از شاهنامه تا نامه به شاهان

ﻧداﻧد ھﻣﯽ ﻣردم از رﻧﺞ آز ﯾﮑﯽ دﺷﻣﻧﯽ را زﻓرزﻧد ﺑﺎز ﻣﺛﺎل ﺳوم ﻣرﺑوط ﺑﮫ ﺗراژدی رﺳﺗم اﺳت. ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﺑرای ﻧﺷﺎن دادن ﭘوﭼﯽ و دروغ ﺑودن ﻧطﺎم ﮐﯾن و ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ﭘردازی ﻧﺷﺎن ﻣﯽ دھد ﮐﮫ اﮔر ﭼﮫ ﻧظﺎم ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ﭘردازی ﺑﮫ ﺑرادر ﮐﺷﯽ ﻣﯾﺎن اﯾراﻧﯾﺎن و ﺑرادران ﺗوراﻧﯾﺷﺎن اﻧﺟﺎﻣﯾد اﻣﺎ در آﺧر ھﻣﯾن ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ﺳﺎزی دروﻏﯾن ﺑﺎﻋث ﻣﯽ ﺷود ﮐﮫ ﺧود ھم ﺑﯾﮕ ﺎﻧﮫ ﺗﻠﻘﯽ ﺷود. ﭼ ﻧﺎﻧﮑﮫ دﯾدﯾم اﻧﺣطﺎط اﯾران ﺑدﯾن ﺳﺑب روی داد ﮐﮫ ﮔﺷﺗﺎﺳب و اﺳﻔﻧدﯾﺎر ، زال و رﺳﺗم ﯾﻌﻧ ﯽ ﺑزرﮔﺗرﯾن دوﺳﺗ و ﺑزرﮔﺗرﯾن ﭘﺎﺳدار اﯾران را ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ و دﺷﻣن اﯾران ﺟﻠوه دادﻧد و اﺳ ﻔﻧدﯾﺎر وطﯾﻔﮫ دﯾﻧﯽ و ﻣﻠﯽ ﺧود را ﻧ ﺎﺑودی زال و رﺳﺗم داﻧﺳت اﻣﺎ ﭼون اﺳﻔﻧدﯾﺎر ﮐﺷﺗﮫ ﺷد ﭘﺳر ش ﺑﮭﻣن ﮐﮫ ﺗوﺳط رﺳﺗم ھم ﺑزرگ ﻣ ﯽ ﺷود ﭘس از آﻧﮑﮫ ﺷﺎه ﻣﯽ ﺷود ﺣﺎل ﺑﮫ اﻗﺗﺿﺎی ﻧظﺎم ﮐﯾن ﺑﺎﯾد اﻧﺗ ﻘﺎم اﯾران را از دﺷﻣن اﯾران ﺑﮕﯾر د و در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﺑﮫ زاوﻟﺳﺗﺎن ﺣﻣﻠﮫ ﻣﯽ ﮐﻧد و ﭼون اﻧدﮐﯽ ﻗﺑل رﺳﺗم ﺗوﺳط ﺑرادر ﺣﺳودش ﺷﻐﺎد ﺑﺎ ﻧ ﺎﺟواﻧﻣردی ﮐﺷﺗﮫ ﺷده اﺳت ﺑﮫ ﮐﺷﺗﺎر ﻣردم ﺳﯾﺳﺗﺎن ﻣﯽ ﭘردازد، ﭘﺳر دﻻور رﺳﺗم ﻓراﻣرز را ﻣﯽ ﮐﺷد و ﺑزرﮔﺗرﯾن ﺟ ﻧﺎﯾت