عبدالبهاء و تولد انسان

َ ﻣﻔﮭﻮم "ﻇﮭﻮر ﺧﺮ د در ﻣ ﯿ ﺎن ﻣﺮدم" ﺮد. ﯿﮔ ﻲﻣ ﻲﮑﯾ ﺗﻨﮭﺎ در زﻣﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ھﺎ اﻧﺴﺎن

ﻧﮫ ﺣﺎﺻﻞ

ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه و ﮐﻮر

ﺟﺒﺮ ﻃﺒ ي ﺮوھﺎ ﯿ ﺎ ﻧ ﯾ ﻲﻌﯿ

اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ، ﺑﻠﮑﮫ زا ﻲ ﺟﻤﻌ دﺳﺘﮫ يﺮﯿﮔ ﻢﯿﺗﺼﻤ ي ﯾﯿﺪه و ھﺸ ي ﯿﺎراﻧﮫ

ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺮدد اﺳﺖ ﮐﮫ "اﻧﺴﺎن" ﯿﻦ ﻣﺘﻮﻟ ﮔﺮدد. ﻲﺪ ﻣ ﯾ از ا ﻦ روﺳﺖ ﮐﮫ از ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء وﺣﺪت

راﺳﺘ ي ﻣﻌﻨﺎ ﺑﮫ

ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺎر و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ ﻲﺨﯾ

ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ی ﻟﮫ ازا ﻲ

ﺪن اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺧﻮ ﯾ ﺸﺘﻦ و

ﯿ در رﺳ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ ﺧﻮد

اﺳﺖ. ﻣﻔﮭﻮم ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ

ﺎﻓﺘﻦ ﻗﻮا ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ي

ﯾﺖ ﯿﻓﻌﻠ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ و ﺧﻮد

در آﺛﺎر اﻧﺪ ﯾ ﺸﻤﻨﺪان و ﻓﻼﺳﻔﮫ يا ﯿﻧﻈ ﺮ ھﮕﻞ، ﻓﻮ ﯾ ﺮﺑﺎخ، و ﻣﺎرﮐ ﺲ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳ ﻗﺮار ﻲ ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ و ﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯾا ی ھﻤﮫ ﺸﻤﻨﺪان از ﺿﺮورت

ﯿﭼ ﺮه ﺷﺪن ﺑﺮ ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ و ﺧﻮد ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و ﺗﺤﻘﻖ اﻧﺴﺎن راﺳﺘ ﯿ ﻦ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﮫ اﻧﺪ. اﻣﺎ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ و ُ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺑ ﯾ ﺑﮫ ا ﻲﻨﯾ ﻌﺪ ﻧﻮ ﻦ ﻣﻔﮭﻮم ﻧﮕﺎه ﮐﺮدﻧﺪ. ھﻤﺎﻧﻨﺪ ھﮕﻞ، ﻣﺎرﮐﺲ و دورﮐﮭ ﯿ ﻢ، ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ اﻧﺴﺎن را ﻣﻮﺟﻮد اﻣﺎ ، داﻧﺪ ﻲﻣ ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ي ﺑﺮ ﺧﻼف ﯾ ﻦ ﻧﻮ ﯾا ﺴﻨﺪﮔﺎن، ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﻲ ﺑﻮدن اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ي وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯾ ، ھﻮ ﻲ ﺖ اﻧﺴﺎﻧ ، ﻲ از ور ﯾﻲ رھﺎ ﯿﻃﺒ ي ﻃﮫ ﻌﺖ، آزاد ي از ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ، و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ ﺗﻌﺒ ﻲ روﺣﺎﻧ يﺮﯿ و اﻧﺴﺎﻧ ﻲ از اﻧﺴﺎن و دﻣﮑﺮاﺳ ﻲ و ﺧﺮد و د ﻦ و ﯾ ارزش ھﺎ ﻣﺒﺪ ﮐﻨﺪ. ﻲ ل ﻣ

ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت د ﯾ ﮕﺮ ﺗﻨﮭﺎ د ر ﻓﺮھﻨﮓ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﮭﺎﻧ ﻲ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ و اﺗﺤ ﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ ﮐﮫ ﯿآدﻣ ﺎن ﺑﺮا ﯿﻟ ي او ﻦ ﺑﺎر ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ وﺟﻮد ﺧﻮد ﻲﻌﻨﯾ ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﺖ ﺧﻮد را ﮐﮫ ﻣﺸﺘﺮک ﻣ ی ھﻤﮫ ﺎن ﯿ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ،اﺳﺖ ﺗﺠﺮﺑﮫ ﻣ ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﻨﺪ و ﺑﺎ ارﺗﺒﺎط و ﺗﻔﺎھﻢ و ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺑﮫ وﻃﻦ راﺳﺘ ﯿ ﻦ ﺧﻮد ﭘﺮواز ﻣ ﻲ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﮫ ﻋﻨ ﻮان ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا ﺗﺤﻘﻖ ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﻨﺪ. ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﺗﺤﻘﻖ ﻲ ﺑﺎ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ و ﺑﺎ ﺧﻮ ﯾ ﺸﺘﻦ ﺧﻮ ﺶ ﯾ اﺳﺖ. اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ اﻋﻼن ﻧﻤﻮد :

ی ھﻤﮫ ﺑﮫ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾﻦ ﯿ راﺳﺘ