از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﺗﻮﺟﮫ ﻧﻤﺎﺋﯿﻢ ﮐﮫ ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﮫ اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺧﺎطﺮﻧﺸﺎن ﺷﺪه اﻧﺪ ﻣﻨﻄﻖ ﻗﻠﺴﻔﮫ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ )ﮐﮫ در ﻣﻨﻄﻖ ﺳﻨﺖ ﮔﺮاﯾﺎن ﻣﺬھﺒﯽ اداﻣﮫ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ( ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺸﺎﺑﮫ و ﺗﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ. ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ در اﯾﻦ اﻧﺪﯾﺸﮫ راﺑﻄﮫ ﻣﯿﺎن ﺧﺪا ﺑﺎ ﺧﻠﻖ در راﺑﻄﮫ ﻣﯿﺎن ﮔﺮوھﮭﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﮑﺮار و ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. راﺑﻄﮫ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺧﻠﻖ راﺑﻄﮫ ﺑﺮﺗﺮی و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی اﺳﺖ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ، ﺗﮑﺮار اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻖ در ﻋﺮﺻﮫ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﮫ ﺗﻮﺟﯿﮫ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی و اﺳﺘﺒﺪاد و ﺗﺒﻌﯿﺾ در ﺻﺠﻨﮫ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽ ﮔ ﺮدد. ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺜﺎل، راﺑﻄﮫ ﻣﯿﺎن ﻣﺮد و زن ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از راﺑﻄﮫ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺧﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد و در ﻧﺘﯿﺠﮫ زن ﻣﻄﯿﻊ و ﮐﮭﺘﺮ ﻣﺮد ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد . ﯾﺎ آﻧﮑﮫ راﺑﻄﮫ آزاد و ﺑﺮده ﺗﺠﻠﯽ راﺑﻄﮫ ﺧﺪا ﺑﺎ آﻓﺮﯾﺪه اش ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﺮده داری ﺳﻨﺘﯽ اﻟﮭﯽ و ﻣﺸﺮوع ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﮔﺮدد . ﯾﺎ اﻧﮑﮫ راﺑﻄﮫ ﻣﯿﺎن ﺣﺎﮐﻢ و ﻣﺮدم اﻧﻌﮑﺎﺳﯽ از راﺑﻄﮫ ﭘﺮوردﮔﺎر و ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻧﻈﺎ م اﺳﺘﺒﺪاد ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺸﺮوع ﻣﯽ ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن اﻟﺒﺘﮫ راﺑﻄﮫ ﻣﯿﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺬھﺒﯽ و ﻋﺎﻣﮫ ﻣﺮدم ﺑﻌﻨﻮان ﺻﺮﯾﺤﺘﺮﯾﻦ ﺟﻠﻮه ﻧﺴﺒﺖ رﺑﻮﺑﯿﺖ و ﻋﺒﻮدﯾﺖ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮔﺮدد زﯾﺮا ﮐﮫ ﻋﻠﻤﺎ ء ء و ﻓﻘﮭﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺧﺪا ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ. ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﮫ در ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺸﺎﺑﮫ و ﺗﻨﺎﺳﺐ ظﺎھﺮاً ھﻤﮫ ﭼ ﯿﺰ آﮐﻨﺪه از ﻣﻨﻄﻖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و روﺣﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﻈﺎم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از اﯾﻤﺎن و ﻋﺮﻓﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد. اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻖ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ. ﯾﻌﻨﯽ آ ﻧﮑﮫ اﯾﻦ ﻧﻮع ﻓﻠﺴ ﻔﮫ ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻧﺴﺎن را ﺑﮫ ﺣﺪ ﯾﮏ ﺷﯿﺊ و ﻣﻮﺟﻮدی ﻋﺎری از ھﺮ ﻧ ﻮع ﺟﻨﺒﮫ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺤﻂ ﻣﯽ ﺳﺎزد اﻣﺎ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از واژه ھﺎی ﻣﺬھﺒﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ اﺳﻢ دﯾﻦ ﺑﮫ ﺗﻮﺟﯿﮫ رواﺑﻂ ﺳﻠﻄﮫ و ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮد. در واﻗﻊ ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺸﺎﺑﮫ ﻧﮫ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و روﺣﺎﻧﯽ ﺑﻠﮑﮫ طﺮد و ﻧﻔﯽ ھﺮﻧﻮع ﺗﻌﺒﯿﺮ روﺣﺎﻧﯽ از ھﺴﺘﯽ و اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻧﻮآوری ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ در اﯾﻦ ﺑﺎره ﺗﻮﺟﮫ ﮐﻨﯿﻢ. آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﻣﮑﺮراً اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ را ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﭼ ﻮن ھﻤﮫ ھﺴﺘﯽ و ھﻤﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎ ﻣﺨﻠﻮق ﯾﮏ ﺧﺪاﯾﻨﺪ و ﺑﮫ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﻤﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎ ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺮاﺑﺮﻧﺪ و دارای ﺣﻘﻮق ﻣﺴﺎو ی. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﮫ دو ﺷﮑﻞ ظﺎھﺮاً ﻣﺘﻌﺎرض ﺟﻠﻮه ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اول آﻧﮑﮫ ﭼﻮن ھﻤﮫ اﻧﺴﺎﻧﮭﺎ ﺑﮫ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﺧﺪا دارای ﻣﻘﺎم ﻋﺒﻮدﯾﺖ ھﺴﺘﻨﺪ در ﻧﺘﯿﺠﮫ ھﯿﺠﯿﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در راﺑﻄﮫ
ﻣﻌﻤﻮﻻً
45
Made with FlippingBook flipbook maker