توقیع وصیت حضرت باب
ً اﺳﺖﮐﻪ در واﻗﻊ رﻫﱪ راﺳﺘﲔ آﻳﲔ ﺑﺎﺑﯽ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﺧﻮدش را ﻣﻌﺮﻓﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ اﲰﺎ ﻫﻢ ﺟﺎﻧﺸﲔ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﺧﻮدش را ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻫﺪاﺷﺖ در آ ﻧﺼﻮرت اﮔﺮ ﭼﻪ وی رﻫﱪ راﺳﺘﲔ اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن از ﺷﻬﺪای ﺑﺎﺑﯽ ﭘﲑو یﮐﻨﻨﺪ. وﻟﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن ﻗﺒﻞ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺣﺎل رﻫﱪ راﺳﺘﲔ در دﺳﺖ " ﳘﺎن اﻓﻖ اﺑﻬﯽ " اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺣﻀﺮت ﺑﺎب درﮐﺘﺎب ﭘﻨﺞ ﺷﺄ ن ﺧ ﻄﺎب ﺑﻪ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ: ﻫﺬا ﻣﺎ وﻋﺪﻧﺎک ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﺣﻴﻦ اﻟﺬی ﻗﺪ ا ﺟ ﺒﻨﺎک اﺻﺒﺮ ﺣﺘﯽ ﺗﻘﻀﯽ ﻋﻦ اﻟﺒﻴﺎن ﺗﺴﻌﻪ ﻓﺎذا ﻗﻞ ﺗﺒﺎرک اﷲ اﺣﺴﻦ اﻟﻤﺒﺪﻋﻴﻦ و اﺟﺒﻨﺎک ﻣﻦ ﻗﺒﻞ، ﻗﺒﻞ اﻟﻄﺎء ﻳﻨﺒﻐﯽ ان ﻳﻈﻬﺮ ﻓﯽ اﻟﻮاو اﺛﻨﻴﻦ اﻳﺔ ﻣﻦ ﻋﻨﺪ اﷲ ﻓﯽ اﻟﮑﺘﺎب ﻋﻦ اﻻو ﻟﻴﻦ ﻗﻞ اﺣﺪﻫﻤﺎ ﻳﺤﻴﯽ اﻟﻨﺒﯽ ﺛﻢ اﻻﺧﺮ اﺑﻦ ﻋﻠﯽ اﻣﺎم ﺣﻖ رﻓﻴﻊ. ﻓﻘﺪ اﻃﻠﻌﻨﺎک ﻋﻠﯽ اﺣﺪ ﻣﻨﻬﻤﺎ و اﺳﺘﻴﺴﺮ ﻓﯽ اﻻ رض ﺣﺘﯽ ﻳﻄﻠﻌﮏ اﷲ رﺑﮏ ﻋﻠﯽ ﻣﺎ ﺗﺴﺘﺠﻠﻴﻦ ﻋﻦ اﷲ رﺑﮏ و رب اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ. )ﭘﻨﺞ ﺷﺄن ﺻﺺ ۲۵۴ - ۲۵۵ ( ﻧﮑﺘﻪ دﻳﮕﺮ یﮐﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﻳﻦ آﺛﺎر آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد اﻳﻨﺴﺖﮐﻪ رﻫﱪی آﻳﲔ ﺑﺎﺑﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ ﻳ ﮏ از اﻳﻦ دو ﺻﺮﻓﺎ ﺗﺎ ﺳﺎل ۹ ﮐ ﻪ ﺳﺎل ﺑﻠﻮغ ﺑﻴﺎن و ﺗﻮﻟﺪ ﻇﻬﻮر دﻳﮕﺮ اﺳﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و در واﻗﻊ د ر ﺳﺎل ۹ ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮﻩ اﷲ ﳘﻪ ﺑﺎﺑﻴﺎن در ﻫﺮ رﺗﺒﻪ و ﻣﻘﺎﻣﯽﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﻇﻞ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﷲ در ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ. ﺑﻼﻓﺎﺻ ﻠ ﻪ ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺗﻮﻗﻴﻊ وﺻﻴﺖ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪﮐﻪ در ﻫﺮ ﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﻣﲑزا ﳛﻴﯽ ازل ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ را ﺑﻪ ﺣﻀ ﺮ ت ﺑﻬﺎءاﷲ و ﻳﺎ ﺷﻬﺪای ﺑﻴﺎن ﺑﺴﭙﺎرد اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﻣﯽ دارﻧﺪﮐﻪ ﲑز ﻣ ا ﳛﻴﯽ ازل
او
رﻫﱪ
Made with FlippingBook