بازسازی مفهوم انتظار نادر سعیدی

اﻧﮑﺎر و اﺳﺘﮭﺰاء ﻣﯽ ﻧﻤﻮ دﻧﺪ. ﺑ ﮫ ﻋﻼوه در آن زﻣﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن ﻣﺎﯾﮫ ﻗﺪرت و ﺛﺮوت و اﻓﺘﺨﺎر ﻧﺒﻮد ﺑﻠ ﮑﮫ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻣﺴﺘﻠﺰم ھﺮ ﻧﻮع ﻓﺪاﮐﺎری و از ﺟﺎن ﮔﺬﺷﺘﮕﯽ ﺑﻮد. ﺑ ﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻠﻮﮐﯽ در ﺟﮭﺖ اﻧﻘﻄﺎع از ھﻤﮫ ﮐﺲ و ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ اﻧﻘﻄﺎع ﺑﮫ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دﯾﺪن و ﺑﮫ ﮔﻮش ﺧﻮد ﺷﻨﯿﺪن و ﺷﮭﺎﻣﺖ و ﺷﺠﺎﻋﺖ و آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﺮای ﺟﺎن ﺑﺎزی اﺳﺖ. از ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻌﺼّ ﺐ و ددﻣﻨﺸﯽ ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮓ اﺟﺎﺑﺖ و اﺑﺘﮭﺎج و ﻋﻤﺮان و اﺧﻼق دﯾﺪﯾﻢ ﮐﮫ در ﻓﺮھﻨﮓ ﺳﻨّ ﺘﯽ اﻧﺘﻈﺎر ، ﻓﺮض ﺑﺮ آﻧﺴﺖ ﮐﮫ ظﮭﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﺑ ﮔﻮﻧﮫ ﮫ ای اﺳﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫ ﻣﺆﻣﻨﺎن دﯾﻦ ﻗﺒﻞ از آﻣﺪن و ﻧﯿﺰ ﺣﻘّ ﺎﻧﯿﺖ آن ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺎﺧﺒﺮ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﺮا ﮐﮫ ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ وار ﻣﻌﺠﺰه اﺳﺖ. در ﻧﺘﯿﺠﮫ در ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮھﻨﮕﯽ آ دﻣﯿﺎن ﻧﯿﺎزی ﺑﮫ ﻣﺮاﻗﺒﮫ دروﻧﯽ و ﻣﺤﺎﺳﺒﮫ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ و ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ اﺧﻼق و اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ﻧﺪارﻧﺪ. ﺑﺮﻋﮑﺲ، اﯾﻦ ﻓﺮھﻨﮓ اﻧﺘﻈﺎر اﻧﺘﻈﺎر ﺑﮫ ﻗﺪرت رﺳﯿﺪن ﮔﺮوه ﺧﻮد و آزار و ﺳﺮﮐﻮب و ﮐﺸﺘﺎر ﮔﺮوه ھﺎی دﯾﮕﺮ اﺳﺖ. ﺑﮫ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اﺧﻼق اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﺑﻠﮑﮫ ﺗﻌﺼّ ﺐ دﯾﻨﯽ و ﮔﺮوه - ﻣﺪاری و اﻧﺤﺼﺎر طﻠﺒﯽ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻋﮑﺲ اﯾﻦ اﻣﺮ در ﻧﻮﺷﺘﮫ ھﺎی ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑ ﮫ ھﻤﺮاه دﯾﮕﺮ آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺎرھﺎ از ﻟﺰوم ﺗﺮاﻗﺐ و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮدن ﺧﻮد در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ظﮭﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﺪ. ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺑﺮ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﮫ ظﮭﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ظﮭﻮر دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮان ﺧﺪاﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﭼﮫ روز ظﮭﻮر ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺎ ھﻤﮫ روزھﺎ ﻓﺮق دارد و آﻏﺎز روز ﻗﯿﺎﻣﺖ اﺳﺖ اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ ظﺎھﺮی ﺑﺎ دﯾﮕﺮ روزھﺎ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﺪارد. ﻣﻮﻋﻮد ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﺑ ﮫ ظﺎھﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮ آ دﻣﯿﺎن و ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺟﮭﺖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣ ﻮﻋﻮد ظﺎھﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ و اﮐﺜﺮ ﻣﺮدم ﺑﮫ او اﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽ آ ورﻧﺪ و او را اﻧﮑﺎر ﺟﮭﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ راﺳﺘﯿﻦ و اﻧﻘﻄﺎع از ھﻤﮕﺎن و اﺳﺘﻘ ﻼل ﻓﮑﺮی اﺳﺖ. ﺑﺪون اﯾﻦ ﺳﻠﻮک ، ن ﻋﺮﻓﺎ ﻣﻮﻋﻮد اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻧﯿﺴﺖ و ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﻣ ﺆﻣﻦ در ھﺮ ﺣﺎل ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ اﺷﺘﺒﺎه ﭘﯿﺮوان ادﯾﺎن ﻗﺒﻞ را ﺗﮑﺮار ﻧﮑﻨﺪ و از ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﻣﻮﻋﻮد ﻣﺤﺮوم ﻧﺸﻮد. و اﻟﺒﺘﮫ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺣﻀﺮت ﺑﺎب در ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎرھﺎ ﺑﮫ ﺑﺎﺑﯿﺎن ھﺸﺪار ﻣﯽ دھﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ "دﻗّﺖ" ﮐﻨﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﺒﺎدا از ظﮭﻮر ﺑﻌﺪ ﻣﺤﺘﺠﺐ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﮫ ﭼﻨﺪ ﻣﺜﺎل اﮐﺘﻔﺎء ﻣﯽ ﺷﻮد: ای اھﻞ ﺑﯿﺎن ﺗﺮﺣّﻢ ﺑﺮ ﺧﻮد ﮐﺮده و ﯾﮏ دﻓﻌﮫ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﺎطﻞ ﻧﮑﺮده و در ﻧﺰد ظﮭﻮر ﮐﻤﺎل دﻗّﺖ را ﮐﺮده ﻧﻤﯽ داﻧﯽ ﮐﮫ ظﮭﻮر اﺳﺖ ﮐﮫ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯽ ﻣﻨﺘﮭﺎی دﻗّﺖ را ﻣﯽ ﮐﻨﯽ. )ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ 4:18 ( وﻟﯽ ﻣﻨﺘﮭﺎی دﻗّﺖ ﻧﻤﻮده ﮐﮫ اﻟﻌﯿﺎذ ﺑﺎﻟﻠہ ظﮭﻮر ﺣﻖ ﻧﺸﻮد و او ﻣﺤﺘﺠﺐ ﻣﺎﻧﺪ. )ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ 5:13 ( ﮐﻤﺎل دﻗّﺖ را ﻧﻤﻮده ﮐﮫ ﺻﺮاط ادقّ از ھﺮ ﺷﯿﺊ اﺳﺖ. )ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ 6:1( ﻣﻨﺘﮭﺎی دﻗّﺖ را ﻧﻤﻮده ﮐﮫ در آﺧﺮ ھﺮ ظﮭﻮری ﺑ ﮫ ارﺗﻔﺎع آن ظﮭﻮر از ﻣﺒﺪء ظﮭﻮر ﻣﺤﺘﺠﺐ ﻧﮕﺮدی. )ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ 6:1( ﻣﻨﺘﮭﺎی دﻗّﺖ را ﻧﻤﻮد ه ﮐﮫ از دﻗّﺖ ﺧﻮد ﻣﺤﺘﺠﺐ ﻧﺸﻮی و ﺑﮫ ﻋﯿﻦ او او را ﺷﻨﺎﺧﺘﮫ ﺗﺎ آﻧﮑﮫ ﺑ ﮫ ﻋﺮﻓﺎن او ﻓﺎ ﺋ )ﺑﯿﺎن ﻓﺎرﺳﯽ 9:3( اﯾﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺘﻈﺎر در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب زﯾﺮﺑﻨﺎی ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﻮﯾﻨﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﮫ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻦ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺨﻠّ ﻖ ﺑﮫ اﺧﻼق اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﻧﭙﺴﻨﺪﯾﺪن ﺑﺮای دﯾﮕﺮی