عبدالبهاء و تولد انسان

ﻣﺠﺪد ﮐﺮده و ﺟﺎﻣﻌﮫ را در ﻣﺘﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻲ ﺟﮭﺎﻧ ي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳ ﻲ ﻗﺮار دھﻨﺪ. ي ﺘﮫﻧﮑ

ﺟﺎﻟﺐ ا ﻦﯾ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء

۱۹۱۰

۱ 8 ٦۰ ي ھﮫ در د يﮕﺮﯾ و د

ي ھﮫ در د ﻲﮑﯾ يﺪﯾﺟﺪ يﮑﺮﯿﭘ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ

را ﺑﮫ ﺟﮭﺎن اراﺋﮫ ﮐﺮدﻧﺪ

ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﮏ ﯾ ﺑﮫ ﻲ واﺣﺪ ﭘ ﯿﮑﺮﮔﻮﻧﮫ ﻣﺒﺪ ﻲ ل ﻣ ﮔﺮدد. در ﻧﺘ ﺠﮫ، ﯿ ﯾﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎ درﺳﺖ ﺟﻮاﻣﻊ و راه ﺣﻞ دﺷﻮار ﮐﮫ ﯾﻲھﺎ ي آن ﻣﺒﺘﻼﺳﺖ ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ رو ﯾ ﮑﺮد ا ﯾ ﻦ ﻧﻘﻄﮫ ﻧﻈﺮ ﺟﮭﺎن ﯿﺑ ﻦ و ﺟﮭﺎن ﺷﻤﻮل ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯿﺑ ﻲ ﺎﻧﮕﺮ ا ﯾﻧﻮ ﻲﮋﮔﯾ ﻦ و ﯾ ﻦ ﺟﮭﺎﻧ و ﻲ ﻟﺰوم ﻓﺮھﻨﮕ ﯾﻧﻮ ﻲ ﻦ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ اﺗﺤﺎد و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺳﺖ.ا ﯿﭘ اﻣﺎ ﺶ از ھﺮﭼ ﯿ ﺰ اﺻﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻇﮭﻮر راﺳﺘ ﯿ ﻦ و ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن

ﮐﮫ در ا ﻲ ﺗﻤﺎﻣ ،ﮫﯾ ﻦ ﻧﻈﺮ ﯾ

ﺑﺸﺮ ﺑﮫ

ي ﻣﻌﻨﺎ ﺑﮫ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ

ّ و ﻣﺎد

اﺳﺖ. اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ي يﺪارﯾﭘﺪ ﻧﮫ

ﺑﻠﮑﮫ ﻲ، ﺟﺴﻤﺎﻧ و روح ﻧﺸﺎﻧﮫ يا از ﺧﺪاﺳﺖ. ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺻﻔﺎت ﺧﺪا ﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﯿ ي ﺒﮫﺟﻨ ﻧﺎﻣﺤﺪود و ﮐﻠ ﻲ و ﻋﻤﻮﻣ ﻲ آن ﺻﻔﺎت اﺳﺖ، ﯾھﻮ ﺖ راﺳﺘ ﺰ ﯿﻧ ﻲ ﻦ آدﻣ ﯿ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان روح و ھﺸ يﺎرﯿ و ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺎﻟ و ﻲ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻦ از ﻣﺮزھﺎ ﺖ و ﯿ ﻋﻤﻮﻣ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ، ﻣﮑﺎﻧ ي ﯿﮐﻠ ﺖ آن ﺗﻌﺮ ﻲﻣﻒ ﯾ ﮔﺮدد. ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان روح و ھﺸ يﺎرﯿ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي درک وﺣﺪت ﻧﻮع ی ھﻤﮫ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. در درون ا ﺸﮫ ﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯾ اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻲ ﺖ را ﯿ واﻗﻌ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ وﺣﺪت در ﮐﺜﺮت ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﺪ و در ﯿ ﻦ ﺗﺄﮐ ﯿﻋ د و آزاد ّ ﺪ ﺑﺮ ﺗﻔﺮ يﻓﺮد ي و اﺳﺘﻘﻼل ،ﺶﯾﺧﻮ ﺑﮫ وﺣﺪت ﺧﻮد ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣ ﯿ ﺖ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻗﺎﺋﻞ ﻲﻣ ﺷﻮد. در ﻧﺘ ﯾ ، ھﻮ ﺠﮫﯿ ﺖ ﻧﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻀﺎد ﺑﺎ ، ﮕﺮان ﯾد ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ارﺗﺒﺎط ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ، ﻲ واﺑﺴﺘﮕ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﮐﻠ ﯿ ﺖ و ﺗﻤﺎﻣ ﯿ ﺖ و وﺣﺪت ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. آدﻣ اﮔﺮﭼﮫ ﻲ ﯾ ﻲﺮاﻧﯾ ﺪ، ا ﯿ ﺎ ﺳﻔ ﯾ ﺎه ﯿﺳ ﺎ ژاﭘﻨ ﻲ ، ﻣﺮد ﯾ ﺎ زن، و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﯿ در ﻋ اﻣﺎ ،اﺳﺖ ﻲﺤﯿ ﺎ ﻣﺴ ﯾ ﻦ ﺣﺎل و ﻓﺮاﺗﺮ از ﯾا ی ھﻤﮫ ﻦ ﮐﺜﺮت ھﺎ اﻧﺴ ﺎن اﺳﺖ، آ ي ﯾﯿﻨﮫ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان يﺎرﯿھﺸ

Made with