تقویم بدیع، طرحی نو از انسان و هستی

ﺳﺎل ﺑدﯾﻊ از روز ﻧوروز آﻏﺎز ﻣﯽ ﺷود ﯾﻌﻧﯽ اوﻟﯾن روز ﺑﮭﺎر. اھﻣﯾت اﯾن ﻣطﻠب ﺑﺣدی اﺳت ﮐﮫ روز اول ﺳﺎل ﻧﮫ از طرﯾق ﯾﮏ ﻗﺎﻋده رﯾﺎﺿﯽ ﯾﺎ ﺗﻘوﯾﻣﯽ ﺑﻠﮑﮫ از طرﯾق واﻗﻌﯾت ﻧﺟوﻣﯽ آﻏﺎز ﺑﮭﺎر ﯾﻌﻧﯽ زﻣﺎن ورود ﺧورﺷﯾد ﺑﮫ ﺑرج ﺣﻣل ﺗﻌﯾﯾن ﻣﯽ ﮔردد، آن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﻧور ﺧورﺷﯾد ﺑطور ﺑراﺑر ﺑﮫ دو ﻧﯾﻣﮥ ﺷﻣﺎﻟﯽ و ﺟﻧوﺑﯽ ﮐرۀ زﻣﯾن ﻣﯽ ﺗﺎﺑد و روز و ﺷب ﺑراﺑر ﻣﯽ ﮔردﻧد. ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب در ﺗﻘوﯾم ﺑدﯾﻊ، ھﻣﺎﻧﻧد ﺗﻘوﯾم اﯾراﻧﯽ ﮐﮫ از زﻣﺎن رﺿﺎ ﺷﺎه ﻣﻌﻣول ﺷد، ھرﮔ ز اﻧطﺑﺎق ﺑﺎ ﻓﺻﻠﮭﺎ از ﻣﯾﺎن ﻧﻣﯽ رو د و ﺧدﺷﮫ ﻧﻣﯽ ﭘذﯾرد. در ﺗﻘوﯾم ﺑدﯾﻊ روزھﺎی ھﻔﺗﮫ ﻧﯾز دارای ﻧﺎﻣﮭﺎی ﺳﻣﺑﻠﯾﮏ ﻣﯽ ﺷوﻧد و ھﻣﮕﯽ از اﺳﻣﺎء و ﺻﻔﺎت ﺧدا ﯾﻌﻧﯽ از ﺣﻘﯾﻘت اﻧﺳﺎن و ﺗﻘدس او ﺳﺧن ﻣﯽ ﮔوﯾﻧد. در ﺗﻘوﯾم ﺑدﯾﻊ ﻧﯾز ھﻔﺗﮫ از روز ﺗﺷﮑﯾل ﺷده اﺳت و از اﯾن ﻧظر ﺑﺎ اﺳﻼم و ﻣﺳﯾﺣﯾت و آﺋﯾن ﯾﮭود ھﻣﺑﺳﺗﮕﯽ دارد. اﯾﻧﮑﮫ ھﻔﺗﮫ ﭼﻧد روز ﺑ ﺎﺷد اﺳﺎﺳﺎٌ اﻣری ﻧﺟوﻣﯽ ﻧﯾﺳت و در ﺑرﺧﯽ ﺗﻘوﯾﻣﮭﺎ ﯾﮏ ھﻔﺗﮫ از 10 روز ﺗﺷﮑﯾل ﻣﯽ ﮔردد. ﺣﺗﯽ ﺗﻘوﯾم ﺟﻣﮭوری اﻧﻘﻼب ﻓراﻧﺳﮫ ﻧﯾز ﺑﺧﺎطر ﻧﻔﯽ ﻣ ذھب و ﮐﻠﯾﺳﺎ ﻋﻣدأ ھﻔﺗﮫ را ﺑﮫ 10 ر وز ﺗﺑدﯾل ﮐرد در ﺣﺎﻟﯾﮑﮫ روز ھم ﺑﮫ 10 ﺳﺎﻋت و ھر ﺳﺎﻋت ﺑﮫ 100 دﻗﯾﻘﮫ ﺗﻘﺳﯾم ﺷد. ﺳر ﻣﻧﺷﺎء روز ﺑودن ھﻔﺗﮫ ﺑﮫ ﺑﺎﺑﻠﯾﮭﺎ و آﻧﮕﺎه ﯾﮭودﯾﺎن روز ﺻورت ﻣﯽ ﭘذﯾرد و آﻧﮕﺎه در روز ھﻔﺗم ﯾﻌﻧﯽ روز ﺷﻧﺑﮫ ﺧداوﻧد ﺑﮫ اﺳﺗراﺣت ﻣﯽ ﭘردازد و در ﻧﺗﯾﺟﮫ ھﻔﺗﮫ و ﺗﻌطﯾﻠﯽ روز ﺷﻧﺑﮫ اھﻣﯾت ﺑﻧﯾﺎدﯾن ﻣﯽ ﯾﺎﺑد. در ﺗﻘوﯾم ﻣﺗداول اﯾراﻧﯽ و ﺗﻘوﯾم ھﺟری ﻗﻣری روزھﺎی ھﻔﺗﮫ ﻧﺎم وﯾژه ای ﻧدارﻧد ﺑﻠﮑﮫ ﺷﻣﺎره ﺑﻧدی ﻣﯽ ﺷوﻧد ﻣﺎﻧﻧد ﺷﻧﺑﮫ ﯾﮑﺷﻧﺑﮫ دوﺷﻧﺑﮫ وﻏﯾره ﺑﺎﺳﺗﺛﻧﺎی ﺟﻣﻌﮫ ﮐﮫ روز ﻧﻣﺎز ﺟﻣﺎﻋت ﻣﯽ ﮔردد. اﻣﺎ در ﺗﻘوﯾم روﻣﯾﮭﺎ ﻧﺎم روزھﺎی ھﻔﺗﮫ ﺑﺎ ﻧﺎم ﺳﺗﺎرﮔﺎن ﺳﯾٌﺎ ر ﻧﺎﻣﮕزاری ﻣﯽ ﺷوﻧد ﻣﺛﻼ ﺷﻧﺑﮫ روز ﺳﺗﺎرۀ ﮐﯾوان اﺳت، ﯾﮑﺷﻧﺑﮫ روز ﺧورﺷﯾ د اﺳت، دوﺷﻧﺑﮫ روز ﻣﺎه اﺳت...... و ﺟﻣﻌﮫ روز ﺳﺗﺎرۀ )ﻧﺎھﯾد( زھره ﻣﯽ ﺑﺎﺷد. ﺷﺎﯾد ﺗﻌداد روز ھﻔﺗﮫ ﻧﯾز ﺣﺎﺻل آﮔﺎھﯽ ﺑﺎﺑﻠﯾﮭﺎ از اﯾن ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔردد. در ﺗورات آﻓرﯾﻧش ھﺳﺗﯽ در

ھﻔت

ھﻔت

ﺷش

ھﻔت

ﺳﺗﺎره ﺑوده اﺳت.

ھﻔت