از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن دﯾﮕﺮ ﻗﺮاداد ﺑﺒﻨﺪد اﻣﺎ دو ﺷﯿﺊ ﺑﯿﺠﺎن و ﻋﺎری از اﻧﺪﯾﺶ و ار اده ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮاردادی ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ. دﯾﻦ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﯿﺜﺎق اﻟﮭﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﭘﯿﺶ ﻓﺮض اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺗﺠﻠﯽ اﺳﻤﺎء و ﺻﻔﺎت اﻟﮭﯽ ﯾﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪا ﻗﺮار ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و در اﯾﻦ ﺗﻌﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﯿﺜﺎﻗﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﻔﮭﻮم دﯾﻦ را دﮔﺮ ﮔﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اول اﯾﻨﮑﮫ ﭼﻮن دﯾﻦ ﻣﯿﺜﺎﻗﯽ ﻣﯿﺎن ﺧﺪا و اﻧﺴﺎن اﺳﺖ در ﻧﺘﯿﺠﮫ دﯾﺎﻧﺖ ﺿﺮورﺗﺎً ﭘﺪﯾﺪاری ﻧﺎرﯾﺨﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد ﯾﻌﻨﯽ ﺑﮫ ﻣﻮازات دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ اﻧﺴﺎن و ﺟﺎﻣﻌﮫ، دﯾﺎﻧﺖ ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﯾﻌﻨﯽ اﻧﮑﮫ ﺷﮑﻞ وﺣﯽ اﻟﮭﯽ ﺑﮫ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﺸﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. از اﻧﺠﺎ ﮐﮫ ﺑﺮای ﺗﮑﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎ ن ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺗﮑﺎﻣﻞ ادﯾﺎن ﻧﯿﺰ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﺎﭘﺬﯾﺮﺳﺖ. ﭘﺲ ﺑﺮ طﺒﻖ ﻣﻔﮭﻮم دﯾﺎﻧﺖ ھﯿﭻ دﯾﻨﯽ آﺧﺮﯾﻦ دﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ھﯿﭻ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮی آﺧﺮﯾﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد. دوم ﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺗﻔﺮﯾﻒ دﯾﻦ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﯿﺜﺎق اﻟﮭﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣﯽ ﺑﻌﻮان ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ واﻻ و ارﺟﻤﻨﺪ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮔﺮدد. او ﻧﺸﺎﻧﮫ و ﻣﺜﺎل ﺧﺪ اﺳﺖ و ﺑﻌﻨﻮان ھﺸﯿﺎری و اﻧﺪﯾﺸﮫ و ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در ﺑﺎزﺳﺎزی اﺻﻞ ﻧﺼﺮت ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ ﻧﺼﺮت دﯾﻦ ﺗﻨﮭﺎ از طﺮﯾﻖ اﺧﻼق ﭘﺴﻨﺪﯾﺪه و ﻗﻠﻢ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﯿﺮد ﯾﻌﻨﯽ اﻧﮑﮫ ھﻤﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎ ھﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﻌﻨﻮان ھﺸﯿﺎری و اﻧﺪﯾﺸﮫ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻮﺟﻮدی ﺧﺮدورز و ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ دﯾﺎﻧﺖ از ﻋﺮﺻﮫ ﺷﻤﺸﯿﺮ و ﺟﻨﮕﻞ ﺑﮫ ﻋﺮﺻﮫ اﯾﻘﺎن و روح ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ. ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﻮﯾﻦ دﯾﻦ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﺑﺮاﺑﺮی و ﺣﻘﻮق ھﻤﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎﺳﺖ. دوم: وﺣﺪت ا ﺎدﯾ ن و ھﺸﯿﺎری ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ دﯾﺪﯾﻢ ﺑﺎزﺳﺎزی اﺻﻞ ﻧﺼﺮت ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﻮدن و ﺗﮑﺎﻣﻞ ادﯾﺎن اﺳﺖ و ھﻢ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ادﯾﺎن و ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در اﺑﺘﺪا ﺑﻨﻈﺮ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ و ﻋﺠﯿﺐ ﺟﻠﻮه ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﺣﻖ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﮫ در ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺳﻨﺘﯽ دﯾﻦ ﻧﯿﺰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺖ. اﻣﺎ در ﺑﺎزﺳﺎزی دﯾﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ دﻗﯿﻘﺎً اﯾﻦ ﺗﻌﺎرض از ﻣﯿﺎن ﻣﯽ رود. از آ ﻧﺠﺎ ﮐﮫ دﯾﻦ ﻣﯿﺜﺎﻗﯽ ﻣﯿﺎن ﺧﺪا و ﺑﺸﺮﯾﺖ اﺳﺖ ﭘﺲ اﮔﺮ ﭼﮫ ﺣﻘﯿﻘﺖ ھﻤﮫ ادﯾﺎن ﯾﮑﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ در طﻮل ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﻮد را ﺑﮫ ﺷﮑﻠﮭﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺟﻠﻮه دھﺪ. در ﻧﺘﯿ ﺠ ﮫ دﯾﺎﻧﺖ دارای دو ﺟﻨﺒﮫ
23
Made with FlippingBook flipbook maker