آﻧﭽﮫ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﭘﺴﻨﺪﯾﻢ، ﺗﺤﺮﯾﻢ ﻣﺤﺰون ﺳﺎﺧﺘﻦ ھﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﮐﻮﺷﺶ ﺑﮫ ﺷﺎد ﻧﻤﻮدن ھﻤﮫ آدم ھﺎ، ﮐﺎر ﺧﻮد را در ﻧﮭﺎﯾﺖ ﮐﻤﺎل و اﺗﻘﺎن اﻧﺠﺎم دادن، ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ را زﯾﺒﺎ و ﻟﻄﯿﻒ ﺳ ﺎﺧﺘﻦ، و در ﻋﻤﺮان و ﮐﻤﺎل ھﻤﮫ ﭼﯿﺰ در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﮐﻮﺷﯿﺪن ، ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﺮای ﺗﻮﺿﯿﺢ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺷﮕﻔﺘ اﻧﮕﯿﺰ ﺑﮫ ﺑﺮﺧﯽ از اﺻﻮل آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب ﺗﻮﺟﮫ - اﻟﻒ ﻧﮭﺎدﯾﻨﮫ ﺷﺪن اﺧﻼق ﯾﮑﯽ از ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮﺗﺮﯾﻦ ﺟﻨﺒﮫ ھﺎی ﻣﻔﮭﻮم ﻧﻮﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر در ﺟﮭﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺷﯿﺮازی آﻧﺴﺖ ﮐﮫ او ﺑﺎرھﺎ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﮐﮫ ﺑﺮای آﻧﮑﮫ ﺑﺎﺑﯿﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻮﻋﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﯾﺎ ﻻاﻗﻞ از آزار ﺑﮫ او ﺧﻮدداری ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺎدت ﮐﻨﻨﺪ ﮐﮫ ھﻤﻮاره و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ھﻤﮕﺎن ھﺮ ﮔﺰ آﻧﭽﮫ را ﺑﺮﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﭘﺴﻨﺪﻧﺪ ﺑﺮ ھﯿﭽﮑﺲ دﯾﮕﺮ ﻧﭙﺴﻨﺪﻧﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﮫ اﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻮﻋﻮد ﻣﻮاﺟﮫ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ او ھﻢ ﺑﺮ اﺳﺎس ھﻤﺎن اﺻﻞ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﭼﺮا ﮐﮫ ﻣﻮﻋﻮد ھﻢ در ظﺎھﺮ آدﻣﯽ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮان. ﮔﻔﺘﮫ ھﺎی زﯾﺮ ﺗﻨﮭﺎ ای از اﯾﻦ اﺻﻞ ﻗﺎطﻊ اﺳﺖ: ﮐﻞّ در ﺑﺤﺮ ﺣﺠﺎب ﻏﺮق و ﺷﻤﻮس در ﻣﺮاﯾﺎ ﺑﻀﯿﺎء او ﻣﺘﺤﺮّ ک و از او ﻣﻨﺤﺮف و از او ﻣﺤﺘﺠﺐ و ﻣﺎھﯿﺎن درﯾﺎ ﺑﮫ آب زﻧﺪه و ﺳ ﺆال از او ﻧﻤﻮده...از ﻣﺤﺒﻮب ﺧ ﻮد ﺣ ﯿﺎ ﻧﻤﻮده دﯾﮕﺮ در

ﻣﺴﺘﻠﺰم

ﻣﯽ ﻣﯽ

ﻟﯽ ﯽ

ﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ از ﻣﮭﻤﺘﺮﯾﻦ اﺻﻮل ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺘﻈﺎر در آﺛﺎر ﺣﻀﺮت ﺑﺎب اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ آﻧﮑﮫ ﺑﺎﺑﯿﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻣﺒﺪء و ﺟﻮھﺮ و ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻣﺮ ﻧﺎظﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﺑﻔﮭﻤﻨﺪ ﮐﮫ ﻣﻮھﺒﺖ اﯾﻤﺎن ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺑﮫ ﻣﻮﻋﻮد ﮐﺎر دﺷﻮاری اﺳﺖ و ﺗﺤﻘّ ﻖ آن ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻄﮭﯿﺮ ﻗﻠﺐ و ﺗﺨ ﻠّ ﻖ ﺑﮫ اﺧﻼق اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺣﺮﮐﺖ در

ﺰ ﮔﺮدی.

ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﯽ

ﻧﻤﻮﻧﮫ

6