را ﻋ ﻠ ﯾﮫ اﯾراﻧﯾﺎن ﺑﺎﺳم دﻓﺎع از اﯾران اﻧ ﺟﺎم ﻣﯽ دھد. ﭘﯾﺎم ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﭘﯾﺎم ﮐور ی و ﻧﺎﺑﺧردی اﯾن ﻧطﺎم ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ﭘردازی اﺳت ﮐﮫ ﻧﮫ ﺗﻧﮭﺎ ھﻣوار ﺑرادر را ﺑﮫ ﮐﺷﺗن ﺑرادر ﻣﯽ ﮐﺷﺎﻧد ﺑﻠﮑﮫ ﺑزرﮔﺗرﯾن ﻗﮭرﻣﺎن و ﻧﺟﺎت د ھﻧده اﯾران را در آ ن ﻣﻧطق ﺿد اﻧﺳﺎﻧﯽ ﺑﮫ ﺻورت ﺑزرﮔﺗرﯾن دﺷﻣن و ﺧ ﺎﺋن اﯾران ﺟﻠوه ﻣﯽ دھد. ﭘﯾﺎم ﺷﺎھ ﻧﺎﻣﮫ اﯾﻧﺳﺗﮑ ﮫ ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ای در ﮐﺎر ﻧﯾﺳت ﺟز اﯾن ﻓرھﻧﮓ ددﻣﻧﺷﯽ و ﺑﯾﮕﺎﻧﮫ ﭘردازی. ﺑﺧش دوم: ﺑﮭﺎءﷲ و ﻧﺎﻣﮫ ﺑﮫ ﺷﺎھﺎن اﮔر ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﺑﺎ زﻧده داﺷﺗن ﺷﮑوه اﯾران ﺑﺎﺳﺗﺎن ﺑﮫ اﺣﯾﺎء اﯾرا ن ﮐوﺷﯾد آﺛﺎر ﭘﯾﺎﻣﺑر اﯾراﻧﯽ ﺑﮭﺎءﷲ ﻧﯾز در اوج اﻧﺣطﺎط اﯾران اﯾﺷﺎن را ﺑﮫ ﯾﺎدآوری ﺷﮑوھﻣﻧدی ﮔذﺷﺗﮫ ﺧود ھم ﮔذﺷﺗﮫ اﯾران ﭘﯾش از اﺳﻼم و ھﻣﮫ دوران طﻼﺋﯽ رﻧﺳﺎﻧس ﻓرھﻧﮕﯽ اﯾران ﭘس از اﺳﻼم دﻋوت ﻧﻣود و ﮐوﺷﯾد ﮐﮫ ﻏﯾرت و ھﻣت و اﯾراﻧدوﺳﺗﯽ اﯾراﻧﯾﺎن را زﻧده ﮐﻧد ﺗﺎ ﺳراﻓراز و ﭘﯾﺷﮕﺎم ﺑﮫ ﺑﺎزﺳﺎزی اﯾران و ﭘﯾﺷرﻓت آن ﻣوﻓق ﺷوﻧد. از ﻣﮭﻣﺗرﯾن ﻧﻣوﻧﮫ ھﺎی اﯾن طرز ﻓﮑر رﺳﺎل ﻣدﻧﯾﮫ ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ﭘﺳر ﺑﮭﺎء ﷲ اﺳت ﮐﮫ ﺑدﺳﺗور ﭘدرش ﺑرای ﺑﯾدار ﺳﺎﺧﺗن اﯾراﻧﯾﺎن و ﯾﺎدآوری ﮔذﺷﺗﮫ ﭘر ﺷﮑوه ﺧود ﻧﮕﺎﺷﺗﮫ ﺷد. آﺛﺎر ﺑﮭﺎﺋﯽ ﺑﮫ ﮔوﻧﮫ ھﺎی ﻣﺳﺗﻘﯾم و ﻏﯾر ﻣﺳﺗﻘﯾم ﺑﮫ ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ و ﯾﺎ ﻣﻧدر ﺟﺎت و ﭘﯾﺎم آن اﺷﺎره ﻣﯽ ﮐﻧد. ﺑﮭﺎء ﭼﻧﺎﻧﮑﮫ ﺧواھﯾم دﯾد اﺻل ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ را ﺑﮫ ﮐﻣﺎل ﺧود ﻣﯽ رﺳﺎﻧد و در ﻧوﺷﺗﮫ ھﺎﯾش از اﻧﻘطﺎع ﮐﯾﺧﺳرو ﮐﮫ در اوج ﻗدرﺗش داوطﻠﺑﺎﻧﮫ ﺗﺎج و ﺗﺧت را ﮐﺗﺎر ﮔذارد ﺳﺗﺎﯾش ﻣﯽ ﮐﻧد. ﻋﺑداﻟﺑﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ از ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﻧﻘل ﻗول ﻣﯽ ﮐﻧد و از داﺳﺗﺎن ﻗرﯾدون و ﺗﻘﺳﯾم ﺟﮭﺎن ﻣﯾﺎن ﺳﮫ ﭘﺳرش ﺳﺧن ﻣﯽ ﮔوﯾد. اﻣﺎ ﻣطﻠب ﻣﮭﻣﺗر اﯾﻧﺳﺗﮑﮫ ﭘﯾﺎم و ﻓﻠﺳﻔﮫ ﺳﯾﺎﺳﯽ اﯾن ﭘﯾﺎﻣﺑر اﯾراﻧﯽ ﺑﺎ ﭘﯾﺎم ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ھﻣدﻟﯽ دارد و ﻓﻠﺳﻔﮫ ﺳﯾﺎﺳﯽ ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ را ﺑﮫ ﮐﻣﺎل ﺧود ﻣﯽ رﺳﺎﻧد. از ﻣﮭﻣﺗرﯾن ﻧوﺷﺗﮫ ھﺎی ﺑﮭﺎءﷲ ﭘﯾﺎﻣﮭﺎی او ﺧطﺎب ﺑﮫ زﻣﺎﻣداران ﺟﮭﺎن اﺳت ﮐﮫ در آن ﭘﺎدﺷﺎھﺎ ﻋداﻟت و ﺻﻠﺢ دﻋوت ﻣﯽ ﮐﻧد. در اﯾن ﻣﺧﺗﺻر ﻧظرﯾﮫ ﺑﮭﺎءﷲ را در ﻧﺎﻣﮫ اش ﺑﮫ ﺷﺎھﺎن در ﺑﺎره ﺳﮫ اﺳﺗﺑداد ﺳﯾﺎﺳﯽ، دﯾﻧﯽ، و ﺑﯾن اﻟﻣﻠﻠﯽ ﻣورد ﺑﺣث ﻗرار ﻣﯽ دھﯾم. اﺳﺗﺑداد ﺳﯾﺎﺳﯽ اوﻟﯾن ﻧﮑﺗﮫ ای ﮐﮫ ﺑﺎﯾد ﺑﮫ آن ﺗوﺟﮫ ﮐرد آﻧﺳﺗﮑ ﮫ ﻟﻘب ﭘﯾﺎﻣﺑر اﯾراﻧﯽ ﯾﻌﻧﯽ ﺑﮭﺎءﷲ دﻗﯾﻘﺎً ھﻣﺎن واژه ﻓرّ ه اﯾزدی اﺳت. ﺑﮭﺎء دﻗﯾﻘﺎً ﺑﮫ ﻣﻌﻧﺎی ﻓرّ ،ه و ﷲ ھﻣﺎن ﯾزدان اﺳت. ﺣﺎل ﻓره اﯾزدی ﺧود ﺑﮫ زﺑﺎ ن آﻣده و ﭘﺎدﺷﺎھﺎن را ﻣﺳﺗﻘﯾﻣﺎً ﻣورد ﺧطﺎب ﻗرار ﻣﯽ دھد و آﻧﺎﻧرا ﺑﮫ دادﮔری و ﺻﻠﺞ ﻓرا ﻣﯾﺧواﻧد. در ﻧﺎﻣﮫ اش ﺑﮫ ﺳﻠطﺎن اﯾران ﻧﺎﺻراﻟدﯾن ﺷﺎه ﺑﮭﺎءﷲ ﻣﯽ ﮔوﯾد ﮐﮫ ﺳ ﻠطﺎن راﺳﺗﯾ ن ﻣظﮭر ﺻﻔﺎت ﺧداﺳت ﭼرا ﮐﮫ ﺳﻠطﻠن ﺣﻘﯾﻘﯽ ﺧداﺳت. ﺑﻧﺎﺑراﯾن زﻣﺎﻣداری راﺳﺗﯾن اﺳت ﮐﮫ ﺳﯾﺎﺳﺗش ﻣﺎﻧﻧد ﺳﯾﺎﺳت ﺧدا ﺑﺎﺷد ﯾﻌﻧﯽ ھﻣﺎﻧطور ﮐﮫ آﻓﺗﺎب و ﺑﺎران ﺧدا ﺑﮫ ھﻣﮫ ﻣﯽ ﺗﺎﺑد و ﺑﮫ ھﻣﮫ ﻣﯽ ﺑﺎرد و در اﯾن ﻣورد ﺗﺑﻌﯾﺿﯽ ﻣﯾﺎن ﻣردم ﺑر اﺳﺎس دﯾن آﻧﺎن ﯾﺎ ﺛروت آ ﻧﺎن ﯾﺎ ﺟﻧﺳﯾت آﻧﺎن ﻗﺎﺋل ﻧﻣﯽ ﺷو د ﺣ ﮑﻣران راﺳﺗﯾن ھم ﺑﺎﯾد ھﻣﺎﻧﮕوﻧﮫ ﺑﺎﺷد. اﮔر ﭼﮫ ﭼﻧﺎﻧﮑﮫ دﯾدﯾم ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﺑﺎ اﺳﺗﺑداد ﺳﯾﺎﺳﯽ ﻣﺧﺎﻟف اﺳت وﻟﯽ اﯾن ﻣﻔﮭوم ﺑﮫ دﻓﺎع ﻣﺳﺗﻘﯾم از دﻣﮑراﺳﯽ و ﯾﺎ ﺑراﺑری ﺳﯾﺎﺳﯽ ھﻣﮫ ﻣردم ﺻرﻓﻧظر از ﺧون و ﻧژادﺷﺎن ﻣﻧﺟر ﻧﻣﯽ ﺷود ﭼرا ﮐﮫ در آن زﻣﺎن ﭼﻧﯾن اﻧدﯾﺷﮫ ای ﻣﺣﺎل ﺑود. اﻣﺎ ﺑﮭﺎءﷲ ﻣﻔ ﮭوم ﻓره اﯾزدی را دﮔر ﮔون ﻣﯽ ﮐﻧد و اﻋﻼن ﻣﯽ ﮐﻧد ﮐﮫ ھﻣﮫ آدﻣﯾﺎن ﺑﺎ ظﮭور او دارای ﻓره اﯾزدی ﺷده اﻧد و دﯾﮕر ﻓره اﯾزدی ﻣﻧﺣﺻر ﺑﮫ دودﻣﺎن ﯾﺎ ﻧژاد ﺧﺎﺻﯽ ﻧﯾﺳت. ﻧﺗﯾﺟﮫ اﯾن دﮔر ﮔوﻧﯽ ، اﺻل دﻣﮑراﺳﯽ ﺳﯾﺎﺳﯽ اﺳت ﯾﻌﻧﯽ ﭼون ھﻣﮫ ﺑراﺑرﻧد و ھﻣﮫ ﺑطور ﻣﺳﺎوی ذاﺗﺎً و ﺑﺎﻟﻘو ه دارای ﻓره اﯾز در ﻧﺗﯾﺟﮫ ﺷﮑل آﯾﻧده ﺗﺻﻣﯾم ﮔﯾری ﺳﯾﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾد دﻣﮑراﺳﯽ ﺑﺎﺷد. ﺑﮫ ھﻣﯾن ﻋﻠت اﺳت ﮐﮫ ﺑﺧﻼف ﺷﺎھﻧﺎﻣﮫ ﮐﮫ ھرﮔز ﺑرده داری را ﻣور د ﺳؤ ال ﻗرار ﻧﻣﯽ دھد ﺑﮭﺎءﷲ ﺳﺎﻟﮭﺎ ﻗﺑل از دھﮫ 1860

دار دی

ن را ﺑﮫ

ھﺳﺗﻧد

Made with FlippingBook Annual report