از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﭘﺲ اﻧﻘﻄﺎع ﺷﺮط ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﺗﺤﺮی ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻋﯿ ﻦ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﺻﺪھﺎ ﺑﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎء ﷲ در ﺑﺎره ﺷﺮاﯾﻂ ﻧﺼﺮت و ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ دارﻧﺪ. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺘﺪ " ھﺮ ﻧﻘﺴﯽ اﻟﯿﻮم اراده ﻧﺼﺮت اﻣﺮ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﮫ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮد ﺑﺎﯾﺪ اوﻻً ﺑﻄﺮاز اﻧﻘﻄﺎع ﻣﺰﯾﻦ ﮔﺮدد ". )ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ ﻣﺤﻔﻈﮫ 26:11 ( اﻣﺎ اﯾﻨﮑﮫ اﻧﻘﻄ ﺎع ﭼﯿﺴﺖ از ﻣﮭﻤﺘﺮﯾﻦ ﻧﻮآورﯾﮭﺎ در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﺳﺖ. دﯾﺪﯾﻢ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺗﻘﻠﯿﺪ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮﺣﯿﺪ ﻗﺮار دادﻧﺪ و اﯾﻦ ھﻤﺎن ﻣﻔﮭﻮم راﺳﺘﯿﻦ اﻧﻘﻄﺎع اﺳﺖ. اﻧﻘﻄﺎع ﺑﮫ طﻮر ﮐﻠﯽ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ از ﻏﯿﺮ ﺧﺪا ﻣﻨﻘﻄﻊ ﮔﺸﺖ و ﺑﮫ دﻧﯿﺎ دل ﻧﺒﺴﺖ. اﻣﺎ در اﻧﺪﯾﺸﮫ ﺳﻨﺘﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑ ﺴﯿﺎری ﻣﻮاﻗﻊ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺑﯿﮑﺎری و ﭘﺮھﯿﺰ از اﺷﺘﻐﺎل، و اﺻﻮﻻً ﺗﺮک دﻧﯿﺎ و ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﺋﯽ ﺑﮫ آن ظﺎھﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﻣﺎ در اﻧﺪﯾﺸﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﻧﻘﻄﺎع ﺑﺎﻟﮑﻞ ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ. ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ اﻧﻘﻄﺎع در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﮫ ﺳﮫ ﻣﻌﻨﺎ آ ﻣﯽ ﯾﺪ و اﯾﻦ ﺳﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﯾﮏ و ﻧﺎﮔﺴﺴﺘﻨﯽ دارﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﻣﻔﮭﻮم اﻧﻘﻄﺎع ﭘﺪﯾﺪاری اﺧﻼﻗﯽ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ اﻧﮑﮫ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ و ﺑﺮای ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﯾﺪ آدﻣﯽ ﺧﻮد را از ﺗﻌﻠﻘﺎت ﻣﺎد ی و ﺧﻮد ﭘﺮﺳﺘﯽ و آز و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﭘﺮ ﺧ ﺎﺷﮕﺮی آزاد ﻧﻤﺎﯾﺪ. در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل اﯾﻦ اﻧﻘﻄﺎع ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﮐﻠﯽ ﺑﮫ ھﻤﮫ ھﺴﺘﯽ و ھﻤﮫ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ در ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ و ھﻤﮫ ﮐﺲ ﺗﺠﻠﯽ ﺧﺪا را دﯾﺪن و ﺑﺎ ھﻤﮫ ﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﯽ و ﻣﮭﺮ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن. ﭼﻨﯿﻦ اﻧﻘﻄﺎﻋﯽ اﻣﮑﺎن آزادی از ﺗﻌﺼﺒﺎت و ﺗﻌﻠﻘﺎت ﺧﺼﻮﺻﯽ و ﮔﺮوھﯽ را ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ دھﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ اﻣﮑﺎن ﺗﺤﺮی ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﻣ ﯿ ﺴﺮ ﻣﯽ ﺳﺎزد. ﻣﻌﻨﺎی دوم اﻧﻘﻄﺎع اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﻧﻘﻄﺎع از ﻏﯿﺮ ﺧﺪا ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ دﯾﮕﺮان واﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪ و اﯾﻦ اﻣ ﺮ ﭘﯿﺶ از ھﺮ ﭼﯿﺰ ﻣﺴﺘﻠﺰم اﯾﻨﺴﺘﮑﮫ ﻓ ﺮد از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدی واﺑﺴﺘﮫ ﺑﮫ دﯾﮕﺮان ﻧﺒﻮده و دﺳﺘﺶ را ﺟﻠﻮی دﯾﮕﺮان دراز ﻧﮑﻨﺪ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎی اﻧﻘﻄﺎع ﻟﺰوم اﺷﺘﻐﺎل و ﮐﺎر اﺳﺖ. ﺗﻨﺒﻠﯽ و ﺑﯿﮭﻮدﮔﯽ از ﺟﻤﻠﮫ اﺟﺘﻨﺎب از ﻣﺮدم و ﮔﺪاﺋﯽ و دروﯾﺸﯽ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اﻧ ﻘ ﻄﺎع از ﺧﻠﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﮫ ﮐﻤﺎل واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﮫ ﺧﻠﻖ اﺳﺖ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﮐﮫ آدﻣﯽ از طﺮﯾﻖ ﮐﺎر دﯾﮕﺮان و دﺳﺘﺮﻧﺞ دﯾﮕﺮان زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ و ﻧﺎم اﯾﻦ ذﻟﺖ و واﺑﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ اﺳﺘﺜﻤﺎر دﯾﮕﺮان را ﻓﻀﯿﻠﺖ ﺑﻨﺎﻣﺪ و ﺑﺮ دﯾﮕﺮان ﻓﺨﺮ ﺑﻔﺮوﺷﺪ. در ﺑﺎره ﺗﺒﻠﯿﻎ ،
42
Made with FlippingBook flipbook maker