نقره داغ

مهرویه مغزی

نقره داغ

گذشته عين زمان حال و زمان حال حال عين گذشته است ، و حال هم با آينده و گذشته يكى است. براى نفوسى كه اول و آخر را با هم مى بينند؛ پيامبرانى كه هزاران سال پيش ظهور كرده اند با پيامبرانى كه در زمان حال حاضرند و پيامبرانى كه در آينده قرار است ظهور كنند؛ يكى بوده و همه در حال حاضر حضور دارند . آنها به وحدت خدا، وحدت دين، و وحدت انسان نه تنها ايمان دارند اطمينان هم دارند. جوابگو نفس عميقى كشيد وادامه داد و گفت: براى حسن ختام به اين بحث بدان كه حق هم " قدم اول بر دار، و قدم ديگر در عالم قِدم گذار.. " مى فرمايد: بعد از يك تنفس كوتاه، جوابگو در دنباله جواب به سئوال خودشناسى چنين داد سخن داد : همه انسانها به يك نيروى مافوق ويا خدا ايمان دارند. ايمان پايه خود شناسى است و تا ايمان اطمينان، كه أساس خداشناسى است، نشده است شك، راجع به حقيقت وجودى انسان، انسان را لحظه اى رها نخواهد كرد. بعبارت ديگر تا زمانیکه سر، رنگ پوست تن ، درجات و نژاد دست و پا خواهيم زِد، ' خود ' در توهمات راجع به ' تو ' و ' من ' مرا از تو جدا مى كند، ' ايمان ' و حدس و گمان مى زنيم كه آن هستیم و يا اين! پرسيد: چه نوع خودشناسى ما را به طرف خداشناسى رهنمون مى شود؟ جواب آمد : براى آنکه از خودشناسى به خداشناسى رسى بايد پادزهر زهرى را، كه جهان ماده مرتبا به تو تزريق مى كند، را مرتبا به خود تزريق كنى، زیبایی معشوق را در خود مشاهده كنى، قدم در راه خودشناسى بگذارى، خود را بشناسى، ازوسط زیبایی( آتش) بگذرى تا به

نور رسيده و قدم در راه خداشناسى گذارى. پرسيد : منظوراز زهر و پادزهر چيست؟

در جواب گفت: زهر وابستگى به ماديات است. این زهر را جهان ماده در رگهاى ما تزريق مى كند. پادزهر هم انقطاع از مادیات است. انقطاع از مادیات هم با اطاعت از دستورات الهى

42