از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﻣﮑﻨﻮﻧﮫ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﮐﮫ ای ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن ﻣﻦ در ﻗﺪﻣﺖ ذات ﺧﻮد و ازﻟﯿﺖ ﮐﯿﻨﻮﻧﺘﻢ ﺑﻮدم اﻧﮕﺎه ﺣﺐ ﺗﺮا ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﺧﻮدم ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﭘﺲ ﺗﺮا آﻓﺮﯾﺪم و ﻣﺜﺎل ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ ﺗﻮ اﻟﻘﺎء ﻧﻤﻮدم و ﺟﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺗﻮ آﺷﮑﺎر ﺳﺎﺧﺘﻢ ) ﯾﺎ اﺑﻦ اﻻﻧﺴﺎن ﮐﻨﺖ ﻓﯽ ﻗﺪم ذاﺗﯽ و ازﻟﯿﺔ ﮐﯿ ﻨﻮﻧﺘﯽ ﻋﺮﻓﺖ ﺣﺒﯽ ﻓﯿﮏ ﺧﻠﻘﺘﮏ و اﻟﻘﯿﺖ ﻋﻠﯿﮏ ﻣﺜﺎﻟﯽ و اظﮭﺮت ﻟﮏ ﺟﻤﺎﻟﯽ (. در اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﺪﯾﺚ ﻗﺪﺳﯽ را ﻣﻌﮑﻮس ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ آﻧﮑﮫ اول ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﻣﯽ آ ﯾﺪ )ﺧﺪا ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺣﺐ ﺧﻠﻖ را ﺑﮫ ﺧﻮدش( آﻧﮕﺎه ﻣﺤﺒﺖ و دوﺳﺘﯽ )ﺧﻠﻖ ﺑﮫ ﺧﺪا( ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺳﺮاﻧﺠ ﺎم آﻓﺮﯾﻨﺶ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد. اﻣﺎ ﭼﻮن اﯾﻦ آﻓﺮﯾﻨﺶ ﻣﺤﺼﻮل ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﺤﺒﺖ و ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﮭﺖ اﯾﻦ آﻓﺮﺑﻨﺶ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﻣﻈﮭﺮﯾﺖ در ﻣﯽ آﯾﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ آ ﻓﺮﯾﺒﻨﺲ اﻧﺴﺎن ﺻﻮرت ﺧﻮد را در او ﺑﮫ ودﯾﻌﮫ ﻣﯽ ﮔ ﺬارد و زﯾﺒﺎﺋﯽ ﺧﻮد را ﺑﮫ او آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﺎﻧﯽ اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ در ﻋﺮﺻﮫ ، ﺣﻘﯿﻘﺖ دوﮔﺎﻧﮕﯽ از ﻣﯿﺎن ﻣﯽ رود، اول و آﺧﺮ ﯾﮑﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و ﮔﺬﺷﺘﮫ و ﺣﺎل و آﯾﻨﺪه ﯾﮑﺴﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺧﺪا در اول ﮐﻨﺰ ﻣﺨﻔﯽ ﺑﻮد و ھﻨﻮز ھﻢ ھﻤﯿﻨﮕﻮﻧﮫ اﺳﺖ. در واﻗﻊ در اﻧﺪﯾﺸﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ، ﺳﻠﻮک ﻋﺒﺎرت از ﻋﺒﻮر از ﻣﮑﺎن ﺑﮫ ﻻﻣﮑﺎن اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ اﯾﻦ واﻗ ﻌﯿﺖ ﮐﮫ ﻣﺤﺪود ﻧﺎﻣﺤﺪود اﺳﺖ و ﻟﺤﻈﮫ اﺑﺪﯾﺖ اﺳﺖ و ﺣﻘﯿﻘﺖ زﻣﺎن ﻻزﻣﺎن اﺳﺖ. ﭘﺲ ھﺴﺘﯽ آﮐﻨﺪه اﺳﺖ از ﺷﻮر و ﺷﻮق و زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻌﻨﺎ و زﯾﺒﺎﺋﯽ و ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪی. ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ در ھﻤﮫ ﺣﺎل ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎﺳﺖ، ھﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ و ﺷﻮراﻧﮕﯿﺰ. ھﺴﺘﯽ ﻋﺒﺎرت از ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ و ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎﺋﯽ، اﺷﺘﯿﺎق اﺳﺖ و ﻧﮫ دﻟﻤﺮدﮔﯽ، ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ و طﺮب اﺳﺖ و ﻧﮫ اﻓﺴﺮدﮔﯽ و ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ، اﯾﺴﺘﺎدن اﺳﺖ و ﻧﮫ ﻧﺸﺴﺘﻦ، و زﻧ ﺪﮔﯽ اﺳﺖ و ﻧﮫ ﻣﺮگ. ﻗﯿﺎم ﺑﺮ ﻧﺼﺮت، ﺑﮫ ﻣﮭﺮ و از ﺑﺮای ﻣﮭﺮ ، ﺑﺎزﺗﺎب اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم از ھﺴﺘﯽ و ظﮭﻮر اﺳﺖ. در اﯾﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﯾﮏ ﻧﮑﺘﮫ ﻟﻄﯿﻒ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ. ﻣﻔﮭﻮم ھﺴﺘﯽ در اﻧﺪﯾﺸﮫ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺿﺮورﺗﺎً ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ھﺮ ﺟﺰﺋﯽ از ھﺴﺘﯽ و ھﺮ ﭘﺪﯾﺪار و رﺧﺪاد طﺒﯿﻌﯽ در ﺑﻄﻦ ﺧﻮد اﻣﺮی ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده، زﯾﺒﺎ و ﺑﺎورﻧﮑ ﺮدﻧﯽ اﺳﺖ. در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎ ء اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺷﮑﻞ ﺟﻠﻮه ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾ ﺪ ﮐﮫ ھﺮ ﺗﺮﮐﯿﺐ و ﺗ ﺤ ﻠﯿﻠﯽ ﯾﻌﻨﯽ ھﺮ رﺧﺪاد ی در طﺒﯿﻌﺖ ﻧﮫ ﺗﺼﺎدﻓﯽ ، و ﻧﮫ
ﺣﻘﯿﻘﺘﺶ
ﺣﻘﯿﻘﺘﺶ
ﯽ ﻗﯿﺎﻣ
10
Made with FlippingBook flipbook maker