جمهوری اسلامی و انگیزیسیون در قرن بیست و یکم

ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺑﺎ ھﺮ ﻧﻮع دروغ و ﺷﺴﺘﺸﻮی ﻣﻐﺰی و ﺑﺎ ھﻤﮑﺎری ﺑﺎ ھﺮ ﮔﺮوھﯽ ، از ﺟﻤﻠﮫ رژﯾﻢ ﮔﺬﺷﺘﮫ، ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺳﺘﯿﺰی را در ﺟﻮاﻧﺎن اﯾﺮاﻧﯽ ﺗﺮوﯾﺞ ﻣﯽ دھﺪ و اﻧﮕﺎه از اﯾﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺳﺘﯿﺰی ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺣﺮﺑﮫ و وﺳﯿﻠﮫ ای ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ﺳﯿﺎﺳﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ھﻤﮕﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ھﻤﯿﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ ﺳﯿ ﺎﺳﺘﮭﺎ و ﻋﻘﺪه ھﺎی ﺧﻮد ﺑﮫ دﯾﮕﺮی " ان ﭘﺮداﺧﺘﮫ اﺳﺖ و ﺑﺲ. اﻣﺎ ﺑﯿﺪاد ﺳﺨﻦ دادﺳﺘﺎن ﺟﻤﮭﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﺑﮫ ﯾﮏ ﯾﺎ دو دروغ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺑﺪ. اﯾﺸﺎن در ﺑﺎزی ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎ زﺑﺎن -- و ﺗﻮﺟﯿﮫ اﺧﺘﻨﺎق و ﺳﺮﮐﻮب ازادی ﻋﻘﯿﺪه و ﺳﺨﻦ ھﻢ ﺟﺰ از طﺮﯾﻖ ﺑﺎزی ﺑﺎ زﺑﺎن اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺲ از دروغ — اوﻟﯿﮫ اداﻣﮫ ﻣﯽ دھﺪ ﮐﮫ داﺷﺘﻦ ھﺮ ﻋﻘﯿﺪه ای ازاد اﺳﺖ ﺑﺸﺮطﯽ ﮐﮫ اﺑﺮاز و اظﮭﺎر ﻧﺸﻮد! اﯾﻦ ﺟﻤﻠﮫ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﻮھﯿﻦ ﺑﮫ ھﻤﮫ اﯾﺮاﻧ ﯿﺎن اﺳﺖ ﺑﻠﮑ ﮫ اﺻﻮﻻ ﺗﻮھﯿﻦ و ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ ﻋﻠﯿﮫ زﺑﺎن اﺳﺖ. ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺤﺮﯾﻒ ھﻢ ھﻤﯿﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻋﻠﯿﮫ زﺑﺎن اﺳﺖ. واژﮔﻮن ﺳﺎﺧﺘﻦ واژ ه ھﺎ و ﺑﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﻠﻤﺎت روش ھﻤﮫ ﻣﺴﺘ ﺒ ﺪان و دروﻏﮕﻮﯾﺎن اﺳﺖ. ﻣﻌﻨﺎی ﺟﻤﻠﮫ دادﺳﺘﺎن اﯾﺮان اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ از ﻧﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﯾﮏ ازاد اﺳﺖ ﮐﮫ ھﺮ ﻋﻘﯿﺪه ای داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺸﺮط اﻧﮑﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ از ان ﻋﻘﯿﺪه ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﺸﻮد ! ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﻋﻘﯿﺪه ﻣﺠﺎز اﺳﺖ اﮔﺮ ھﺮﮔﺰ اﺑ ﺮاز ﻧﺸﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺧ ﻮد ان ﺷﺨﺺ ﺗ ﻨﮭﺎ در دروﻧﺶ و ﺑﺎ ﺧﻮدش در ﺑﺎره وﯾﮋﮔﯿﮭ ﺎی ﻋﻘﯿﺪه اش ﺑﮫ ﻧﺠﻮا ﭘﺮدازد . ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﻣﻨ ﻖ ﻗﺮون ﻄ وﺳﻄﺎﯾﯽ و ﺿﺪ ﺑﺸﺮ ارﺗﺠﺎع دارد ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﮫ ان ﻋﻘﯿﺪه ای ﮐﮫ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﭘﻨﮭﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺟﺎﻣﻌﮫ و دوﻟﺖ اﺳﺘﺒﺪادی از ان ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﺸﻮد ازاد اﺳﺖ و ﺑﺲ . اﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﭼ ﯿﺰی ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ازادی ﻋﻘﯿﺪه در ﺟﺎﻣﻌﮫ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻧﯿ ﺴﺖ و ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺎﻣﻌﮫ ای دﺷﻤﻦ ازادی ﻋﻘﯿﺪه اﺳﺖ. ﭘﺲ اﯾﻦ ﺳﺨﻦ دادﺳﺘﺎن ﺟﺰ ﻓﺮﯾﻔﺘﻦ و ﺗﺸﻮﯾﺶ اذھﺎن ﻣﻨﻈﻮری ﻧﺪارد. ﭘﯿﺎم دادﺳﺘﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ازادی ﻋﻘﯿﺪه در اﯾﺮان ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ اﮔﺮ ﻣﺎ از ﻋﻘﯿﺪه ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﻮﯾﻢ ﺷﻤﺎرا ﻣﯽ ﺸﯿﻢ ﮐ وﻟﯽ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﮫ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﺧﻮد را اﻧﺪﯾﺸﮫ - و ﮔﻔﺘﻤﺎن - اﻧﮑﺎر ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺎری ﻧﺪارﯾﻢ. دادﺳﺘﺎن اﺳﻼﻣﯽ دادﺳﺘﺎن اﻧﮕﯿﺰﯾﺴﻮن اﺳﺖ. ﻣﻨﻄﻖ او در ﺳﺮﮐﻮب ازادی ھﻤﺎن ﻣﻨﻄﻖ اﻧﮕﯿﺰﯾﺴﯿﻮن ﻣﺴﯿﺤﯽ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎی ﻗﺮون وﺳﻄﯽ اﺳﺖ. ھﺮ دوی اﻧﮭﺎ دادﮔﺎه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دھﻨﺪ ﺗﺎ ازادی ﺳﺨﻦ و ﻣﺬھﺐ را ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزﻧﺪ. ھﺮدوی اﻧﮭﺎ روش ﯾﮑﺴﺎﻧﯽ در اﯾﻦ ﻣ ﺤﺎﮐﻤﮫ دارﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ دﻟﯿﻠﺸﺎن ارﻋﺎب اﺳﺖ و ، ﻣﺪرﮐﺸﺎن از طﺮﯾﻖ ﺷﮑﻨﺠﮫ و ازار ﻣﺘﮭﻤﺎن ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ اﯾﺪ . در ھﺮدوی اﻧﮭﺎ از ارﺗﺪاد و ﻓﺮﻗﮫ ﺿﺎﻟﮫ و ﻣﻀﻠﮫ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ رود و در ھﺮدوﯾﺸﺎن ھﺮ ﮐﺲ را ﮐﮫ ھﻢ ﺟﺮات ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺳﯿﺮک ﻣﻀﺤ ﮏ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل دردﻧﺎک اﻋﺘﺮاض ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﮑﻨﺠﮫ ﯾﺎ ﻗﺘﻞ زﻧﺠﯿﺮه ای و ﯾﺎ ھﺰاران ﻓﺤﺎﺷﯽ و ارﻋﺎب وادار ﺑﮫ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. در ھﺮ دو اﯾﻦ ا ﻧ ، ﻮﻧﮭﺎ ﯿ ﮕﯿﺰﯾﺴ ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎن ﺑﯿ ﮕﻨﺎه ﺑﮫ ﺑﮭﺎﻧﮫ ارﺗﺒﺎطﮭﺎی ﺧﯿﺎﻟﯽ

ﺳﺎواک

" ﮐﮫ

ﺶﺧﯿﺎﻟ

ﻓﺮد

ﻣﺤ ﮑﻮم ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. در اﻧﮕﯿﺮﯾﺴﯿﻮن ﻣﺴﯿﺤﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺷﯿﻄﺎن و ﺳﺎﺣﺮان و ﺟﺎدو ﮔﺮی ﻣﺤﻮر ھﻤﮫ ﺗﻮطﺌﮫ ھﺎﺳﺖ و در اﻧﮕﯿﺰﯾﺴﯿﻮن اﺳﻼﻣﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮐﺸﻮرھﺎی ﺑﯿﮕﺎ ﻧﮫ و ﺻﮭﯿﻮﻧﯿﺰم. اﺳﺘﺪﻻل ھﺮ در دو ﻣﻮرد ھﻢ ﯾﮑﺴﺎن اﺳﺖ و ان واژﮔﻮﻧﯽ ھﺮ ﻧﻮع ﺧﺮد و ﻣﻨﻄﻖ از طﺮﯾﻖ ﺑﺎزی ﺑﺎ زﺑﺎن و ﺗﺤﺮﯾﻒ واﻗﻌﯿﺎت. اﻧﮕﯿﺰﯾﺴﻮن ﻗﺮون وﺳﻄﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﺑﮫ اﻋﺘﺮاف ﺣﺎﺻﻞ از ﺷﮑﻨﺠﮫ اﺳﺘﻨﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﯾﮏ ﯾﮭﻮدی و ﯾﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﯾﺎ ﮐﻮﻟﯽ را دﻟﯿﻞ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺷﯿﺎطﯿﻦ و اﺟﻨ ﮫ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد. ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن ﺑﺎ ھﻢ ﮐﮫ ﻗﮭﺮ و ظﻠﻢ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺳﺮان را ﺑﮫ ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ، وﻓﺎت ﺷﺎرع ﺑﮭﺎﺋﯽ در ﻓﻠﺴﻄﯿﻦ ﮐﮫ را ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ازﺗﺸﮑﯿﻞ دوﻟﺖ اﺳﺮاﯾﯿﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﺻﻮرت دﻟﯿﻞ ﻗﺎطﻊ ﺑﺮ ﺻﮭﯿﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﻮدن ﺑﮭﺎﺋﯿ ﺎن

ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ! اﻣﺎ ﻣﮭﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﻣﺸﺘﺮک اﻧﮕﯿﺰﯾﺴﯿﻮن ﻣﺴﯿﺠﯽ و اﻧﮕﯿﺰﯾﺴ ﯿﻮن اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻌﺎﺻﺮ در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ در ھﺮ دو ﻣﻮرد ﺣﻔﻆ ﻗﮭﺮ اﻣﯿﺰ ﺧﺮاﻓﺎت ﺑﮫ ﻋﻨﻮ ان ﻓﻀﯿﻠﺖ و وﺳﯿﻠﮫ ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﯽ و ﺣﻘﻮق ﻣﺮد م ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ، ﻧﻮ اور ی و ﻧﻮ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻣﺬھﺒﯽ، ﻓﺮھﻨﮕﯽ را ﺑﻌﻨﻮان دﺳﯿﺴﮫ و "ﺗﺸﻮﯾﺶ اذھﺎن ﻋ ﻤﻮﻣﯽ" و ﺗﻮھﯿﻦ ﺑﮫ ﻣﻘﺪﺳﺎت ﻣﺮدم ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﯾﺎ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻠﯿ ﺴﺎی اﻟﻮده ﺑﮫ ﻓﺴﺎد و ﻧﺎداﻧﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﮔﺮ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﮔﺎﻟﯿﻠﮫ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭼﮫ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮد؟ اﯾﺎ ﺳﻘﺮاط ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻄﻮره ﮔﺮاﯾﺎن و ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﮕﺮ ﺟﺰ ﺑﮫ اﺗﮭﺎم ﻓﺮﯾﻔﺘﻦ و ﮔﻤﺮاه ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻮاﻧﺎن ﯾﺎ

ﻋﻠﻤﯽ و ﯾﺎ

ﮐﺸﺘﻦ