عبدالبهاء و تولد انسان

ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﺟﺎوداﻧ و وﺣﺪت ﮔﺮدد. ﻲﻣ ھﺎ اﻧﺴﺎن ﮫ ﺑ ﺧﻼف ﺗﻌﺎﺑ ﯿ ﺮ ﻣﺘﺪاول از ﺗﻮرات و ﻗﺮآن ﮐﮫ ﺧ ي ﺼﮫﻗ ﻠﻘﺖ در ﺷﺶ روز و داﺳﺘﺎن آدم و ﺣﻮ ا را ﯾ ي ﻣﻌﻨﺎ ﮫ ﺑ ﮏ واﻗﻌ ﯿﮔ ﻲﻣ ﻲﺨﯾ ﺖ ﺗﺎر ﯿ ﺮﻧﺪ و از ا ﻦ ﯾ ﺟﮭﺖ د ﯾﺎﻧﺖ را در ﻧﻘﻄﮫ ي ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻠﻢ و ﺧﺮد ﻗﺮار ﻲﻣ دھﻨﺪ و ﺗﺪ ﯾ ﻦ را ﺑﮫ ﺧﺮاﻓﮫ ﻣﻨﺤﻂ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻨﺪ، ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ ﺳﺮآﻏﺎز ﺗﻮرات را ي ﻣﻌﻨﺎ ﺑﮫ اﺳﺘﻌﺎره و ﺗﺸﺒ ﻦ ﯾ ﺎن ا ﯿﺑ يﺑﺮا ﻲﮭﯿ ﯿﺣﻘ ﻘﺖ ﺟﺎودان روﺣﺎﻧ ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﺮ ﻣﯿﺗﻌﺒ ﻲ ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺑﺤﺚ ﺧﻠﻘﺖ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ و آدم و ﺣﻮا آﻏﺎز ﻣ ﯾز ، ﮔﺮدد ﻲ ﺮا ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ ﺑﺤﺚ ﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﯿ ﯾا ﻦ ﻣﻔﮭﻮم ﺷﮑﻮھﻤﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ و ﯿ ی ھﻤﮫ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮫ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ و ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﺮد و د ﯾ ﺪ ﮐﮫ ھﻤﮫ "ﺧﻮب" ھﺴﺘﻨﺪ. ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﺮ ﺧﻮﺑ ﻲ و ﺗﻘﺪس و ز ﯾﻲ ﺒﺎﯾ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ھﺴﺘ ﻲ و اﺛﺒﺎت وﺣﺪت ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪ ا ﮐﮫ ھﻤﮫ ﺑﺮادر و ﺧﻮاھﺮ ﻣﺮاد ، ﮕﺮﻧﺪ ﯾﮑﺪﯾ ﯿ راﺳﺘ ﻦ ﺗﻮرات اﺳﺖ. آﻏﺎز ﺗﻮرات اﺛﺒﺎت اﺻﻞ وﺣﺪت و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﻇﻮاھﺮ زﺑﺎﻧ يھﺎ ﮐﺘﺎب ﻲ ﻲ آﺳﻤﺎﻧ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود و در وراء ﮐﺜﺮت اﺻﻞ ،ھﺎ ﻲ ﺟﺎوداﻧ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ را ﺑﺎز ﻣ ﻲ ﯾﺎﺑﺪ. در يﺳﺎز ﺑﺎز او از ﻣﻔﮭﻮم ﺗﺪ ﯾ ﻦ و د ﺎﻧﺖﯾ ، درک ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ و ﻟﺰوم ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ و ﺑﺮاﺑﺮ و ي اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺗﻨﮭﺎ ﺣﻘ ﯿ ﻘﺖ و ارزش ﻧﮭﺎ ﯾﻲ

ﯾﮑﺘﺎﯾ يﺧﺪا ي ﺪهﯾآﻓﺮ ھﺎ اﻧﺴﺎن ﻨﺪ و در ﻧﺘ ﺠﮫ ﯿ ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ﺰ و ھﻤﮫ ﮐﺲ ز ﯾ ﺒﺎ و ﻣﻘﺪس اﺳﺖ. ﭘﺲ ی ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﺧﻮاھﺮ و ﺑﺮادر ﯾﮑﺪﯾ ﮕﺮﻧﺪ ﭼﮫ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا آن ﭼﮫ ﻨﺪ. ﯾ ﮐﮫ در ﺗﻮرات در ﻣﻮرد ﺧﻠﻘﺖ آﺳﻤﺎن و زﻣ ﯿ ﻦ ﺗﮑﺮار ﻣ ﻦﯾا ، ﮔﺮدد ﻲ

اﺳﺖ.

ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ي، ﺑﻠﮑﮫ ﺑ ﮫ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ

وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ در اﻧﺪ ي ﯾﺸﮫ

ﯿﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﺑﺎزﺳﺎز ي ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ھﻮ ﺖ ﻓﺮد ﯾ

ّ ﻲﻣﻠ

ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎ ي

ﻋﻼوه ﺑﺎزﺳﺎز ي

اﺳﺖ. ﺑﺪ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺳﺎن ﻦﯾ

ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿﺑ