از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﺑﺴﯿﺎر ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﮫ دﯾﻦ ﺑﺠﺎی آﻧﮑﮫ ﭘﺪﯾﺪاری ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ ﯾﺎ ﺗﻘﻠﯿﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮫ ﭘﺪﯾﺪاری ﺗﺤﻘﯿﻘﯽ و اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد. از اﯾ ﻦ ﺟﮭﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻣﻔﮭﻮم دﯾﻦ درﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ دﺳﺘﺨﻮش دﮔﺮ ﮔﻮﻧﯽ و ﻧﻮ آوری ﺑﯽ ﺳﺎﺑﻘﮫ ای ﺷﺪه اﺳﺖ. اﮔﺮﭼﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ھﻤﮫ ادﯾﺎن ﻣﺆﯾﺪ ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﻮده اﻧﺪ اﻣﺎ ﻣﮑﺘﺒﮭﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن دﯾﻨﯽ و ﻏﯿﺮ دﯾﻨﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻً دﯾﻦ را از ﻋﺮﺻﮫ ﺧﺮد و ا ﻧ ﺘﺨﺎب و ﭘﮋوھﺶ ﺧﺎرج ﻧﻤﻮده و ﻨ ﻧﻤﺎﯾ ﻣﯽ ﺪ. اﮔﺮ ﺑﮫ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورﯾﻢ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان و ﭘﯿﺮوان اوﻟﯿﮫ آﻧﺎن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺑﮫ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﭘﯿﺎم روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻮﯾﻦ اﻗﺪام ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ دﯾﮕﺮ ﻣﻔﮭﻮم "ﺗﺒﻠﯿﻎ دﯾﻨﯽ" ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺟﻠﻮه ﻧﻤﯽ ﻧﻤ ﺎﯾ ﺪ. ھﻤﻮاره ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺗﺒﻠﯿﻎ دﯾﻦ ﻧﻮﯾﻦ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮده اﻧﺪ ﭘﺎﺳﺪاران ﺳﻨﺘﮭﺎی ارﺗﺠﺎﻋﯽ و ﺑﻮﯾﺰه زﻣﺎ ﻣﺪاران ﻣﺬھﺐ ﻣﺘﺪاول ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﻨﺎﮔﺎه ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ و ﺗﺒﻠﯿﻎ را ﮔﻨﺎھﯽ ﻧﺎﺑﺨﺸﻮدﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ آ ﻧﮑﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد را ﻣﺤﺎﻓﻈﮫ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ . در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ، ﺑﺎزﺳﺎزی ﻧﺼﺮت در او ﻟﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﮫ ، وﺣﯽ ﺳﮫ ﻧﮑﺘﮫ را ﺑﯿﺎن ﻣﯽ دارد. اول آ ﻧﮑﮫ ﮐﺎر ﺑﺮد ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮای ﺗﺮوﯾﺞ دﯾﻦ ﻧﺎدرﺳﺖ و ﻧﺎﻣﺸﺮوع اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ دﯾﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﻣﺮی ﺗﺤﻤﯿﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻂ زور و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺗ ﺒﻌﯿﺾ و ﺳﺮﮐﻮب ﻗﮭﺮآﻣﯿﺰ ﺑﺮ ﻣﺮدم اﺟ ﺒ ﺎر ﮔﺮدد. ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ اﻟﺒﺘﮫ درﺳﺖ ﻧﻘﻄﮫ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻔﮭﻮم راﺋﺞ ﻣﯿﺎن ﻋﻠﻤﺎ و ﻓﻘﮭﺎی ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. از ھﻤﺎن آﻏﺎز ظ ﮭﻮر آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ، ﻋﻠﻤﺎی ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺑﻠﮑﮫ اﯾﻤﺎن و اﻗﺮار ﺑﮫ دﯾﺎﻧﺖ ﺟﺪﯾﺪ را ﺑﻌﻨﻮان ﮔﻨﺎه و ﺟﻨﺎﯾﺘﯽ ھﻮﻟﻨﺎک ﻗﻠﻤﺪاد ﻧﻤﻮدﻧﺪ . ﯾﮑﯽ از ﻣﻈﺎھﺮ اﯾﻦ ﻧﻮع ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺤﻤﯿﻞ و ﺧﺸﻮﻧﺖ ﮑﻢ ارﺗﺪاد ﺣ ﺳﺖ . ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ در دﯾﻨﯽ ﺗﻮﻟﺪ ﯾﺎﺑﺪ و آﻧﮕﺎه دﯾﻦ دﯾﮕﺮی را ﺑﺮﮔﺰﯾﻨﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺨﺼﯽ را ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺸﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻋﻠﻤﺎی ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺗﺮوﯾﺞ دﯾﻦ ﺧﻮد را وظﯿﻔﮫ ای ﻣﻘﺪس ﻣﯽ داﻧﻨﺪ وﻟﯽ ﺗﺒﻠﯿﻎ ھﺮ دﯾﻦ دﯾﮕﺮ را ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﮐﺸﺘﺎر و ﺷﮑﻨﺠﮫ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ. اﻣﺎ ﻧﮑﺘﮫ دوم در ﺑﺎزﺳﺎزی ﻧﺼﺮت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺤﺮﯾﻢ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﻤﺸﯿﺮ، ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﺮ ﺿﺮورت ﮐﺎرﺑﺮد ﻗﻠﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﮑﻤﺖ و ﺑﯿﺎن ﺑﺮای ﺗﺒﻠﯿﻎ آﺋﯿﻦ ﻧﻮﯾﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻗﮭﺮ آﻣﯿﺰ ﻣﺬھﺒﯽ را ﻣﻨﻊ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺑﻠ ﮑ ﮫ ﺑﻌﻼوه ﻓﺮھﺪگ ﺗﻘﻠﯿﺪ دﯾﻨﯽ را ﻧﯿﺰ ﻧﻮع دﯾﮕﺮی از ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ. ا ﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺑﺴﯿﺎر ظﺮﯾﻒ اﺳﺖ و ﺗﺎ
دﯾﻨﯽ
ی
36
Made with FlippingBook flipbook maker