عبدالبهاء و تولد انسان
ﺰ اﺳﻔﻞ ﺟﮭﻞ ﺑﺎﻋﻠ ّ ﮫ را از ﺣﯿ اﻓﻖ ﻲ
اﺟﺘﻤﺎﻋﯿ
؟ و ﯾﺎ ﺧﻮد
داﻧﺶ و ﻓﻀﻞ ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ
ﻋﺎدﻟﮫ ﻣﻮاﻓﻖ اﺣﮑﺎم اﻟﮭﯿ ﮫ اﺳﺖ و ﺣﻘﻮق ھﯿﺌﺖ
ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺗﺄﺳﯿﺲ
ﮐﮫ ﮐﺎﻓﻞ ﺳﻌﺎدت ﮫ ﺑﺸﺮﯾ
ﻋﻤﻮﻣﯿ ﮫ را در ﺗﺤﺖ ﺻﯿﺎﻧﺖ ﻣﺤﻔﻮظ ﮫﻗﻮﯾ ، داﺷﺘﮫ اﯾﻦ ﺣﺮﯾﺖ ﺣﻘﻮق ﻋﻤﻮﻣﯿﮫ و اﻓﺮاد ي ﻲ اھﺎﻟ ﯾﺑﺪ ﻨﺴﺎن ﻣﻔﮭﻮم ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﻔﮭﻮﻣ ﺟﮭﺎن ﻲ
ﻣﺒﺎﯾﻦ و ﻣﻐﺎﯾﺮ ﻓﻼح و ﻧﺠﺎح اﺳﺖ؟ « 14
ﺷﻤﻮل ﻣ ﻲ ﺷﻮد و از ور ﺎ ﯾﺖ ﯿ ﺎ ﻣﻠ ﯾﺖ ﯿ ﮏ ﻗﻮﻣ ﯾ ي ﻃﮫ ﯾﺖ ﯿﺟﻨﺴ ﺎ ﻧﮋاد و ﺎ ﻣﺬ ﯾ
ھﺐ ﺑ ﮫ ﺧﺼﻮص ﻓﺮاﺗﺮ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء :
ﭼﺮا ﮐﮫ ﺑ ي ﮔﻔﺘﮫ ﮫ
،رود ﻲﻣ
ﭼﻨﯿﻦ اﻗﺘﻀﺎ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺣﻘﻮق ﻧﻮع
ﻋﺪل»
ﻣﺼﻮن ﻣﺎﻧﺪ و ﺣﻘﻮق
ﺟﻤﯿﻌﺎ ﻣﺤﻔﻮظ و ﯾﮑﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ «.
ﻲ اﻧﺴﺎﻧ
ﻲ ﻋﻤﻮﻣ
ﯾﯿآ ﻦ ﺑﮭﺎﺋ ي ﺘﮫﮔﻔ ﺑﮫ ﻲ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء آ ﯾﯿ ﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻲﻣ ﺷﻮد و ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ ﺑﮫ آن ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻋﻠ ﮫ ﯿ ، اﻧﺴﺎن ﭼﮫ ﺑﮫ اﺳﻢ ﭘﺮﺳﺘﻲ ﻨﺖﺳ و ﺟﮭﺎﻟﺖ ﻣﺬھﺒ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﮫ ﺑﮫ اﺳﻢ ﺗﮑﻨ ﯿ ﮏ ﺷﻘﺎوت و ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﻣﺼﺮف ، ﻣﺘﺠﺪد ﯾﻲ ﮔﺮا ﻧﻔ ً ﮐﺎﻣﻼ ﻲ ﻲﻣ ﮔﺮدد. ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ د ﯾ ﮕﺮ ﻣﻔﮭﻮﻣ ﻲ ﻣﻌﺎرض ﺑﺎ ﺧﺪا ﯾ و د ﻦ و ﺧﺮد ﻧﻤ ، ﮔﺮدد ﻲ ﺑﻠﮑﮫ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻣﺤﺼﻮل و ﺧﺪا و د ﯾ ﻦ و ﺧﺮد ﺷﻤﺮده ﺟﺪاﯾﻲ دﯾﻦ از ﺳﯿﺎﺳﺖ ي و ﻣﺪﻧﯿﺖ روﺣﺎﻧﻲ ّ و ھﻤﺎھﻨﮕﻲ ﻣﺪﻧﯿﺖ ﻣﺎد اﺻﻞ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺎ دو اﺻﻞ د ﯾ ﮕﺮ ﺗﻮأم
ﻲ ﻣﻨﻄﻘ ي ﯿﺠﮫ ﻧﺘ
ﮔﺮدد. ﻲﻣ
ﻦ از ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ و د ﮕﺮ ﯾ ي ّ ﻣﺎد و ﻣﺪﻧ ﺖ ﯿ
اﺻﻞ ﺟﺪا ﯾد ﯾﻲ
ﻲﮑﯾ :ﺷﻮد ﻲﻣ
اﺻﻞ ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕ ﺖ ﯿﻣﺪﻧ ﻲ ﻦ دو اﺻﻞ ﺑ ﮕﺮ ﯾﮑﺪﯾ ﺑﺎ آن ﮐﮫ يﺟﺎ ﮫ در ﺗﻌﺎرض ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﻟﺰوم ﻣﻨﻄﻘ ﻲ ﯾ . ا ﻲ روﺣﺎﻧ
و ﻣﻌﺎﺿﺪ و ﺑﺮ اﺻﻞ
ﮕﺮﻧﺪ. ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻲ ﻣﺒﺘﻨ
ﻣﺴﺘﻠﺰم ﯾﮑﺪﯾ
14
۱ 9 - ۱ 8 .
رﺳﺎﻟﮫ ﻣﺪﻧﯿﮫ، ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺺﺻ ،
Made with FlippingBook