عبدالبهاء و تولد انسان

ً ﯾ ﺻﺮﻓﺎ ﮏ ﻣﻔﮭﻮم اﺧﻼﻗ ﻦ ﯾ ﺴﺖ. ا ﯿﻧ ﻲﺗﮭ ﻲ اﻧﺘﺰاﻋ ﻲ ِ ﯾﺟﺪ ﻧﻮع ﺪ اﻧﺴﺎن ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ﻲﻌﻨﯾ ،

ﮐﮫ از ﺣ ي ﯿﻄﮫ

ﯿﻃﺒ ﻌﺖ، ﺧﺼﻮﺻ ﯿ ﺖ، و ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ رھﺎ ﺎﻓﺘﮫ ﯾ ﯾﻲ ،اﺳﺖ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ و ﺑ ي ﻣﻠﻲ ِ ﻲﺳﻨﺘ ﻲ ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﻤ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ آن اﺳﺖ ﮐﮫ ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎ در ﺟﮭﺘ ﻲ دﮔﺮﮔﻮن ﺷﻮﻧﺪ ﮐﮫ ﯿآدﻣ ﺎن در ﺗﻌ ﯿﯿ ﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮ ﯾ ﺶ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﺆﺛﺮ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ي ھﮫد ۱ 8 ٦۰ ، و ﺗﺄﮐ ﺪ ﯿ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در د ي ھﮫ 1 ۹ 1 ۰ ﺑﺮ ﻟﺰوم دﻣﮑﺮاﺳ ﻲ ﯿﭘ يﺑﺮا ﺸﺮﻓﺖ و ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺟﺎﻣﻌﮫ در ھﻤ ﯿ ﻦ راﺳﺘﺎﺳﺖ. ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اوﻟ ﻲ ﺮاﻧ ﯾ ﻦ ا ﯿ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ از ﻟﺰوم دﻣﮑﺮاﺳ ﯾ در ا ﻲ ﺮان ﺳﺨﻦ ، ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ دو در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﻣﮑﺮاﺳ ِ ﻲ

ي ﻣﻠﻲ

را ﻓﻠﺞ

ﻦ دﻣﮑﺮاﺳ ﻲ

ِ ﯾ ﮐﮫ ا آن ﭼﮫ ﺰ ﯿ ﻏﺮب ﻧ ﻣﺮﺳﻮم

ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار دادﻧﺪ. ﺎزﻣﻨﺪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ راﺳﺘ ﻦ ﯿ

و ﻧﺎرﺳﺎ ﻣ ، ﻧﻤﻮد ﻲ ِ ﯿ ﻦ ﻧ ﯿ راﺳﺘ ﻲ

دﻣﮑﺮاﺳ

ﻣﺮدم در ﺗﻌ ﯿﯿ ﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﺸﺎن اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ

ی ھﻤﮫ

و ﻃﺮد

ﯿﻧ ﺎزﻣﻨﺪ ﻃﺮد ﻣﺮدﺳﺎﻻر ي ، ﻃﺮد ﻧﮋاد ﻲ ﭘﺮﺳﺘ

در ﺑﺎزار ﻋﻨﺎن

ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ي اﻗﺘﺼﺎد ﻲ اﻓﺮاﻃ يھﺎ ي

ﻋﻼوه ﺑﺮ ا ﯾ ﻦ، دﻣﮑﺮاﺳ و ﻲ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻌﻠ ﯿ ﻢ و ﺗﺮﺑ ﯿ ﺖ ﻋﻤﻮﻣ ، ﻲ

ﯿﮔﺴ ﺨﺘﮫ اﺳﺖ. ﻣﺸﺎرﮐﺖ راﺳﺘ ﯿ ﻦ ﻧ ﯿ

اﻣﺎ

ي آزاد ارﺗﺒﺎط و ﺗﻔﺎھﻢ و ﮔﻔﺘﻤﺎن در ﺟﺎﻣﻌﮫ، و از ھﻤﮫ ﻣﮭﻤﺘﺮ ﺳﺨﻦ و ﻋﻘ ﯿ ﺪه، ﮔﺴﺘﺮش ﺣ ي ﯿﻄﮫ

ﻖ ﺑﮫ ّ ﺗﺨﻠ ﻲ روﺣﺎﻧ ھﺎي ارزش

از ﯾﻲ

و اﺧﻼﻗ و رھﺎ ﻲ

و ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در ﭼﻨ ﻦ ﯿ

ﻌﺖ ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫﺣ

ﻠﺖ اﺧﻼﻗ از ﻲ

اﺳﺖ ﮐﮫ دﻣﮑﺮاﺳ ﯿ و ﻓﻀ ﻲ

ﻲﻄﯾﺷﺮا ﯾﮑﺪﯾ

ﮔﺮدﻧﺪ. در ا ﯾ ﻦ دﻣﮑﺮاﺳ ِ ﻲ اﮔﺮﭼﮫ د ﯾ ﻦ از ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺟﺪا

ﮕﺮ ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨ ﻲﻣ ﻲ و روﺣﺎﻧ -ﻲ

ﻲ اﻧﺴﺎﻧ

ﺎن و ﮔﺮوه يﺟﺎ ﮫ ﺑ ﻲﺎﺳﯿﺳ يھﺎ ﻏﻮﻃﮫ ﺧﻮردن در ﻓﺮھﻨﮓ ﺧﻮدﭘﺮﺳﺘ و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و ﺑ ﻲ ﯿﺳﺘ ﺰ و ﻧﻔﺮت، ﺑﮫ ﻣﺸ

ﯿآدﻣ اﻣﺎ - ﺑﺎﺷﺪ ﻲﻣ

ﻲ ﻮرت ﻣ ﭘﺮدازﻧﺪ و در ا ﻦ ﯾ ﮫ ﺧﻮدﺧﻮاھ ﻲ و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺼﻮﺻ ﻲ ﻧﮕﺮﻧﺪ، و ﺑﮫ ﺗﺤﺮي ﻘﺖ ﯿﺣﻘ

ﻣﺸﻮرت ﺑ ﯿﺗﻮﺟ يﺟﺎ ﮫ ﺑﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣ ﻲﻣ ﻲ

ﺑﮫ ھﻤﻮﻃﻨﺎﻧﺸﺎن

ﻲﻣ ﭘﺮدازﻧﺪ، و ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ

Made with