رساله مدنیه عبدالبهاء علل واپس گرائی ایران وراه نجات آن

ﺳﺎﺧﺗن ﻗﺑﺎﺋل ﭘراﮐﻧده ﺧوﻧرﯾز در ﺗﻣدﻧﯽ ﺟﮭﺎﻧﯽ و ﻣدﻧﯾﺗﯽ ﺷﮑوھﻣﻧد ﺑود. ﺑﮫ اﯾن دﻟﯾل راه ﻧﺟﺎت اﯾر ان ﻧﮫ ﺣرﮐت در ﺟﮭت آﺧوﻧﯾﺳم ﺑﻠﮑﮫ ﺣرﮐت در ﺟﮭت ﺣﻘﯾﻘت و روح اﺳﻼم ﺑﺎ ﺗوﺟﮫ ﺑﮫ ﻣﻘﺗﺿﯾﺎت ﺧرد و زﻣﺎن اﺳت. 14 ﺑﮫ ھﻣﯾن ﺗرﺗﯾب در ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺷ ﺧﺻﯽ ﺳﯾﺎح ﻧﯾز ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ﭘس از ذﮐر واﭘس ﮔراﺋﯽ اروﭘﺎ در ﻗرون وﺳطﯽ و ﻓرھﻧﮓ ﺗﻌﺻب و ﺗﻌرض ﻣذھﺑﯽ آن ﭼﻧﯾن ﻣﯽ ﻧوﯾﺳد: ﭼون اﯾن اﺧﺗﻼﻓﺎت و ﺗﻌرﺿﺎت و ﺗﻌﺻّﺑﺎت را از ﻣﯾﺎن ﺑر داﺷﺗﻧد و ﺣﻘوق ﻣﺳﺎوات رﻋﺎﯾﺎ و تﯾّ ﺣر وﺟدان ﺑراﯾﺎ اﻋﻼن ﻧﻣودﻧد اﻧوار ﻋزت و اﻗﺗدار از آ نآ ﻓﺎق ﻣﻣﻠﮑت طﺎﻟﻊ و ﺑﮫ دﯾد ﮔر ﻻﺋﺢ ﻗﺳﻣﯽ آ ﮐﮫ ن ﻣﻣﺎﻟﮏ در ﺟﻣﯾﻊ ﻣراﺗب ﺗر ﻗّﯽ ﻧﻣوده ، در ﺣﺎﻟﺗﯽ ﻋظ ﮐﮫ ا م ﺳﻠطﻧت وار ﭘﺎ اﺳﯾر و ذﻟﯾل اﺻﻐر ﺣﮑوﻣت آ ﺳﯾﺎ ﺑود . آ ﯾﻣﮫ ﻋظ ل دول ﺣﺎ ﺳﯾﺎ ﻣﻘﺎوﻣت دول ﺻﻐﯾره اروﭘﺎ ﻧﺗواﻧﻧد . اﯾن ﺑراھﯾن ﺑﮫ اﯾن ﺷﺎﻓﯽ ﮐﺎﻓﯽ اﺳت ﮐﮫ وﺟدان اﻧﺳﺎﻧﯽ ﻣﻘدّس و ﻣﺣﺗرم اﺳت و ﮔﯽزاد آ آ ن ﺑﺎﻋث اﺗﺳﺎع اﻓﮑﺎر و ﺗﻌدﯾل اﺧﻼق و ﺗﺣﺳﯾن اطوار و اﮐﺗﺷﺎف اﺳرار ﺧﻠﻘت . اﺳت ﻋﺎﻟم اﻣﮑﺎن و ظﮭور ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻣﮑﻧوﻧﮫ 15 ﻧﻔﯽ آﺧوﻧدﯾﺳم در ﭼﺎرﭼوﺑﯽ اﺳﻼم رﺳﺎﻟﮫ ﻣﺪﻧﯿﮫ ﺑﮕﻮﻧﮫ ای ﮔﻤﻨﺎ م و ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﺻﻼح طﻠﺐ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ ﺑﮫ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورﯾﻢ ﮐﮫ ﮔﻤﻨﺎم ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻧﻘﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در اﯾﺮان آ ن زﻣﺎن ﮐﺎﻣﻼً رواج داﺷﺖ. ﻣﻠﮑﻢ ﺧﺎن اﺛﺮ ﺧﻮد را " ﮐﺘﺎﺑﭽﮫ ﻏﯿﺒﯿﮫ " ﻧﺎﻣﯿﺪ و ﻣﻌﻨﺎی ﻏﯿﺒﯿﮫ ﮔﻤﻨﺎم ﺑﻮدن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﻮد. آﺧﻮﻧﺪزاده " ﺳﮫ ﻣﮑﺘﻮب " د ﺧﻮ را ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻮﺷﺘﮫ ای ﮐﮫ او ﻧﮫ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﻠﮑﮫ آ ﻣﺘﺮﺟﻢ ن ﺑﮫ ﺗﺮﮐﯽ اﺳﺖ و ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه آن ﯾﮏ ﺳﯿﺎح و ﺷﺎھﺰاده ھﻨﺪی اﺳﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﻤﻮد. زﻧﺪﮔﯽ و آﺛﺎر ﺟﻤﺎل اﻟﺪﯾﻦ اﺳﺪ آﺑﺎدی و آﻗﺎﺧﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﯿﺰ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺗﻘﯿﮫ و ﺗﻨﺎﻗﺾ و ﻓﺮﺻﺖ طﻠﺒﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﯾﮏ ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪه نﻣﯿﺎ آﺛﺎر ﮔﻤ ﻨ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء و ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎی اﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮﺟﮫ ﮐﺮد. ﻋﻠﺖ آﻧﮑﮫ اﯾﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﮔﻤﻨﺎم ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﺑﺨﺎطﺮ ﺗﺮس آﻧﺎن ﺑﻮد ﺗﺎ آﻧ ﮑﮫ ﺟﺎن و ﻣﺎل و ﻣﻘﺎﻣﺸﺎن را از دﺳﺖ ﻧﺪھﻨﺪ. ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻋﻠﺖ آﻧﮑﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﯾﻦ ﻧ ﻮﺷﺘﮫ را ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﮔﻤﻨﺎم ﻧﻮﺷﺖ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻣﻄﻠﻘﺎً در ﻓﮑﺮ ﻧﺎم و ﺟﺎن ﻧﺒﻮد ﺑﻠﮑﮫ ھﺪﻓﺶ ﺻﺮﻓﺎً ﺧﺪﻣﺖ ﺑﮫ اﯾﺮاﻧﯿﺎن ﺑﻮد. وی در ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎدی ﺑﺮ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﮐﮫ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺑﻠﮑﮫ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﻮد ﺗﺼﺮﯾﺢ و اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﯽ ﭘﺮو ا از ﻧﺴﺦ اﺳﻼم و ﺗﺒﻠﯿﻎ آﺋﯿﻦ ﻧﻮﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ . اﻣﺎ ﺑﺮای ﻧﮑﮫ آ ﺑﮫ اﯾﺮان و ﺗﻮﺳﻌﮫ آن ﻋ ﺸﻖ ﻣﯽ ورزﯾﺪ و ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﮫ ﻣﺮدم اﯾﺮان ﺑﺨﺎطﺮ ﺗﻘﻠﯿﺪ از آﺧﻮﻧﺪھﺎی ﺘﻌﺼﺐ ﻣ ﺑﺎ داﻧﺴﺘﻦ ﻧﺎم ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﺗﻮﺟﮭﯽ ﺑﮫ رﺳﺎﻟﮫ ﻣﺪﻧﯿﮫ ﻧﺨﻮاھﻨﺪ ﻧﻤﻮد از ذﮐﺮ ﻧﺎم ﺧﻮد ﺧﻮدداری ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺘﻮا ﻧﺪ ﺑﮫ اﺻﻼح اﯾﺮان ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﯾﺪ . در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﺗﯿﺰﺑﯿﻦ ﺑﻮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﺸﺎﻧﮫ ھﺎی ھﻮﯾﺖ راﺳﺘﯿﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪ ه را از ﻻﺑﻼی رﺳﺎﻟﮫ ﻣﺪﻧﯿﮫ ﮐﺸﻒ ﮐﻨﺪ. ﺣﺘﯽ ﻋﻨﻮان ﮐﺘﺎب ﻧﯿﺰ ﺗﺎ ﺣﺪی در ﻋﯿﻦ ، ﮔﻤﻨﺎﻣﯽ اﺷﺎره ای ﺑﮫ ھﻮﯾﺖ راﺳﺘﯿﻦ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه در ﺑﺮ دارد. ﻋﻨﻮان ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺎب اﺳﺮار اﻟﻐﯿﺒﯿﮫ ﻻﺳﺒﺎب اﻟﻤﺪﻧﯿﮫ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻋﻨﻮان ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی اﺳﺮار ﻏﯿﺒﯽ ﻣﺪﻧﯿﺖ اﺳﺖ وﻟﯽ در اﯾﻨﺠﺎ واژه ﻏﯿﺒﯽ ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﮔﻤﻨﺎم ﺑﻮدن اﺳﺖ و ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی اﻟﮭﯽ ﺑﻮدن. ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﮐﺘﺎ ب ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﺳﺮار اﻟﮭﯽ اﺳﺖ و از ﺳﺮﭼ ﺸﻤﮫ ای ﻏﯿﺒﯽ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﯿﺰد ﺮا ﮐﮫ ﺑﮫ ﭼ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﮭﺎءﷲ ﻧﻮﺷﺘﮫ ﺷﺪه و ﺑﺎزﮔﻮی اراده و داﻧﺶ اﻟﮭﯽ اﺳﺖ. ﭘس رﺳﺎﻟﮫ ﻣدﻧﯾﮫ ﺑﺟﺎی آﻧﮑﮫ ﺑﮫ روال ﻋﺎدی ﺑﮭ ﺋﯽ ﺎ ﻓرھﻧﮓ آﺧوﻧدﯾﺳم را ﺑﮕوﻧﮫ ای اﻧﻘﻼﺑﯽ و ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯾد ﺑر ﺑر ظﮭور آﺋﯾﻧﯽ ﻧوﯾن طرد ﻧﻣﺎﯾد ھﻣﺎن ﻣﻔﮭوم را ﺑ ﮕوﻧﮫ ای ﻣﻼﯾﻣﺗر و در درون ﭼﺎرﭼوﺑﯽ اﺳﻼﻣﯽ و ﺑﺎ اﺳﺗﻔﺎده ا ز واژه ھﺎ و ﺑﺎورھﺎی ﺷﯾﻌﯾﺎن ﻣطرح ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد ﺗﺎ آﻧﮑﮫ ﺗﻌﺻب ﻣذھﺑﯽ اﯾراﻧﯾﺎن ﮐﺎھش ﯾﺎﺑد و در ﺟﮭت ﺗﻣدن و آزادی ﺣرﮐت ﻧﻣﺎﯾﻧد. از اﯾن روﺳت ﮐﮫ ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ﺑرای