از باز سازی نصرت به بازسازی جهان
ﺧﻮد از ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ از ﻟﺰوم رﯾﺸﮫ ﮐﻦ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﯾﻦ ھﺮج و ﻣﺮج ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﻮﺟﻮد رواﺑﻂ ﺟﮭﺎن ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺟّﮫ داﺷﺖ ﮐﮫ ﺑﺮﺧﻼف ﺗﺼﻮّر ﻣﺘﺪاول، ﻣﺎ رﮐﺴﯿﺰم اﮔﺮﭼﮫ از ھﻢ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﺎرﮔﺮان ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ اﻣّﺎ ھﺮﮔﺰ در ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻮﯾﺶ از راه ﺣﻠّﯽ ﺷﻤﻮل ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ. روﯾﮑﺮد ﻣﺎرﮐﺴﯿﺰم ﺑﮫ ﺟﮭﺎن ﮔﺮاﯾﯽ ﺻﺮﻓﺎً ﻋﺒﺎرت از ﻧﻔﯽ ھﺎﺳﺖ و ﻧﮫ اﯾﺠﺎد ﻧﮭﺎد ھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺟﮭﺎﻧﯽ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ آﻧﭽﮫ ﮐﮫ ﻣﺎرﮐﺴﯿﺰم در ﻋﻤﻞ از آن دﻓﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﻌﻤﯿﻢ ﻧﻈﺎم ھﺮج و ﻣﺮج از ﺻﺤﻨﮥ رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﮫ ﺻﺤﻨﮥ رواﺑﻂ ﻣﻠّﯽ و ﻣﺤﻠّﯽ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﺎﺑﻮدی دوﻟﺖ و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﮫ طﻮر ﮐﻠّﯽ از ﭘﮭﻨﮥ ﺟﮭﺎن. اﻣّﺎ ھﺮﮔﻮﻧﮫ ﺗﺠﺰﯾﮫ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺟﺪّی از رﯾﺸﮫ ھﺎی ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی و اﺳﺘﺒﺪاد و ظﻠﻢ در دﻧﯿﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﻘﺶ ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮ ھﺮج و ﻣﺮج ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠ ﯽ ﺗﻮﺟّﮫ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﺟﮭﺖ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﯾﮑﺒﺎر در ﺳﺎل 1864 در ادرﻧ ﮫ و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ در ﺳﺎل 1868 در ﻋﮑﺎ زﻣﺎﻣﺪ اران ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺟﮭﺎن را ﻣﺨﺎطﺐ ﻧﻤﻮد ه و آﻧﺎن را ﺑﮫ طﺮف ذھﻨﯿّﺖ و ارزش ﻧﻮﯾﻨﯽ ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪ . ﻧﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءﷲ ﻗﺎطﻌﺎﻧﮫ ﺑﮫ آﻧﺎن ﮔﻮش ﻧﺪ زد ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ھﻤﮥ دﻧﯿﺎ را ھﻤ ﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﭘﯿﮑﺮ آدﻣﯽ ﺑﺮﺷﻤﺎرﻧﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﮫ ھﻤﮥ ﮐﺸﻮرھﺎی دﻧﯿﺎ ھﻢ اﮐﻨﻮن اﺟﺰای واﺑﺴﺘﮫ و ھﻢ ﺑﺴﺘﮥ اﯾﻦ ﭘﯿﮑﺮ واﺣﺪ ﺑﮫ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﻨﺪ و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺗﻨﮭﺎ راه ﺣﻞّ دﺷﻮاری ھﺎی ﺟﮭﺎن و ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ ﻋﺪاﻟﺖ و ﺻﻠﺢ، ﺳﻠﻮک در ﺟﮭﺖ ﯾﮕﺎﻧﮕﯽ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﻣﺸﻮرت ﺟﮭﺎﻧﯽ، ﭘﺎﯾﺎن دادن ﺑﮫ ﻣﺴﺎﺑﻘﮥ ﺗﺴﻠ ﯿﺤﺎﺗﯽ و ﻧﮭﺎدﯾﻨﮫ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻣﻨﯿّﺖ دﺳﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ. در آن زﻣﺎن ﺣﺪّ اﻗﻞّ در ﻏﺮب ﻧﻈﺮﯾّﺎت ﻧﻤﻮد. ھﺮ ﻣﻠّﺖ و ﮐﺸﻮری ﯾﮏ ﭘﯿﮑﺮ واﺣﺪ ﺑﻮد ﮐﮫ دارای وﺣﺪت و زﻧﺪﮔﯽ وﯾﮋۀ ﺧﻮد ﺑﻮد و ﻧﮫ ﺻﺮﻓﺎً ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ ای ﻧﺎﻣﻨﺴﺠﻢ و ﭘﺮاﮐﻨﺪه از اﻓﺮاد آن ﮐﺸﻮر. در اﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾّﮫ ﻧﺎﺳﯿﺴﻮﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯽ اﻓﺮاطﯽ، ﮐﺸﻮرھﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺻﺮﻓﺎً دﺷﻤﻦ و رﻗﯿﺐ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و ﺣﯿﻄﮥ رواﺑﻂ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺻﺮﻓﺎً ﺣﯿﻄﮥ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﮫ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﻣﺪ. در ھﻤﯿﻦ زﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ اﯾﺮاﻧﯽ ﻧﺪای وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑ ﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮد و از ﯾﮏ ﭘﯿﮑﺮ ﺷﺪن ھﻤﮥ دﻧﯿﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ و ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺸﻮرھﺎ ﺑﻠﮑﮫ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﮭﺎن را ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﺣﯿﺎﺗﯽ و ﺑﮫ ﻣ ﺜ ﺎﺑﮫ ﭘﯿﮑﺮی واﺣﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ. دﻋﻮت او از اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺮ اﺻﻞ ارﮔﺎﻧﯿﮏ و ﺣﯿﺎﺗﯽ ﺑﻮدن ھﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ و اﺻﺮار
ﺟﮭﺎن
دوﻟﺖ
ع ﻣﯽ
ﺟﻤﻌﯽ ﻣﯽ
ھﺎ و ﻣﻠّﺖ
دوﻟﺖ
ﻣﯽ
ﺑﯿﻦ
59
Made with FlippingBook flipbook maker