تقویم بدیع، طرحی نو از انسان و هستی
ﺎل را ﺑﻌﻧوان ﺗﻣﺎﻣﯾت ھﺳﺗﯽ )ﮐل ﺷﯾﺊ(
در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﺗﻘوﯾم ﺑدﯾﻊ ﻧوزده ﻣﺎه ﺳ
ﺑﺎ ا ﯾن ﭼﮭﺎر ﻣرﺣﻠﮥ ﺳﺎل ﯾﮑﯽ ﻣﯽ ﮔﯾرد. آﻧﮕﺎه اﯾن ﭼﮭﺎر ﻠﮫ ﻣرﺣ ﺑﻌﻧوان ﻣراﺣل ﮔوﻧﺎﮔون ھﺳﺗﯽ ا ﻧﺳﺎن و ﺣﻘﯾﻘت وﺟود ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ ﺷود. در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﯾﮏ ﺳﺎل ﺑﻌﻧوان ﻓر ا ﯾﻧد ﺳﻠوک در اﯾن رﺗﺑﮫ ھﺎی ﭼﮭﺎر ﮔﺎﻧﮫ ظﺎھر ﻣﯽ ﺷود. ﺑﻌﻧوان ﻣﺛﺎل ، ﻣﺎه اول ﻣﺎه آﺗش اﺳت و ، ﻣﺎه دوم ﻣﺎه ھوا ﻣﯽ ﺑﺎﺷد ﻣﯽ ﺑﺎﺷد و ﺷش ﻣﺎه ﺳوم ، ﻣﺎه آب اﺳت و ﺷش ﻣﺎه آﺧر ، ﻣﺎه ﺧﺎک ﻣﯽ ﺑﺎﺷد. اﻣﺎ اﯾن ﭼﮭﺎر ﻋﻧﺻر طﺑﯾﻌت در ﻋﯾن ﺣﺎل ﺗﻘدس دارﻧد و ظرف و ﻧﻣﺎﯾﺷﯽ از ﺣﻘﺎﺋق روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻧد. ﺑﮫ ﻋﻧوان ﻣﺛﺎل، ﺣﻘﯾﻘت روﺣﺎﻧﯽ وﺟود آ دﻣﯽ ﺑﻌﻧوان ﭼﮭﺎر ؤاد ﺟﻧﺑﮥ ﻓ ، روح ﯾﺎ ﻋﻘل، ﻧﻔس ، و ﺟﺳم ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ ﺷود ﮐﮫ ﺑﺎ ﭼﮭﺎر ﻋﻧﺻرطﺑﯾﻌﯽ ھﻣﺎﻧﻧ د ﻣﯽ ﮔردﻧد. ﺑﮫ ھﻣﯾن ﺗرﺗﯾب اﯾن رﺗ ﭼﮭﺎر ﺑﮫ ﺑﮫ ﺷﮑل ﻣراﺣل ﮔوﻧﺎﮔون ﺷﻧﺎﺳﺎﺋﯽ روﺣ ﺎﻧﯽ ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ
ﺳﮫ
ﭼﮭﺎر
ﺷود. از طرﻓﯽ اﯾن ﭼﮭﺎر رﺗﺑﮫ، رﺗﺑﮥ ﺗوﺣﯾد ذات، ﺗوﺣﯾد ﺻﻔﺎت، ﺗوﺣﯾد ﻋﺑﺎدات و ﺗوﺣﯾد اﻓﻌ ﺎل ﻣﯽ ﮔردﻧد و از طرف دﯾﮕر ﺑﮫ ﺷﮑل ﺗﺳﺑﯾﺢ )ﻓراﺗر ﺑودن ﺧدا(، ﺗﺣﻣﯾد )ﺳﺗﺎﯾش ﺧدا( ﺗوﺣﯾد )ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ﺧدا( و ﺗﮑﺑﯾر )ﺑزرﮔﯽ ﺧدا( ظﺎھر ﻣﯽ ﺷوﻧد. اﯾن ﭼﮭﺎر رﺗﺑﮫ ﮐﮫ ھﻣﺎن ﻧوزد ﻣﺎه ﺑﺎﺷﻧد در درون آﺋﯾن ﺣﺿرت ﺑﺎب ﺑﺷﮑل واﺣد اوﻟﯾﮫ ﯾﻌﻧﯽ ﺣﺿرت ﺑﺎب ھﺟده ﺣروف ﺣﯽ ﻧﯾز ﺗﺟﻠﯽ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻧد.
ﻧﺑﺎﯾد ﺗﺻور ﺷود ﮐﮫ اﯾن ﺳﻠوک در طول ﻧوزده ﻣﺎه ﺳﺎل ﺑﮫ ﻣﻌﻧﺎی طﯽ ﭼﮭﺎر ﻓﺻل ﺗﻠﻘﯽ ﺷود. ﺣﺿرت ﺑﺎب اﯾن ﭼﮭﺎر ﺑﺧش ﺳﺎل را ﺑﻌﻧوان ﺳﮫ ﻣﺎه اول، ﭼﮭﺎر ﻣﺎه دوم، ﺷش ﻣﺎه ﺳوم و ﺷش ﻣﺎه ﭼﮭﺎرم ﺗﻌرﯾف ﻣﯽ ﮐﻧﻧد و اﯾن ﺑﮭﯾﭼوﺟﮫ ﭼﮭﺎر ﻓﺻل ﺳﺎل ﻧﯾﺳت. ﺑﻌﻼوه ﺗﻠﻘﯽ اﯾن ﭼﮭﺎر ﻣرﺗﺑﮫ ﺑﻌﻧوان ﺻرﻓﺎً ﭼﮭﺎر ﻓﺻل ، دﯾﮕر ﺳﻠوک را ﺑﯽ ﻣﻌﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻧد زﯾرا ﮐﮫ اﯾن ﭼﮭﺎر ﻓﺻل ﺑطور طﺑﯾﻌﯽ طﯽ ﻣﯽ ﺷود و دﯾﮕر ﻧﯾﺎزی ﺑﮫ اﯾﺟﺎد ﺗﻘوﯾم ﯾدﯾﻊ ﮐﮫ ﻣﺎ را ﯾﺎداور ﻟزوم ﺳﻠوک در ﭼﮭﺎر ﻣرﺗﺑﮫ ﻧﻣﺎﯾد ﻧﺑود. ﻣﻣﮑن اﺳت ﮐﮫ اﯾن ﺳؤال ﭘﯾش آﯾد ﮐﮫ ﭼرا ﺣﺿرت ﺑﺎب اﯾن ﭼﮭﺎر ﻣرﺗﺑﮫ ﺳﻠوک را ﺣرﮐت از آﺗش ﺧدا ﺑﮫ ﺧﺎک ﯾﺎ ﺣرﮐت از ﻓؤاد ﺑﮫ ﺟﺳد
Made with FlippingBook