طرد ﻓرھﻧﮓ آﺧوﻧدﯾﺳم درﺳت ﺑﮫ ھﻣﺎن ﭼﯾزی اﺳﺗدﻻل ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد ﮐﮫ آﺧوﻧدھﺎ آﻧرا ﻣﺑﻧﺎی ﻣﺷروﻋﯾت و اﻗﺗدار ﺧود داﻧﺳﺗﮫ و ﻣﯽ داﻧﻧد و ﺑﺎ ﺗﻌﺑﯾری ﭘﯾﺷرو و ﺧﻼق ، ھﻣﺎن دﻟﯾل را ﺑﮫ ﺑرھﺎﻧﯽ ﺑرای ﻧﻔﯽ ﻓرھﻧﮓ ﺗﻘﻠﯾد و ﺗﻌﺻب ﺑدل ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾد. اﯾن دﻟﯾل ﭼﯾزی ﻧﯾﺳت ﺟز ﻣﻌدودی ﺣد ﯾث ﮐﮫ آﺧوﻧدھﺎ ﮫ ﺑ اﺗﮑﺎی ﮔﻔﺗﮫ ھﺎﯾﯽ ﻣﻧﺳوب ﺑﮫ اﻣﺎﻣﺎن ﻓرھﻧﮓ ﺗﻘﻠﯾد را واﺟب ﻗﻠﻣداد ﻣﯽ ﮐﻧﻧد . رﺳﺎﻟﮫ ﻣدﻧﯾﮫ ﻣﮭﻣﺗرﯾن و ﻣﺷﮭورﺗرﯾن اﯾن اﺣﺎدﯾث را ﮐﮫ ﺑﯾﺎن ﺷراﯾط ﻋﻠﻣﺎی واﺟب اﻟﺗﻘﻠﯾد اﺳت را ﺑﺎزﮔو ﮐرده و ﺑﯾﺷﺗرﯾن ﺻﻔﺣﺎت ﮐﺗﺎب را ﺑﮫ ﺗﻔﺳﯾر و ﺗﻌﺑﯾری از اﯾن ﺷراﯾط اﺧﺗﺻﺎص ﻣﯽ دھد. ﺑﺎﯾد ﺑﮫ ﯾﺎد آورﯾم ﮐﮫ از 138 ﺻﻔﺣﮫ ﭼﺎپ ﻣﺗداول رﺳﺎﻟﮫ ﻣدﻧﯾﮫ درﺳت دوﺳوم ﮐﺗﺎب ﯾﻌﻧﯽ از ﺻﻔﺣﮫ 41 ﺗﺎ 126 ھﻣﮕﯽ ﺑﮫ ﺗﻔﺳﯾر اﯾن ﺣدﯾث ﭘرداﺧﺗﮫ ﺷده و ھﻣﯾن ﻣطﻠب ﻧﺷﺎن ﻣﯽ دھد ﮐﮫ ﺗﺎ ﭼﮫ ﺣد ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ﻣﺳﺋﻠﮫ اﺻﻠﯽ اﯾران را ﻓرھﻧﮓ آﺧوﻧدﯾﺳم ﻣﯽ داﻧﺳﺗﮫ اﺳت. ﺣدﯾث ﺷراﯾط ﻋﻠﻣﺎء از ﻗول اﻣﺎم ﺻﺎدق ﺑﯾﺎن ﻣﯽ دارد ﮐﮫ ﻋﻠﻣﺎﺋﯽ ﮐﮫ دارای ﭼﮭﺎر وﯾژﮔﯽ ﺑﺎﺷﻧد ﺗﻘﻠﯾد از آﻧﺎن رواﺳت: ﻧﺧﺳت آﻧﮑﮫ ﻧﻔس ﺧود را ﺻﯾﺎﻧت ﮐﻧﻧد )ﺻﺎﺋﻧﺎً ﻟﻧﻔﺳﮫ(. دوم آﻧﮑﮫ دﯾن ﺧود را ﺣﻔط ﻧﻣﺎﯾﻧد )ﺣﺎﻓظﺎً ﻟدﯾﻧﮫ( . ﺳوم آﻧﮑﮫ ﺑﺎ ھوا و ھوس ﺧود ﭘﯾﮑﺎر ﮐﻧﻧد )ﻣﺧﺎﻟﻔ ﺎً ﻟﮭواه(. ﭼﮭﺎرم آﻧﮑﮫ از ﻓرﻣﺎن ﻣوﻻی ﺧود اطﺎﻋت ﮐﻧﻧد )ﻣطﯾﻌﺎً ﻻواﻣر ﻣوﻻه(. رﺳﺎﻟﮫ ﻣدﻧﯾﮫ ﺑﮫ ﺗﻌﺑﯾر اﯾن ﭼﮭﺎر وﯾژﮔﯽ ﻣﯽ ﭘردازد و از اﯾن ﺗﻌﺑﯾر ﻧوﯾن ﻧﺗﯾﺟﮫ ﻣﯽ ﮔﯾ رد ﮐﮫ ﻣﻌﻧﺎی راﺳﺗﯾن اﯾن وﯾژﮔ ﯾﮭﺎ در ﺷراﯾط ﮐﻧوﻧﯽ اﯾران آﻧﺳت ﮐﮫ اﯾن اﻓراد در ﺟﮭت ﭘﯾﺷرﻓت و آزادی اﯾران و ﯾﺎدﮔﯾری از داﻧﺷﮭﺎی ﺳودﻣﻧد ﻧوﯾن و ﻧﻔﯽ ﺗﻌﺻب و ﻧ ﺎﺑردﺑﺎری ﻣذھﺑﯽ و ﺗﺷوﯾﻖ ﻣردم ﺑﮫ ﺻﻧﻌت و ﻓﻌﺎﻟﯾت و اﺳﺗﻘﻼل ﻓﮑری و

14 ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء، رﺳﺎﻟﮫ ﻣدﻧﯾﮫ ﺻص. 88 - 106 . 15 ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ، ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺷﺧﺻﯽ ﺳﯾﺎح

https://reference.bahai.org/fa/t/ab/TN/tn-6.html#pg97