نقره داغ

مهرویه مغزی

نقره داغ

پرسيد: اگر عاشق، زيبائى معشوق را در قلب خود نبیند چه مى شود؟ جواب آمد: اثر انگشت معشوق بر روى كتيبه قلب عاشق تا ابد باقى مى ماند، ولى از اثر انگشت معشوق، عاشق به قلب معشوق راه نخواهد يافت. باز از خودشناسى پرسيد. بنظر مى آمد سئوال كننده تمام جوابهاى سئوالاتش را در يك آن مى خواست، و چون امكانش نبود از اين شاخه به آن شاخه مى پريد. جوابگو، كه متوجه حال او شده بود، بروى خود نياورد و در جواب گفت: خود را بشناس تا خداى خود را بشناسى و ازايمان به اطمينان رسى. پرسيد: چگونه از ايمان به اطمينان رسم؟ جواب آمد : مولاى من مى فرمايد اطمينان اعظم از ایمان است. بعبارت ديگر خداشناسى اعظم از خود شناسى است. ولى تا ايمان نداشته باشى و يا خود را نشناسى، به اطمينان، كه خداشناسى أست، نخواهى رسيد. ایمان راه است و اطمينان مقصد. اگر ایمان انسان، اطمينان نشود سرانجام شك در آن رخنه خواهد كرد، انسان خود خداى خود مى شود و از رسيدن به مقصد اصلى بازمى ماند. پرسيد: چگونه ایمانم را اطمينان كنم؟ جواب آمد: اگر در همه احوال و در همه جا نور و زيبائى خداوند را ديدى، ايمانت اطمينان شده است. اگر در زشتى زیبایی را و در تاريكى نور را ديدى ايمانت اطمينان شده است. پرسيد: چگونه در زشتى زيبائى را و در تاريكى نور را مى توان ديد؟ جواب آمد: تنها با عمل به دستورات الهى اين كار ميّسر است، تنها با عمل به دستورات

32