آیین جهانی بهایی

[Alt+R for Date]

[Document Title]

15

ﺻﻔﺤﮫ

آﻧﺮا از دﯾﮕﺮ اﺷﯿﺎء ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ و ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺳﺎزد. اﯾﻦ ﺟﻨﺒﮫٴ ﭘﺪﯾﺪارھﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﮐﺜﺮت اﺷﯿﺎء را ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﻣّﺎ ﺟﻨﺒﮫٴ دوّم ھﺮ ﺷﺌﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺳﺘﯿﻦ آن اﺳﺖ و آن ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ ﺟﺰ وﺟﻮد آن ﺷﺌﯽ ﮐﮫ اﯾﻦ وﺟﻮد ھﻢ ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ در آن ﺷﺌﯽ ﺑﮫ ودﯾﻌﮫ ﮔﺬارده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ھﺮ ﺷﺌﯽ از ﺟﮭﺘﯽ ﺑﮫ ﺧﻮد و از ﺟﮭﺘﯽ ﺑﮫ ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ د ﻟﺖ ﻣﯽ ﻻ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل آﯾﻨﮫ را ﻣﯿﺘﻮان از ﺟﮭﺖ ﻣﻼﺣﻈﮫ ﮐﺮد ﯾﮏ ﺟﮭﺖ ﺧﻮد آﯾﻨﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ از ﺷﯿﺸﮫ ﺧﺎﺻﯽ ﺳﺎﺧﺘﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺟﮭﺖ دﯾﮕﺮ ﻋﺒﺎرت از ﺗﺼﻮﯾﺮی اﺳﺖ ﮐﮫ در ان ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺑﻨﺪد. ﺟﮭﺖ ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ ﺟﮭﺖ وﺣﺪت اﺷﯿﺎء و ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺳﺘﯿﻦ ھﺴﺘﯽ اﺳﺖ. از اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﮫ ھﻤﮫٴ ﺑﺸﺮ ﺗﻌﻠﯿﻢ دھﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺣﻘﺎﺋﻖ اﺷﯿﺎء ﻧﺎظﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺟﮭﺖ ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ و ظﮭﻮر اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ ﻣﻮدوع در اﺷﯿﺎء ﻧﯿﺴﺖ. اﻣّﺎ آﻧﭽﮫ ﮐﮫ ﺣﻘﯿ ﻘﺖ اﺷﯿﺎء ﯾﻌﻨﯽ وﺟﻮد راﺳﺘﯿﻦ آﻧﮭﺎ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دھﺪ ﺗﺠﻠّﯽ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ اﺳﺖ و ﻧﮫ ﺣﻠﻮل ذات اﻟﮭﯽ در اﺷﯿﺎء. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﻟﮭﯿّﺎت ﺑﮭﺎﺋﯽ در ﻋﯿﻦ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﺻﻞ ﺗﻘﺪّس و ﻣﻈﮭﺮﯾّﺖ دﻧﯿﺎی ﻣﺨﻠﻮق در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﮫ ﺗﻨﺰﯾﮫ و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ذات ﻏﯿﺐ ﻣﻨﯿﻊ ﻻ ﯾﺪرک ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ھﺮ ﮔﻮﻧﮫ اﻋﺘﻘﺎ د ﺑﮫ ھﻤﮫ ﺧﺪاﺋﯽ و ﯾﺎ وﺣﺪت وﺟﻮدی را ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﻘﻠﯿﻞ و ﺗﺄوﯾﻞ ﺣﻖّ ﺑﮫ ﺧﻠﻖ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮد ﻣﻄﻠﻘﺎً و ﻗﺎطﻌﺎً ﻣﻄﺮود ﻣﯽ ﺳﺎزد. آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ در آنِ واﺣﺪ دو اﺻﻞ ﺑﻈﺎھﺮ ًﻣﺘﻔﺎوت را ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﭘﯿﻮﻧﺪ داده اﺳﺖ. اوّﻻ ﺑﺨﺎطﺮ آﻧﮑﮫ ھﻤﮫٴ ھﺴﺘﯽ را ﻣﺠﺎﻟﯽ و ﻣﻄﺎﻟﻊ ﺗﺠﻠّﯽ اﻟﮭﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﺑﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻋﺮﻓﺎن و ﺗﻘﺪّس ﻣﯽ ﻧﮕﺮد و در ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﮫ ﺟﮭﺖ وﺣﺪت آن ﻣﻌﻄﻮف اﺳﺖ. اﻣّﺎ اﯾﻦ ﻋﺮﻓﺎن ﺑﺎ ھﺮ ﮔﻮﻧﮫ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﮐﮫ اﺳﺘﻌﻼء و ﺗﻨﺰﯾﮫ و ﺗﻘﺪﯾﺲ ﻣﻄﻠﻖ ﺣﻖّ را اﻧﮑﺎر ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻣﻌﺎرض و ﻣﻨﺎﻓﯽ اﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ھﻢ اﺻﻞ ﻋﺮﻓﺎن و ھﻢ اﺻﻞ ﺗﻨﺰﯾﮫ و ﺗﻘﺪﯾﺲ و اﺳﺘﻌﻼء و اﺳﺘﺮﻓﺎع ﻣﻄﻠﻖ ذات اﻟﮭﯽ ھﺮ دو در اﻟﮭﯿّﺎت ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﮫٴ اﯾﻦ ﭘﯿﻮﻧﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﮐﮫ وﺟﻮد دارای ﻣﺮاﺗﺐ ﺳﮫ ﮔﺎﻧﮫ اﺳﺖ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻖّ ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮ و ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻠﻖّ . ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻖّ اﺷﺎره ﺑﮫ ذات ﻏﯿﺐ ﻣﻨﯿﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ دارد ﮐﮫ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ادارک و ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ و ﺗﻮﺻﯿﻒ اﺳﺖ. از ﻧﻈﺮ اﻣﺮ ﺑﮭﺎﺋﯽ ھﯿﭻ ﭼﯿ ﺰ در ﺳﻄﺢ ذات ﺧﺪاوﻧﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﮫ ﺑﺨﻮاھﺪ ﺑﺎ آن ﯾﮑﯽ ﺷﻮد ﯾﺎ ﺑﺎ آن ارﺗﺒﺎط ﯾﺎﺑﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﺪ آﻧﺮا ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻋﻠّﺖ ﺧﻠﻖ ھﺴﺘﯽ ﻣﺨﻠﻮق، ﻧﮫ ذات ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻠﮑﮫ ﺗﺠﻠّﯽ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺗﺠﻠّﯽ، ﮐﮫ ھﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ذات ﺣﻖّ اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮدد، در واﻗﻊ اراده و ﻣﺸﯿّﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﯾﺎ اﻣﺮ و ﮐﻼم او ﺳﺖ ﮐﮫ از طﺮﯾﻖ آن ﺧﻠﻘﺖ ﺧﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﻣّﺎ اﯾﻦ اراده و ﻣﺸﯿّﺖ و ﯾﺎ اﻣﺮ و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ در واﻗﻊ اﺷﺎره ﺑﮫ ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮ اﺳﺖ ﮐﮫ آﻧﮭﻢ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان اﻟﮭﯽ و وﺣﯽ رﺑّﺎﻧﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺟﻨﺒﮫٴ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﻈﮭﺮ اﯾﻦ ﺗﺠ ﻠّﯽ و وﺣﯽ اﻟﮭﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ در واﻗﻊ ﻓﺆاد اﯾﺸﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺳﺘﯿﻦ وﺟﻮدﺷﺎن اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺗﺠﻠّﯽ ﻋﻠّﺖ ﺧﻠﻖ ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮ اﺳﺖ و ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮ واﺳﻄﮫٴ ﻣﯿﺎن ﺣﻖّ و ﺧﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻠﻖ ﺳﻮّﻣﯿﻦ رﺗﺒﮫٴ وﺟﻮدﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺤﺼﻮل ﺗﺠﻠّﯽ اراده و ﻣﺸﯿّﺖ ﺧﺪاﺳﺖ وﻟﯽ اﯾﻦ اراده و ﻣﺸﯿّﺖ اﻟﮭﯽ ھﻤﺎن ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮﺳﺖ ﮐﮫ ھﺮﮔﺰ ﺑﺎ ذات ﺧﺪاوﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻖّ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮدد. ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ از ﻧﻈﺮ آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﮐﻼﻣﯽ ﺳﺨﯿﻒ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﮐﮫ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ﯾﺎ ﯾﮏ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ذات ﺧﺪا ﯾﻌﻨﯽ ذات ﻏﯿﺐ ﻣﻨﯿﻊ ﯾﺪرک ﻻ اﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد. آﻧﺎن ﮐﮫ ﯾﺎ ﺑﺨﺎطﺮ ﻏﺮض و ﯾﺎ ﺑﺨﺎطﺮ ﺟﮭﻞ و ﻗﺼﻮر درک ﮔﻤﺎن ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﮭﺎﺋﯿﺎن ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ را ﺧﺪا ﻣﯽ داﻧﻨﺪ درﺳﺖ ﻋﮑﺲ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻋﺘﻘﺎدات ﺑﮭﺎﺋﯽ را ﺑﮫ آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽ دھﻨﺪ. ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ : از ﺟﻤﻠﮫ ﻋﺮﻓﺎی ﻣﻠّﺖ اﺳﻼم ﺑﻌﻀﯽ از آن ﻧﻔﻮس ﻣﺘﺸﺒّﺜﻨﺪ ﺑﮫ آﻧﭽﮫ ﮐﮫ ﺳﺒﺐ ﮐﺴﺎﻟﺖ و اﻧﺰواﺳﺖ ﻟﻌﻤﺮ ﷲّ از ﻣﻘﺎم ﺑﮑﺎھﺪ و ﺑﺮ ﻏﺮور ﺑﯿﻔﺰاﯾ ...ﺪ آن ﻧﻔﻮس در ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺗﻮﺣﯿﺪ ذﮐﺮ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ آﻧﭽﮫ را ﮐﮫ ﺳﺒﺐ اﻋﻈﻢ اﺳﺖ از ﺑﺮای ظﮭﻮر ﮐﺴﺎﻟﺖ و اوھﺎم ﻋﺒﺎد . ﻓﯽ اﻟﺤﻘﯿﻘﮫ ﻓﺮق را ﺑﺮداﺷﺘﮫ اﻧﺪ و ﺧﻮد را ﺣﻖّ ﭘﻨﺪاﺷﺘﮫ . اﻧﺪ ﺣﻖّ ﻣﻘﺪّس اﺳﺖ از ﮐﻞّ . در ﮐﻞّ آﯾﺎت او ظﺎھﺮ . آﯾﺎت از اوﺳﺖ ﻧﮫ او . در دﻓﺘﺮ دﻧﯿﺎ ﮐﻞّ ﻣﺬﮐﻮر و ﻣﺸﮭﻮد ... در ﺗﺠﻠّﯿﺎت آﻓﺘﺎب ﻣﺸﺎھﺪه ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ اﻧﻮارش ﻋﺎﻟﻢ را اﺣﺎطﮫ ﻧﻤﻮده وﻟﮑﻦ ﺗﺠﻠّﯿﺎت از او و ظﮭﻮر اوﺳﺖ ﺑﻨﻔﺲ او ﻧﮫ ﻧﻔﺲ او . آﻧﭽﮫ در ارض ﻣﺸﺎھﺪه ﻣﯿﺸﻮد ﺣﺎﮐﯽ از ﻗﺪرت و ﻋﻠﻢ و ﻓﻀﻞ اوﺳﺖ واو ﻣﻘﺪّس از ﮐﻞّ 23 ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﻟﮭﯽ از ﻧﻈﺮ آﺋﯿﻦ ﺑﮭﺎﺋﯽ آﯾﻨﮫٴ ﭘﺎک و ﻣﻘﺪّس از ھﺮ زﻧﮕﺎری اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﻈﮭﺮ ﺗﺠﻠّﯽ ﺧﻮرﺷﯿﺪ اﻟﮭﯽ اﺳﺖ. در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ آﯾﻨﮫ ﭼﯿﺰی ﺟﺰ ﺗﺠﻠّﯽ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ و در آﯾﻨﮫ ﺟﺰ ﺧﻮرﺷﯿﺪ را ﻧﺒﺎﯾﺪ دﯾﺪ. اﻣّﺎ اﯾﻦ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺑﺎ ﺧﻮرﺷﯿﺪ آﺳﻤﺎن ﯾﮑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﮫ ﺗﺠﻠّﯽ و ﺟﻠﻮهٴ آن ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ اﺳﺖ. ھﻤﮫٴ اﻧﺒﯿﺎء ﺑﺪون اﺳﺘﺜﻨﺎء ﻣﻈﮭﺮ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ و ﻣﺤﻞّ ﺗﺠﻠّﯽ ﺧﻮ رﺷﯿﺪ ﺣﻖّ ھﺴﺘﻨﺪ. در واﻗﻊ ذات ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﮫ ﻣﺴﺘﻌﻠﯽ و ﻣﺘﻌﺎﻟﯽ از ھﺮ وﺻﻒ و ذﮐﺮی اﺳﺖ آن ﭼﻨﺎن ﻣﻨﺰّه و ﻣﻘﺪّس و ﻣﺴﺘﺮﻓﻊ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﯿﭻ ﭼﯿﺰ از ﺟﻤﻠﮫ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان در رﺗﺒﮫٴ او وﺟﻮد و ذﮐﺮی ﻧﺪارﻧﺪ ﭼﮫ رﺳﺪ آﻧﮑﮫ ﺑﺎ آن ﯾﮑﯽ

23 ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲّ ، ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ اي از اﻟﻮاح ﺟﻤﺎل اﻗﺪس اﺑﮭﻲ ﻛﮫ ﺑﻌﺪ از ﻛﺘﺎب اﻗﺪس ﻧﺎزل ، ص ۳۳