﻲ ﯾ ﻦ آ ﯿ راﺳﺘ ﺎت ﻗﺮآن و اﻧﺠ ﯿ ﻞ و ﺗﻮرات ﭘﺮداﺧﺖ و در واﻗﻊ ﺑﺎ ا ﯾ ﻦ ﺧﺮدورز ي و اﻧﺴﺎن دوﺳﺘ اﺳﺖ ﻲ داده اﺳﺖ. ﻧﻮﺷﺘﮫ يھﺎ ﺎﻣﺒﺮان ﺑ ﮫ زﺑﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﻣ ﻨﺪ ﯾﮔﻮ ﻲ ﻣﺘﺪاول ﻗﻮﻣ ﻲ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﮫ ﻣﻌﺎﻧ ﻲ ﺎت اﻟﮭ ﻲ ﺗﻮﺟ ﮫ ﻧﻤﻮد و ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ ﺑﮫ اﻧﻄﺒﺎق د ﯾ ﻦ ﺑﺎ ﺧﺮد و داﻧﺶ اﺳﺖ. دو اﺻﻠ ﻲ ﮐﮫ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ )د ﻦ ﯾ ﯾﺑﺎ ﺪ ﺳﺒﺐ اﻟﻔﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻄﺎﺑﻖ د و ﻦ ﯾ ﺑﮫ اﺻﻞ ﺳﻮ ً ﺧﺮد و داﻧﺶ( ﺿﺮورﺗﺎ م و ﭼﮭﺎرﻣ ﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﻣ ﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ا ﻦ د ﯾ و اﺻﻞ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ و در ﻧﺘ ﯾ ﺠﮫ ﺑﺎ ﯿ ﺪ از ﻣﺤﺪود يھﺎ ﺖﯾ زﺑﺎن و ﻲﻨﮕ ﻓﺮھ ﯾ ﻦ آ ﯿ راﺳﺘ ي ﻣﻌﻨﺎ را در ﻓﺮھﻨﮓ اﯾﻦ ﮐﮫ ﮫ ﺑ ﯾ ﻦ ﺧﻮ ﯾﻧﻮ ﺶ ﻧﮭﺎد ﯾ ﻨﮫ ﮐﺮد ﻲﻌﻨﯾ ، ﯿﭘ ﻲ راﺳﺘ

ﮐﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﻲ ﻗﺮآﻧ ي ﯾﮫ ﻦ آ ﯿ راﺳﺘ ي

ﺑﻠﮑﮫ ﻧ ﺎز ﯿ

ﺎن اﻟﮭ ،ﺳﺖ ﻲ ا ﮑﯾ ﻲ

ﯾاد ی ھﻤﮫ ﻘﺖ ﯿﺣﻘ

ﺗﮑﺎﻣﻞ و

ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي

ﺑﮫ ھﺪا ﯾ ﺖ و اﻓﺎ ﻲاﻟﮭ ي ﺿﮫ

ﺑﺎﺷﺪ. ا ﯾ ﻦ دو اﺻﻞ از

ﻲ ﺰ ﻣ ﯿ ﺎن ﻧ ﯾ ﺪ اد ﯾﺗﺠﺪ

ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻦ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨ ﻲﻣ ﻲ

ﻣﻔﮭﻮم د ﯾ ﻦ و ﺗﺪ ﯾ

ي ﺑﺎزﺳﺎز

اﯾﻦ ﮐﮫ اﺳﺎس و ﺑﻨ ﻲ ﮑﯾ ﺎن ﯾاد ی ھﻤﮫ ﺎن ﯿ

ﻓﺮض اﺗﺤﺎد اد ﯾ ﺎن و اﺗﺤ ﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﻇﮭﻮر ﻓﺮھﻨﮓ وداد و ﺻﻠﺢ و آﺷﺘ ﻲ در ﺟﮭﺎن اﺳﺖ. در ﻣﻨﻄﻖ واژﮔﻮن و زداي اﻧﺴﺎن ﻦ ﺑﮫ ﺗﺮو و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺞ ﺑ ﯾ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﻧﻔﺮت داﻣﻦ ﻣ ﻲ زﻧﺪ. اﻣﺎ در ﺗﻌﺒ ﺮ ﯿ ﻋﺒﺪ اﻟﺒﮭﺎء از د ﯾ ﻦ، ﺗﺪ ﯾ ِ ﯿ راﺳﺘ ﻦ ﻦ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ درک ي وﺣﺪت ﯾاد ی ھﻤﮫ ﺎن و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ ﺿﺮورت وﺣﺪت و ﻦ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي اﺛﺒﺎت ﺑﺮﺗﺮ ﻦ ﯾد ي ﺧﻮد و اﺛﺒﺎت ﻧﺎدرﺳﺘ ﻲ و ﻧﻘﺺ اد ﯾ ﺎن د ﯾ ﮕﺮ ﺗﻠﻘ ﻲ ﻲﻣ ﮔﺮدد و در ﻧﺘ ﯾ ﺠﮫ ﺗﺪ ﯿ

ﺶﯿ ﻦ ﭘ ﯾ ﻣﮭﻤﺘﺮ ،اﺳﺖ

ﯾ ﻦ، ﺗﺪ ﯾ از د ﻲﺳﻨﺘ

و ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺎن و ﯾاد ی ھﻤﮫ

ﻲ و آﺷﺘ ﻲ دوﺳﺘ

ﻣﺬاھﺐ و اﻗﻮام و ﻃﻮاﺋﻒ ﻣﻨﺠﺮ ﻣ ﺷﻮد. ﻲ ﻣﻔﮭﻮم د ﯾ ﻦ را واژﮔﻮﻧﮫ ﺳﺎﺧﺘﮫ ﮐﮫ آن ﭼﮫ اﻧﺪ.

از ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺻﺤﺎب اد ﯾ ﺎن ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن