تقویم بدیع، طرحی نو از انسان و هستی
و ھوﯾت ھﺳﺗﯽ ﺑﺷود ﯾﻌﻧﯽ آﻧﮑﮫ ھﻣﮕﺎن ﻣﻘدس و زﯾﺑ ﺎ و ﺑراﺑر ﭘﻧداﺷﺗﮫ ﺷوﻧد و اﺻل ﺣﻘوق ﺑﺷ ر و ﺗﻘدس و ﺷراﻓت ھﻣﮕﺎن ﻣﺑﻧﺎی ﺑﻧﯾﺎن رواﺑط و ﻧﮭﺎدھﺎی اﺟﺗﻣﺎﻋﯽ، اﻗﺗﺻﺎدی، ﺳﯾﺎﺳﯽ و ﺑﯾن اﻟﻣﻠﻠﯽ ﺟﮭﺎن ﻗرار ﮔﯾرد. ﺑﮫ اﯾن د ﻟﯾل ﺳت ﮐﮫ در ﮐﺗﺎب اﻗدس ﺣﺿرت ﺑﮭﺎءﷲ ﺑﯾﺎن ﻣﯽ ﮐﻧد ﮐﮫ ﺑﺧﺎطر اﯾن ﺗﺟﻠﯽ ﺧداوﻧد ﺑﺎ ھﻣﮥ ﺻﻔﺎت و اﺳﻣﺎء ﺧود ﺑﮫ ھﻣﮥ ھﺳﺗﯽ اﺳت ﮐﮫ دﯾﮕر ھﯾﭻ ﭼﯾز و ھﯾﭻ ﮐس ﻧﻣﯽ ﺗواﻧد ﻧﺟس ﺑﺎﺷد و ﺣﮑم ﻧﺟﺎﺳت ﯾﻌﻧﯽ ﮐﺛﯾف ﺑودن و ﭘﻠﯾد ﺑودن ذاﺗﯽ ھر ﮔروه اﻧﺳﺎﻧﮭﺎ ﺑﺗﻣﺎﻣﯽ ﻧﺳﺦ و طرد ﻣﯽ ﮔردد و ﺑﺟﺎی آن ﻟزوم ﻣﻌﺎﺷرت و دوﺳﺗﯽ و ﻣﺣﺑت و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ﺑﺎ ھﻣﮥ اﻗوام و ادﯾﺎن ﺗﺎﮐﯾد ﻣﯽ ﮔردد. در ﻟوﺣﯽ دﯾﮕر اﯾن ﺗﺟﻠﯽ را ﺑﺎ ظﮭور اﺳم رﺣﻣن ﺧدا در ﺟﮭﺎن و ﺳﺑﻘت ﯾﺎ ﻓﺗن رﺣﻣت و در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﻟزوم ﻣﮭر و وداد ﺑﺎ ھﻣﮕﺎن ﻣﻌرﻓﯽ ﻣﯽ ﻧﻣﺎﯾﻧد. )ﻣﻧﺗﺧﺑﺎت ص. 29 ( ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب ﺗﻘوﯾم ﺑدﯾﻊ ﺑﮫ ﮔوﻧﮫ ای ﻧﻣﺎدﯾن روز ﻧوروز و اﯾﺎم ھﺎء را ﺑﺎ اﯾن اﺻل اﻧﻘﻼﺑﯽ ﯾﻌﻧﯽ اﻧﻘﻼب ﺻﻠﺢ و ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ و ﺣﻘوق ﺑﺷر ﭘﯾوﻧد ﻣﯽ دھد در ﺣﺎﻟﯾﮑﮫ دﯾﮕر روزھﺎی ﺳﺎل ﻧﺷﺎﻧﮫ ای از ﯾﮑﯽ از اﺳﻣﺎء و ﺻﻔﺎت ﺧدا ﻣﯽ ﮔردﻧد. ﺑﮫ ﮔﻔﺗﮥ ﺣﺿرت ﺑﮭﺎءﷲ اﯾﺎم ھﺎء اﯾﺎم ﻣﻌﺎﺷرت و دوﺳﺗﯽ و ﻣﯾﮭﻣﺎﻧﯽ و ﺷﺎدی و ﺟﺷن و ﺳرور اﺳت ﺗﺎ اﺻل ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ و وداد و ﮐﻣﮏ ﺑﮫ ھﻣﻧوﻋﺎ ن ﺑﮕوﻧﮫ ای ھﺷﯾﺎر و آﮔﺎه ﻣورد ﺗﺄﮐﯾد ﻗرار ﮔﯾرد. در ﮐﺗﺎب اﻗدس اﯾﺎم ھﺎء ﻣﺎﺑﯾن ﻣﺎه ھﺟدھم و ﻣﺎه ﻧوزدھم ﻗرار ﻣﯽ ﮔﯾرد. ﻣﺎ ه ﻧوزدھم ﯾﻌﻧﯽ ﻧوزده روز آﺧر زﻣﺳﺗﺎن، اﯾﺎم روزۀ ﺑﮭﺎﺋﯽ اﺳت. ﺑدﯾن ﺗرﺗﯾب ھر ﺳﺎل ﺑﺎ ﺟﺷن ﻧوروز ﺑﻌﻧوان روزی ﻣﻘدس آﻏﺎز ﻣﯽ ﺷود و ﺑﺎ روزه ﮐﮫ آﻧﮭم ﻧﺷﺎﻧﯽ از ﺗرک ﺧﺷوﻧت و ﺧودﭘرﺳﺗﯽ و ﺳﺗم اﺳت ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽ ﯾﺎﺑد. ﺷﺎﯾد ﺑﺗوان ﮔﻔت ﺗواﻟﯽ اﯾﺎم ھﺎء، اﯾﺎم روزه، و ﻧوروز ﺑﮫ ﮔوﻧﮫ ای از ﺑﺳط و ﻗﺑض و ﺑﺳط، ﯾﺎ دﯾﺎﻟﮑﺗﯾﮏ اﺛﺑﺎت و ﻧﻔﯽ و اﺛﺑﺎت ﺳﺧن ﻣﯽ ﮔوﯾد. ﯾﻌﻧﯽ ﻋﻼوه ﺑر ﻣﻔﮭوم ﻋﺎدی ﺑﺳط و ﻗﺑض )ﺟﺷن وﻣﮭﻣﺎﻧﯽ در ﻣﻘﺎﺑل ﺧودداری ﮐردن از ﺧوردن و آﺷﺎﻣﯾدن( ﺷﺎﯾد ﺑﺗوان ﮔﻔت ﮐﮫ " روز ﺑﮭﺎء " در اﺑﺗدا ﺑﮕوﻧﮫ ای اﻧﺗزاﻋﯽ در ﭼﻧد اﯾﺎم ھﺎء، ﮐﮫ ﺧﺎرج از ﺣدود روز و ﻣ ﺎه ﻋﺎدی ﻗرار ﻣﯽ ﮔﯾرد ، ﻣطرح ﻣﯽ ﺷوﻧد. اﻣﺎ اﯾن ﻣطﻠب در روز اول ﻧوروز ﺑﺷﮑﻠﯽ ﻋﯾﻧﯽ و
ﮐﮫ
روز
Made with FlippingBook